Aşkta Gurur Olmaz

sevde 7

Daimi Üye
Üye
Aşkta Gurur Olmaz
aşk, aşk hikayeleri, duygulu sözler, gurur, ayrılık hikayeleri aradığınız herşey burda...


4149e040fe0ce71.jpg





Aşkta gurur olmazmış ne kadarı doğrudur bilmiyorum ama bence bişeylerin bitmesi gerekiyorsa bitmelidir çünkü sevgi sadakat bitmişse aşk anlamını yitirmiştir.


İlk taşınışımda bırakmaya kıyamadığım şehrimden, şehrimle ben arasında sanki göbek bağı vardı hala ,çocuk gibi ona ihtiyaç duyarken .Neyse, ayrılmıştım artık .Yeni bir sayfa açmam gerekiyordu. Yeni yerimize geldik .Bir kıza raslamıştım .Daha önce hiç duymadığım bir şey hissetim kendimde. Bu neydi ?Acı mıydı ,ağrı mıydı bu? Ama öyle birşey ki ,gözlerim kamaşıyor, içim titriyor ,yerimden kımıldıyamıyorum .Sanki karşımdaki de benimle aynı şeyleri hissediyordu. Öyle birbirimize derin ve içten bakıyorduk ki .Sanki yıllardır birbirimizi tanıyorduk .Özlemle bakıyorduk birbirimize. Ben cesaretimi toplayıp, hemen uzaklaştım ordan .Arkama bile bakmadan !Alış verişe çıktığım o gün karşımdaydı yine .''Merhaba benim adım Suzan ''dedi .Ben de ''Benim adım Baran ,memnun oldum ''dedim. Alış veriş bitmişti. Evlerimize doğru yol alıyorduk, konuşa konuşa .Evlerimiz yakındı .Bir gece balkona onu düşünerek çıkmıştım ,geç saatlerde .Bakınıyordum etrafa. Onu karşımda görünce ,artık son dileği olmuş amansız hastalar gibi ölmek istiyordum. Çok ama çok heyecanlanmıştım .El salladı bana. Ben sadece ona konsantre olmuştum. Derin derin bakakalmıştım .Kız bir şeyler hissetti ki, birden tatlı bir tebesümle terketti bulunduğu yeri .Acaba ,acaba diye düşündüm kendi kendime. Yatamadım o gün .Sabah her şeyi anlatacaktım .Sabah yine onu karşımda görünce ,tam açılacakken, yanına gelen bir adam gördüm .Çok samimiydiler ,yıkılmıştım ,beynimden vuruldum .Hayatımda böyle bir acı hisetmemiştim .Lanet olsun diye haykırdım içimden. Kıza selam dahi vermeden ayrıldım yerimden .Eve kapanmıştım ,artık balkonlara çıkmıyordum. Onun çıkacağını bile bile ..Sabahları onu gördüğümde selam dahi vermiyordum Aradan 1 hafta geçmişti. Kızı artık göremiyordum zaten .

Yanımızdaki cenaza beni mahvediyor ,feryatlar beni öldürüyordu .Ama evet onun evinden geliyordu bu sesler. Uzun zamandır ben de merak edip gitmedim hiç .Ama kızı da uzun zamn göremeyince ,acaba diyordum kendime ,ne olur o olmasın ne olur, o olmasın diye haykırıyordum .Çıktım evden ,onlara doğru gittim .''Ölen kim ?''dedim ''Suzan ''diye cevap verdiler. İnanın 2 kez yıkılmıştım .Bunu benim zayıf bedenim kaldırmadı ,bayıldım hemen oracıkta .Kalktığımda evdeydim ,ailem karşımdaydı. Ağlıyordum ,hüngür hüngür. Ne olduğunu anlamayan ailem, meraklı meraklı bakıyorlardı .Unutmak zor olacaktı ,daha açılamadan gitmişti. Öğrendim sonradan, o gün yanına gelen adam erkek kardeşiymiş. Ailesi de kızın bir abisinin yanında bu kadar mutlu olduğunu ,birde hiç tanımadıkları bir kişi tarafından mutlu olduklarını söylüyorlardı .Evet o ikinci kişi ,o ikinci vicdansız kişi bendim .Aşkın o korkunç yasaklarını çiğneyen ve hiç dinlemeden ,hiç öğrenmeden kızı kaderine mahkum eden ve o kadar ömrü kaldığı halde bir tebesümü yüzünden eksik eden kişi ,o vicdansız kişi bendim .. Ben yaptım bu hatayı ,siz yapmayın ,aşkın o unutulmaz yasağını çiğnemeyin dostlar aşka gurur olmaz......

 
Moderatör tarafında düzenlendi:
güzeldi...ama farkli bir yaklasim olmus..hikaye tarzinda yani..gercek hayattan örneklerde koysan daha ii olur yani benim düsüncem..
 
Geri
Üst