Analitik psikoterapi
Kişilik savunma mekanizmalarını daha uyumlu kılmak, nörotik olmayan bir tipte değişmesine yol açmak için, bu mekanizmaların analiz edildiği her çeşit psikoterapi biçimi bu terimin kapsamına girer. Oysa spesifik olarak bu terimden Carl Jung'un ileri sürdüğü psikolojik program anlaşılır. Bu da hastayı, çoğunlukla rüya yorumları aracıyla, iyileştirici nitelikte olan, kollektif bilinçdışı ile (bütün insanlarda ortak bulunan bilinçdışı bölümü, yani kişisel değil, fakat evrensel) yüzyüze getirme esasına dayanır. Analiz sırasında, hasta kadar terapist de, bir işbirliği ortamı yaratarak, serbest çağrışım malzemesi sağlar. Birçok nedenlerden ötürü, Jung psikoterapisi, psikanaliz kadar yaygın bir şekilde kullanılmamaktadır. Freud'unki kadar basit bir program olmayıp her durum için hazır bir çare sağlamaz. Ruh gibi soyut birtakım şeyleri tanır, din ya da insanın Tanrısıyla ilişkisi gibi karmaşık insan düşüncelerine yer verir. Hastalarda entellektüel bir yetenek olmasını gerektirir ve okumamış ya da kültürsüz hastalar için fazla uygun değildir. Ayrıca, yaşadığımız bilim çağında bir «akıl bilimi» olma iddiası ileri sürmez.
