Bİr Kadinin AŞki (ayŞe Arman' Dan )
Karımı 1998'in sonbaharında kaybettim... Yedi senelik evliliğimizin
iki senesini kanser tedavisi için hastanelerde geçirmiştik. Karım, her
evlilik yıldönümümüzde ikimizin fotoğrafını çerçeveler, "Bunlar bizim
hayatımızın gölgeleri" derdi.. Öldüğünde, yedi tane resmimiz vardı.
97'in bir gecesinde onu aldattım. Oysa ona sürekli onu ne kadar çok
sevdiğimi ve sonsuza kadar sadık kalacağımı söylerdim.
Ölmeden iki hafta önce yine aynı şeyi tekrarladım. Tuhaf bir
gülümsemeyle baktı bana ve sadece: "Biliyorum" dedi. İzmir'e kar
yağdığı gün, yani bir ay önce, evdeydim. Fotoğraflarımıza bakıyordum
yine... Her çerçevenin altında bir harf
olduğunu ilk kez o gün fark ettim. A. R. K. A. S. I. N.
Gerisi için yılları yetmemişti. Ama sanırım "Arkasına bak" yazmaya
filan niyetlenmişti. Hemen çerçevelerin arkasına baktım. Hiçbir şey
yoktu. Sonra bir şey dürttü beni, hepsini teker teker
söktüm.
İnanabiliyormusunuz, her birinin arkasından bir mektup çıktı!
Geçirdiğimiz her sene için sevgi dolu sözler yazmıştı. 1997'deki resmimizin içinden
çıkan zarf ise simsiyahtı. Ve içinden şu sözler çıktı:
"14 Mart 1997/Gözlerin bana başka birine dokunmuş gibi baktı/
Söylemene gerek yok,biliyorum..."
2002'deyiz. Onu kaybedeli 4,aldatalı 5 yıl oluyor. İçim acıyor şimdi.
Çünkü kadınlar biliyor, hissediyor... Sadece paylaşmak istedim. seni
seviyorum diyenin sevgisinden şüphe et, çünkü; aşk sessiz,sevgi
dilsizdir...
iki senesini kanser tedavisi için hastanelerde geçirmiştik. Karım, her
evlilik yıldönümümüzde ikimizin fotoğrafını çerçeveler, "Bunlar bizim
hayatımızın gölgeleri" derdi.. Öldüğünde, yedi tane resmimiz vardı.
97'in bir gecesinde onu aldattım. Oysa ona sürekli onu ne kadar çok
sevdiğimi ve sonsuza kadar sadık kalacağımı söylerdim.
Ölmeden iki hafta önce yine aynı şeyi tekrarladım. Tuhaf bir
gülümsemeyle baktı bana ve sadece: "Biliyorum" dedi. İzmir'e kar
yağdığı gün, yani bir ay önce, evdeydim. Fotoğraflarımıza bakıyordum
yine... Her çerçevenin altında bir harf
olduğunu ilk kez o gün fark ettim. A. R. K. A. S. I. N.
Gerisi için yılları yetmemişti. Ama sanırım "Arkasına bak" yazmaya
filan niyetlenmişti. Hemen çerçevelerin arkasına baktım. Hiçbir şey
yoktu. Sonra bir şey dürttü beni, hepsini teker teker
söktüm.
İnanabiliyormusunuz, her birinin arkasından bir mektup çıktı!
Geçirdiğimiz her sene için sevgi dolu sözler yazmıştı. 1997'deki resmimizin içinden
çıkan zarf ise simsiyahtı. Ve içinden şu sözler çıktı:
"14 Mart 1997/Gözlerin bana başka birine dokunmuş gibi baktı/
Söylemene gerek yok,biliyorum..."
2002'deyiz. Onu kaybedeli 4,aldatalı 5 yıl oluyor. İçim acıyor şimdi.
Çünkü kadınlar biliyor, hissediyor... Sadece paylaşmak istedim. seni
seviyorum diyenin sevgisinden şüphe et, çünkü; aşk sessiz,sevgi
dilsizdir...
