M
Misafir
Forum Okuru
Ateşin yakmadığı aşık kitabı
ate?in yakmad??? a??k kitab? ate?in yakmad??? a??k hakk?nda bilgiler burada arkada?lar. Merhaba Melek'ler, sizlere bu sayfam?zda Ate?in Yakmad??? A??k kimdi diyen sevgili misafirimizin sorusunu yan?tlayacak ve dini güzel bir hikaye sunacak Ate?in Yakmad??? A??k kitab? hakk?nda bilgiler aktaraca??z.
Ate?in Yakmad??? A??k
Yemen’de ortaya ç?kan yalanc? peygamber Esvedü’l-Ansî, o bölgede oturan müslüman
salihlerden Ebû Müslim Havlânî’yi yan?na ça??rtt?. Ona kendisini peygamber olarak kabul
ettirmek istiyordu. Yan?na gelince,
“Benim peygamber oldu?uma ?ahitlik eder misin?” diye sordu, Ebû Müslim Havlânî (rah),
“Duymuyorum, kula??m sa??r!” diye cevap verdi. Esved,
“Muhammed’in peygamber oldu?una ?ahitlik eder misin?” diye sordu, Ebû Müslim,
“Evet, ?ahitlik ederim” dedi. Esved tekrar,
“Benim peygamber oldu?uma ?ahitlik eder misin?” diye sordu, Ebû Müslim tekrar,
“Duymuyorum, kula??m sa??r!” diye cevap verdi. Esved,
“Muhammed’in peygamber oldu?una ?ahitlik eder misin?” diye sordu, Ebû Müslim,
“Evet, ?ahitlik ederim” dedi. Esved, sorusunu tekrar tekrar sordu, Ebû Müslim de (rah) ayn?
?ekilde cevap verdi. Esved k?zd?, onu cezaland?rmak istedi. Büyük bir ate? yakt?rd?. Ate? iyice
alevlenince, Ebû Müslim ate?e at?ld?. Ate? ona hiçbir zarar vermedi. Ebû Müslim (rah) ate?in
içinde namaz k?lmaya ba?lad?. Ate? Allah’?n dostu Hz. ?brahim’i (a.s) yakmad??? gibi, bu Hak
a????n? da yakmam??t?. Esved hayret etti. Korktu. Etraf?ndakiler Esved’e,
“Bu adam? buralardan uzakla?t?r, yoksa size tabi olanlar?n akl?n? çeler, yan?n?zda kimse
kalmaz” dediler.
Onun bu cesaret ve kerameti etrafa yay?ld?. Olay Medine-i Münevvere’ye kadar ula?t?.
Esved, Ebû Müslim’in Yemen’i terk etmesini emretti. O da kalkt? Medine’ye geldi. Âlemlere
rahmet Hz. Resûlullah Efendimiz (s.a.v) vefat etmi?, yerine Hz. Ebû Bekir S?dd?k (r.a) halife
olmu?tu.
Ebû Müslim (rah), bine?ini mescidin d???na ba?lay?p mescide girdi. Bir dire?in arkas?na
durup namaz k?lmaya ba?lad?. O namaz k?larken Hz. Ömer (r.a) kendisini gördü. Onun Medine
d???ndan birisi oldu?unu anlad?. Yan?nda durdu. Namaz?n? bitirince, ona,
“Karde?, sen neredensin?” diye sordu. O da,
“Yemen’denim” dedi. Hz. Ömer (r.a),
“?u yalanc? peygamberin ate?te att??? fakat ate?in yakmad??? mümin karde?imiz ne
yap?yor?” diye sordu, Ebû Müslim de,
“O adam benim” dedi. Hz. Ömer heyecanla,
“Allah ad?na soruyorum, o gerçekten sen misin” diye sordu, Ebû Müslim,
“Allah ?ahit, benim” dedi. Hz. Ömer hemen Ebû Müslim’in boynuna sar?l?p aln?ndan öptü,
a?lad?. Sonra onu al?p Hz. Ebû Bekir’in (r.a) yan?na götürdü, huzuruna oturttu. Onu tan?tt?.
