:::Aşkı Tek Kişilik Yaşamanın Mevsimi:::
Aşkı Tek Kişilik Yaşamanın Mevsimi
Hayata dair hiçbir şeyin ilgi alanına girmediği dönem başlamıştır. Baharda olsa, yazda olsa yaşadığınız mevsimin adı kıştır. Gidenlerin beraberinde götürdüğü bütün renkler terk etmiştir sizi. Size kalan simsiyah geceler, gri sabahlardır. Sessizliğin hüküm sürdüğü mevsimdir aynı zamanda bu. Bir köşede öylece kıvrılıp göz yaşlarınızı içinize akıtıp düşürürsünüz. Aklınızdaki tek soruya milyonlarca cevap uydurmaya çalışırsınız; ama o sorunun cevabı tektir.
Kızgınlık baş göstermeye başlar ama buzları çözemez. “Neden ben?” ve “ Bunları ben hak etmedim” diye hayıflanırken, giden yolun sonuna varmak üzeredir. Size kalan yine gözyaşıdır.Buz tutmuş bedeninizde yanağınızda donup kalan gözyaşı…
Bazen olağan üstü şeyler bekleriz hayattan. Zamanı geriye çevirme lüksümüz yoktur ama bir ümit, bekleriz. Ya da bu mevsimden biran önce son vermek için bahara geçmek isteriz. Oysa o kış bitmeden ne bahara ne de yaza atlayabiliriz.
Her kışın sonu bahardır ama. Gözünüzü bir gün yüzünüze yansıyan güneşle açabilirsiniz. Yanağınızdaki gözyaşı eriyip kuru, kırılmaktan kurtulur buz tutmuş bedeniniz. Size kalan renklere baharla birlikte yenileri eklenecek, yüzünüze artık gülümsemeler düşecektir. Baharı yaşamaya başlayacaksınız. Sonra yazın coşkusunda kaybolacaksınız.
Birdahaki kışa kadar…
Hayata dair hiçbir şeyin ilgi alanına girmediği dönem başlamıştır. Baharda olsa, yazda olsa yaşadığınız mevsimin adı kıştır. Gidenlerin beraberinde götürdüğü bütün renkler terk etmiştir sizi. Size kalan simsiyah geceler, gri sabahlardır. Sessizliğin hüküm sürdüğü mevsimdir aynı zamanda bu. Bir köşede öylece kıvrılıp göz yaşlarınızı içinize akıtıp düşürürsünüz. Aklınızdaki tek soruya milyonlarca cevap uydurmaya çalışırsınız; ama o sorunun cevabı tektir.
Kızgınlık baş göstermeye başlar ama buzları çözemez. “Neden ben?” ve “ Bunları ben hak etmedim” diye hayıflanırken, giden yolun sonuna varmak üzeredir. Size kalan yine gözyaşıdır.Buz tutmuş bedeninizde yanağınızda donup kalan gözyaşı…
Bazen olağan üstü şeyler bekleriz hayattan. Zamanı geriye çevirme lüksümüz yoktur ama bir ümit, bekleriz. Ya da bu mevsimden biran önce son vermek için bahara geçmek isteriz. Oysa o kış bitmeden ne bahara ne de yaza atlayabiliriz.
Her kışın sonu bahardır ama. Gözünüzü bir gün yüzünüze yansıyan güneşle açabilirsiniz. Yanağınızdaki gözyaşı eriyip kuru, kırılmaktan kurtulur buz tutmuş bedeniniz. Size kalan renklere baharla birlikte yenileri eklenecek, yüzünüze artık gülümsemeler düşecektir. Baharı yaşamaya başlayacaksınız. Sonra yazın coşkusunda kaybolacaksınız.
Birdahaki kışa kadar…
