Yokluğunu da sevdim...

hüznüm

Yeni Üye
Üye
Yokluğunu da sevdim...
Ben rüzgarın esintisinde bile aradım seni..
Ne üşüdüğümde kışın ortasında beklerken seni..Nede güneşin sıcaklığında.
Bir off bile demedim...İnandım biryerlerde bulacağıma seni..
Yokluğunda buldum sonra seni..Yokluğunda bulduğum senle gecenin bir yarısı buluşurduk sık sık...Ayın altında sarıldık mı birbirimize ohh bizden mutlusu yoktu...
Varlığında yaşayamadığım herşeyi yokluğunla paylaştığım..
Yokluğun bile bambaşkaydı senin...
Yokluğun öylesine vardıki...Başka hiçbir varlık geçemezdi yerine..
Başımı koyup yattığım yastık bile yokluğundu sanki o senin yokluğuna sarılmamı sağlayan..
İçtiğim suda..Isındığım güneşte..Islandığım yağmurda..Herbirşeyde vardın sen...
Varlık yada yokluktun ama sendin...Seni hissedebilmenin hazının yaşadım herbişeyde..
Bir şarkının notasında bir şiirin mısrasındaydın bazen...Seni bulmak zor değildi..
Ben baktığım herşeyde görebildim seni...
Çünkü;Yokluğunuda en az varlığın kadar sevdim sevgili..

 
Son düzenleme:
Cevap: Yokluğunu da sevdim...

teşekkürler elinize sağlık güzeldi :) +100 rep
 
Geri
Üst