bir bilseler saçlarımı neden kestirmediyimi...
Ben bu hikayeyi okurken çok duygulandım ve paylaşmak istedim.Keşke EFENDİMİZ (S.A.V) rüyamızda görmek bize de nasip olsa...
Bir yurt talabesidir Abdurrahmançalışkanlığıyla,oturup kalkmasıyla,kılık kıyafetiyle herkese örnek olacak vasıflar
taşımaktadırfakat her nasılsa o günlerde saçları bir öğrenci için dikkat çekecek kadar uzamıştır
Yurttaki belletmen ağabeyleri ile anne-baba nasıl olsa kestirir diye bir şey demezlerFakat saç uzadıkça uzarbir gün yurttaki müdür muavini çağırır abdurrahmanı
-Abdurrahman saçlarını kestir artık,epey uzadıbir yurt talebesi için bu saçlar epey uzunanlaştık değilmi?sorusuna abdurrahman kafasını iki yana sallayarak sessizce hayır cevabını verirmüdür yardımcısı,zaten yarın izne gidecek,babası kestirir diye düşünür ve fazla üstelemez
Abdurrahman o gün izne giderbabası ile müdür yardımcısı önceden görüşmüştürbabası yemekten sonra:
-oğlum,canım evladım!saçlarını yarın kestirelim,deyince babasını hiç kırmayan o munis çocuk:
-hayır olmaz babacığım,deyip koşarak odasına kapanıranne ve baba şaşkın şaşkın birbirlerine bakakalırlar
ertesi gün saçlarını kestirmeden öylece yurda gider abdurrahmanmüdür bey onu çağırır ve biraz sert konuşur
-yarın kestir saçlarını,der ve Abdurrahman,başı önde
müdüriyetten çıkaryatağına yatar ve göz yaşları içinde
sabahlar
sabah aynanın karşısına geçer ve:
-seni benden ayıramazlar,ayrılmam senden diye saçları ile
konuşur
okul çıkışı yurda değil evine giderAnnesi,hiç beklemediği
oğlunu karşısında görünce meselinin halledilmediğini anlar:
-canım evladım,seni ne kadar sevdiğimizi biliyorsunne olursun
beni kırmakestir saçlarını,kestir yavrum derAnnesinin ağlamaklı
konuşması karşısında abdurrahman:
-cennet ayaklarının altında olan annem,canım kadar sevdiğim babam,bir ağabeyim kadar sevdiğim belletmenim,bizleri evlatları kadar seven yurt idarecilerim,bir anlasanızben sizleri kıramam ama beni bir anlasanız
-Evladım niye kestirmiyorsun saçlarını,niçin kestirmek
istemiyorsun?
-söyliyemem anne,kestirmek istemiyorum
-oğlum,hadi kestir gel saçlarını da yurda gidelimsonra yurttan
kızarlarbizleride daha fazla üzme
Abdurrahman,çaresizlik içinde gider berbere,kestirir
saçlarınıkesilen saçlarıda berberde bırakmaz,yanına alırevden
annesi ile beraber yurda giderlermesele hallolmuştur
yaklaşık bir ay sonrasıdırmüdür yardımcısı,geceleyin talebelerin defter ve kitaplarını kontrol etmektedirsıra
abdurrahmanın eşyalarını kontrole gelince,kitaplarının birinin
sayfalarını çevirince gördüğü manzara karşısında şaşkına döner çünkü kesilen saçlar kitabın arasındadırbir talebenin saçına bu kadar değer vermesini anlayamaz müdür yardımcısıama dikkat edince saçların altında bir yazı görürokumaya başlar:
"Canım annem ve babam,çok değerli yurt idarecimin baskısı olmasa bu saçlarımı kestirmezdimonlar bilmiyorlar,bende
söylemedimyoksa,rüyamda peygamber efendimizin (s a v) okşadığı o saçları,ömür boyu kestirmezdim,
AFFET YA RASULALLAH!SENİN OKŞADIĞIN O SAÇLARI KESTİRDİMaffet
beni,affet,affet!"