Ba??ndan geçeni anlatt? ve,
“Allah’a hamd olsun, bu Ümmet-i Muhammed’in içinde, Hz. Halil ?brahim gibi kendisini
ate?in yakmad??? kimseyi, ölmeden önce bana gösterdi” diye ?ükretti.185
Sebepleri ve tesirlerini yaratan yüce Allah’t?r. Bütün sebepler O’na ba?l?d?r; fakat O,
hiçbir sebebe ba?l? de?ildir. O dilerse sebeplerin tesirini ortadan kald?r?r, görevini bitirir;
o zaman ate? yakmaz, zehir öldürmez olur. Nitekim Hz. ?brahim (a.s) ate?e at?ld? fakat
ate? onu yakmad?; ona serin ve selamet oldu. Her ?ey böyledir. E?er Allah (c.c) dilerse
sebepler fayda veya zarar verir.
Keramet hakt?r; bu ümmetin âlim ve arifleri elinde pek çok keramet ortaya ç?km??t?r.
Bütün bu kerametler, dinimizin hak oldu?unu isbat etti? gibi, di?er müminler için de bir
delil ve manevî destektir.
Allah Resûlü (s.a.v) buyurmu?tur ki:
“Ümmetimin içinde (hâli ve ahlak?yla ) Halil ?brahim’e benzeyen otuz -bir rivayette
k?rk- veli, hiç eksik olmaz. Size onlar?n bereketiyle manen yard?m edilir, r?z?k verilir,
ya?mur ya?d?r?l?r.”
?mam Katade (rah) demi?tir ki: “Biz Hasan-? Basri’nin bu hadiste anlat?lan kimselerden
oldu?undan ?üphe etmezdik.”186
Ebû Nuaym, Hilyetü’l-Evliyâ, 2/150; ?bn Kesir, el-Bidâye, 7-8/519; Ebü’l-Kas?m ?sfehânî, Siyerü’s-Selefi’s-Sâlihîn,
3/873-874 (Riyad 1999).
Taberani, el-Vasît, nr. 4113; Heysemî, ez-Zevâid, 10/63
Ate?in Yakmad??? A??k
Yemen’de ortaya ç?kan yalanc? peygamber Esvedü’l-Ansî, o bölgede oturan müslüman
salihlerden Ebû Müslim Havlânî’yi yan?na ça??rtt?. Ona kendisini peygamber olarak kabul
ettirmek istiyordu. Yan?na gelince,
“Benim peygamber oldu?uma ?ahitlik eder misin?” diye sordu, Ebû Müslim Havlânî (rah),
“Duymuyorum, kula??m sa??r!” diye cevap verdi. Esved,
“Muhammed’in peygamber oldu?una ?ahitlik eder misin?” diye sordu, Ebû Müslim,
“Evet, ?ahitlik ederim” dedi. Esved tekrar,
“Benim peygamber oldu?uma ?ahitlik eder misin?” diye sordu, Ebû Müslim tekrar,
“Duymuyorum, kula??m sa??r!” diye cevap verdi. Esved,
“Muhammed’in peygamber oldu?una ?ahitlik eder misin?” diye sordu, Ebû Müslim,
“Evet, ?ahitlik ederim” dedi. Esved, sorusunu tekrar tekrar sordu, Ebû Müslim de (rah) ayn?
?ekilde cevap verdi. Esved k?zd?, onu cezaland?rmak istedi. Büyük bir ate? yakt?rd?. Ate? iyice
alevlenince, Ebû Müslim ate?e at?ld?. Ate? ona hiçbir zarar vermedi. Ebû Müslim (rah) ate?in
içinde namaz k?lmaya ba?lad?. Ate? Allah’?n dostu Hz. ?brahim’i (a.s) yakmad??? gibi, bu Hak
a????n? da yakmam??t?. Esved hayret etti. Korktu. Etraf?ndakiler Esved’e,
“Bu adam? buralardan uzakla?t?r, yoksa size tabi olanlar?n akl?n? çeler, yan?n?zda kimse
kalmaz” dediler.
