17 yaşında ki ben ve ailem
Kimse aile demesin bana diyebilirim...
Hatta bir ara evden ayrılmayı bile düşündüm.Gitmediysem anneme kıyamamış olmamdan kaynaklanan birşeydir bu.Bu yaşta herkes böyledir,ergen tripleri deyip geçmeyin.Çoğu arkadaşım evden ayrıldı tek veyaa arkadaşlarıylaa yaşıyor...Yani artık devir eski devir değil.Kimse gitmek için izin istemiyor ailesinden.
Kendini yetiştirmeyi bilmiş , çevre edinmiş , ayakta durmayı öğrenmiş biri yapabilir.Cahil cahil gitmez, gidince ayakta durmasını da bilir...Artık çoğu yaşıtımın ailesinin bilmediği bir hayatı daha var.Dış dünyası ; içine ailelerinin dahil olmadığı...Arkadaşlarının, sevgililerinin, çalıştığı yerlerin falan dahil olduğu bir dünya...
Öncedenmiş o , ailelerinin sözünden çıkmayan gençler devri...Kabul etmek gerek ki , bir kıyaslama yaparsak biz sizin yaşınızdaki halinizden çok çok daha bilgiliyiz.Deli cesaretinden ötesine sahibizz.Hele ki bir de çalışmışsak.Kendi paranı kazanmanın nasıl birşey olduğunu gördüysek , iş bulabileceğimizi anladıysak...
Aile artık çocuklara bakmakla, doyurmakla , okutmakla olunmuyor.Çocuğuna gerçekten sahip olmak istiyorsan O na da saygı duyman gerekiyor...Aynı evin .içinde kendi seçimlerini yaşamasına fırsat vermek gerekiyor..Bence artık ailelerin daha dikkatli olması gerekiyor.Çünkü zamanda , insanlarda, hayat şartları da değişti...İnsanlar ömrü daha kısa yaşıyor artık ve çocukluk daha kısa....İster kabul edin ister etmeyin ; hayatı daha çabuk öğreniyoruz ...Bu yüzden daha çok dikkat edin bize ve seçimlerimize...Tamam yanlış yaparız belki , ama yanlış yapmamıza izin vermezseniz bir daha hiçbir doğrumuzu görme şansınız olmayabilir.Tamam yanlıştır belki , rahat bırakın , bir kere düşelimm, düşmenin en güzel yanı düştüğünden daha güçlü kalkmak değil midir ayağa...Çok istiyorsanız eğer , beraber sararız yaralarımızı...Ama bırakın kararlarımızı kendimiz verelim.Aynı evin içine farklı yaşamları sığdırabilelim...Bırakın ufuk çizgimiz sizinkilerden geniş olsun , yadırgamayın bizi...Siz bizi yadırgamayın ki biz de size geri kafalı muamelesi yapmayalımm...
Siz saldırdıkça , savunma yapıyoruz...Aslındaaa sözlerimiz sizden çok kendi canımızı acıtıyordur belki...Biz yolun başında itiraf edip geri adım atamayız.Biz söylemeden siz anlayın ve yanlış yaptığımızı söylemeyin bize.Seçenekleri belirlemek yeterince zor.Bir seçim yapmak ecel gibi geliyor bazen...Sırf seçmiş olabilmek için kumar oynuyoruz bazen seçeneklerimizle...Bu yaptığımız doğru değil ama kimbilir belki de böyle öğrenirizz başetmeyi...savruşturmadan , çözümlemeyi...
BIRAKINN , BIRAKIN Kİ KENDİ ÖZGÜR İRADEMİZLEE YANINIZDA DURABİLELİM...
Hatta bir ara evden ayrılmayı bile düşündüm.Gitmediysem anneme kıyamamış olmamdan kaynaklanan birşeydir bu.Bu yaşta herkes böyledir,ergen tripleri deyip geçmeyin.Çoğu arkadaşım evden ayrıldı tek veyaa arkadaşlarıylaa yaşıyor...Yani artık devir eski devir değil.Kimse gitmek için izin istemiyor ailesinden.
Kendini yetiştirmeyi bilmiş , çevre edinmiş , ayakta durmayı öğrenmiş biri yapabilir.Cahil cahil gitmez, gidince ayakta durmasını da bilir...Artık çoğu yaşıtımın ailesinin bilmediği bir hayatı daha var.Dış dünyası ; içine ailelerinin dahil olmadığı...Arkadaşlarının, sevgililerinin, çalıştığı yerlerin falan dahil olduğu bir dünya...
Öncedenmiş o , ailelerinin sözünden çıkmayan gençler devri...Kabul etmek gerek ki , bir kıyaslama yaparsak biz sizin yaşınızdaki halinizden çok çok daha bilgiliyiz.Deli cesaretinden ötesine sahibizz.Hele ki bir de çalışmışsak.Kendi paranı kazanmanın nasıl birşey olduğunu gördüysek , iş bulabileceğimizi anladıysak...
Aile artık çocuklara bakmakla, doyurmakla , okutmakla olunmuyor.Çocuğuna gerçekten sahip olmak istiyorsan O na da saygı duyman gerekiyor...Aynı evin .içinde kendi seçimlerini yaşamasına fırsat vermek gerekiyor..Bence artık ailelerin daha dikkatli olması gerekiyor.Çünkü zamanda , insanlarda, hayat şartları da değişti...İnsanlar ömrü daha kısa yaşıyor artık ve çocukluk daha kısa....İster kabul edin ister etmeyin ; hayatı daha çabuk öğreniyoruz ...Bu yüzden daha çok dikkat edin bize ve seçimlerimize...Tamam yanlış yaparız belki , ama yanlış yapmamıza izin vermezseniz bir daha hiçbir doğrumuzu görme şansınız olmayabilir.Tamam yanlıştır belki , rahat bırakın , bir kere düşelimm, düşmenin en güzel yanı düştüğünden daha güçlü kalkmak değil midir ayağa...Çok istiyorsanız eğer , beraber sararız yaralarımızı...Ama bırakın kararlarımızı kendimiz verelim.Aynı evin içine farklı yaşamları sığdırabilelim...Bırakın ufuk çizgimiz sizinkilerden geniş olsun , yadırgamayın bizi...Siz bizi yadırgamayın ki biz de size geri kafalı muamelesi yapmayalımm...
Siz saldırdıkça , savunma yapıyoruz...Aslındaaa sözlerimiz sizden çok kendi canımızı acıtıyordur belki...Biz yolun başında itiraf edip geri adım atamayız.Biz söylemeden siz anlayın ve yanlış yaptığımızı söylemeyin bize.Seçenekleri belirlemek yeterince zor.Bir seçim yapmak ecel gibi geliyor bazen...Sırf seçmiş olabilmek için kumar oynuyoruz bazen seçeneklerimizle...Bu yaptığımız doğru değil ama kimbilir belki de böyle öğrenirizz başetmeyi...savruşturmadan , çözümlemeyi...
BIRAKINN , BIRAKIN Kİ KENDİ ÖZGÜR İRADEMİZLEE YANINIZDA DURABİLELİM...
Son düzenleme:
