evli bir adamı seviyorum.
evli dediysem öyle karısıyla beraber yaşayan ve onunla isteyerek evlenen birisini kastetmiyorum. evlenmişler 2,5 yıl evvel ama 2. aylarından beri farklı şehirlerde yaşıyorlar. biz onunla bir sitede tanıştık. hani derler ya vuruldum. sanırım ben çarpıldım. o benim eksik yanımdı. 1 hafta yine öyle msnden konuşmaya devam ettik. sonra bana, sana daha fazla kötülük edemem dedi ve evli olduğunu söyledi. o güne kadar hiç telefondan konuşmamıştık ısrarla beni aramasını bari bunu çok görmemesini istedim. numaramı yolladım ama o korkusundan özel numaradan aradı beni ne de olsa ben hala bir yabancıydım onun için yarın öbür gün başına bela olabileceğimi düşünerek böyle davrandı. ayrılamadık bir türlü o bende bense onda huzuru bulmuştuk. şimdi bugün tam 5. ayımızı doldurduk. kaç kere bırakmaya çalıştım.bırakmadı. bırakamadım. hala kendisini bir kere olsun görmüş değilim. o da beni görmüş değil. ama sadakatini bağlılığını adım kadar iyi biliyorum. geçen ay boşanma davası vardı. karısı inadına boşanmadı. karısı diyorsam kağıt üstünde bir evlilik yoksa ben kimsenin yuvasına çomak sokmadım. ortada bir yuva bile yoktu. bunları bir çözüm beklediğim için yazmadım anlatamıyorum hiç kimseye anlatamıyorum. insanların beni bilip bilmeden yargılamasını kaldıramıyorum. o biliyoruz seviyoruz ve uğruna seni yargılıyoruz dedikleri allahı benim kadar hissetmemelerine rağmen ahkam kesmelerine tahammül edemiyorum.vel-hasıl-ı kelam meftunum ben ona. oysa ailesine ve o kadına mahkum.