Bir yurt talabesidir Abdurrahmançalışkanlığıyla,oturup kalkmasıyla,kılık kıyafetiyle herkese örnek olacak vasıflar
taşımaktadırfakat her nasılsa o günlerde saçları bir öğrenci için dikkat çekecek kadar uzamıştır
Yurttaki belletmen ağabeyleri ile anne-baba nasıl olsa kestirir diye bir şey demezlerFakat saç uzadıkça uzarbir gün yurttaki müdür muavini çağırır abdurrahmanı
-Abdurrahman saçlarını kestir artık,epey uzadıbir yurt talebesi için bu saçlar epey uzunanlaştık değilmi?sorusuna abdurrahman kafasını iki yana sallayarak sessizce hayır cevabını verirmüdür yardımcısı,zaten yarın izne gidecek,babası kestirir diye düşünür ve fazla üstelemez
Abdurrahman o gün izne giderbabası ile müdür yardımcısı önceden görüşmüştürbabası yemekten sonra:
-oğlum,canım evladım!saçlarını yarın kestirelim,deyince babasını hiç kırmayan o munis çocuk:
-hayır olmaz babacığım,deyip koşarak odasına kapanıranne ve baba şaşkın şaşkın birbirlerine bakakalırlar
ertesi gün saçlarını kestirmeden öylece yurda gider abdurrahmanmüdür bey onu çağırır ve biraz sert konuşur
-yarın kestir saçlarını,der ve Abdurrahman,başı önde
müdüriyetten çıkaryatağına yatar ve göz yaşları içinde
sabahlar
sabah aynanın karşısına geçer ve:
-seni benden ayıramazlar,ayrılmam senden diye saçları ile
konuşur
okul çıkışı yurda değil evine giderAnnesi,hiç beklemediği
oğlunu karşısında görünce meselinin halledilmediğini anlar:
-canım evladım,seni ne kadar sevdiğimizi biliyorsunne olursun
beni kırmakestir saçlarını,kestir yavrum derAnnesinin ağlamaklı
konuşması karşısında abdurrahman:
-cennet ayaklarının altında olan annem,canım kadar sevdiğim babam,bir ağabeyim kadar sevdiğim belletmenim,bizleri evlatları kadar seven yurt idarecilerim,bir anlasanızben sizleri kıramam ama beni bir anlasanız
-Evladım niye kestirmiyorsun saçlarını,niçin kestirmek
istemiyorsun?
-söyliyemem anne,kestirmek istemiyorum
-oğlum,hadi kestir gel saçlarını da yurda gidelimsonra yurttan
kızarlarbizleride daha fazla üzme
Abdurrahman,çaresizlik içinde gider berbere,kestirir
saçlarınıkesilen saçlarıda berberde bırakmaz,yanına alırevden
annesi ile beraber yurda giderlermesele hallolmuştur
yaklaşık bir ay sonrasıdırmüdür yardımcısı,geceleyin talebelerin defter ve kitaplarını kontrol etmektedirsıra
abdurrahmanın eşyalarını kontrole gelince,kitaplarının birinin
sayfalarını çevirince gördüğü manzara karşısında şaşkına döner çünkü kesilen saçlar kitabın arasındadırbir talebenin saçına bu kadar değer vermesini anlayamaz müdür yardımcısıama dikkat edince saçların altında bir yazı görürokumaya başlar:
"Canım annem ve babam,çok değerli yurt idarecimin baskısı olmasa bu saçlarımı kestirmezdimonlar bilmiyorlar,bende
söylemedimyoksa,rüyamda peygamber efendimizin (s a v) okşadığı o saçları,ömür boyu kestirmezdim,
AFFET YA RASULALLAH!SENİN OKŞADIĞIN O SAÇLARI KESTİRDİMaffet
beni,affet,affet!"