Onun bu cesaret ve kerameti etrafa yay?ld?. Olay Medine-i Münevvere’ye kadar ula?t?.
Esved, Ebû Müslim’in Yemen’i terk etmesini emretti. O da kalkt? Medine’ye geldi. Âlemlere
rahmet Hz. Resûlullah Efendimiz (s.a.v) vefat etmi?, yerine Hz. Ebû Bekir S?dd?k (r.a) halife
olmu?tu.
Ebû Müslim (rah), bine?ini mescidin d???na ba?lay?p mescide girdi. Bir dire?in arkas?na
durup namaz k?lmaya ba?lad?. O namaz k?larken Hz. Ömer (r.a) kendisini gördü. Onun Medine
d???ndan birisi oldu?unu anlad?. Yan?nda durdu. Namaz?n? bitirince, ona,
“Karde?, sen neredensin?” diye sordu. O da,
“Yemen’denim” dedi. Hz. Ömer (r.a),
“?u yalanc? peygamberin ate?te att??? fakat ate?in yakmad??? mümin karde?imiz ne
yap?yor?” diye sordu, Ebû Müslim de,
“O adam benim” dedi. Hz. Ömer heyecanla,
“Allah ad?na soruyorum, o gerçekten sen misin” diye sordu, Ebû Müslim,
“Allah ?ahit, benim” dedi. Hz. Ömer hemen Ebû Müslim’in boynuna sar?l?p aln?ndan öptü,
a?lad?. Sonra onu al?p Hz. Ebû Bekir’in (r.a) yan?na götürdü, huzuruna oturttu. Onu tan?tt?.
Ba??ndan geçeni anlatt? ve,
“Allah’a hamd olsun, bu Ümmet-i Muhammed’in içinde, Hz. Halil ?brahim gibi kendisini
ate?in yakmad??? kimseyi, ölmeden önce bana gösterdi” diye ?ükretti.185
Sebepleri ve tesirlerini yaratan yüce Allah’t?r. Bütün sebepler O’na ba?l?d?r; fakat O,
hiçbir sebebe ba?l? de?ildir. O dilerse sebeplerin tesirini ortadan kald?r?r, görevini bitirir;
o zaman ate? yakmaz, zehir öldürmez olur. Nitekim Hz. ?brahim (a.s) ate?e at?ld? fakat
ate? onu yakmad?; ona serin ve selamet oldu. Her ?ey böyledir. E?er Allah (c.c) dilerse
sebepler fayda veya zarar verir.
Keramet hakt?r; bu ümmetin âlim ve arifleri elinde pek çok keramet ortaya ç?km??t?r.
Bütün bu kerametler, dinimizin hak oldu?unu isbat etti? gibi, di?er müminler için de bir
delil ve manevî destektir.
Allah Resûlü (s.a.v) buyurmu?tur ki:
“Ümmetimin içinde (hâli ve ahlak?yla ) Halil ?brahim’e benzeyen otuz -bir rivayette
k?rk- veli, hiç eksik olmaz. Size onlar?n bereketiyle manen yard?m edilir, r?z?k verilir,
ya?mur ya?d?r?l?r.”
?mam Katade (rah) demi?tir ki: “Biz Hasan-? Basri’nin bu hadiste anlat?lan kimselerden
oldu?undan ?üphe etmezdik.”186
Ebû Nuaym, Hilyetü’l-Evliyâ, 2/150; ?bn Kesir, el-Bidâye, 7-8/519; Ebü’l-Kas?m ?sfehânî, Siyerü’s-Selefi’s-Sâlihîn,
3/873-874 (Riyad 1999).
Taberani, el-Vasît, nr. 4113; Heysemî, ez-Zevâid, 10/63
