Bir ses ,nefes ver..

[AYTASI]

Bir ses ,nefes ver..

Sensiz akşam karanlıgında odamın duvarları arasına
Hüzün kundaklı sırdaş hayallerimi örtüyorum
Yüreğimi köşeye sıkıştırdım en kuytusunda sensizlik sancısıyla
Yorgun Hayatımın Yılgın ateşinin külleri arasında
yaşarken varlığındaki yokluğunla
Boynu bükük çığlıklar uyanıyor sessizliği yırtarak geride kalan enkazında
Masal olsaydı yaşadıklarım, belki umut olurdu kafdağı ardında
Yalanın geceye kurban verdiği son ümidin mum alevi sönüyor feryatlar sızısında
Ey hayat ses ver !!
Akşamın kızıllığı bir felç gibi çökerken sineme
kıyamet yaşayan ateşten gömlek biçtiğin ömrüme
işte hayat dediğim ağustosta kar yağsın zemherisiyle mucizeme
mecburi ayrılık büyük acı bırakımış çarelerin çaresizliğinde
yaralar merhemsiz kimsesiz en zoru sensiz uykular haram edilince gecelere
herkesin derdinin kendine yettiği bu zamanda
ne yaptımsa fayda etmeyen ey sol yanımın en büyük ağrısı
düşlerimden akıyorsun yine gözyaşlarımda
dikenli tellere sarmaladığım LaL dilimin sessiz çığlıklarıyla
Yetim bıraktığın bu yürek dirhem dirhem tükeniyor
Seni kimseye vermiyor
vermiyor ama...
Göğüs kafesinde hapsettiği senin’le birlikte usulca o da ölüyor.

 

[aSqimSin]

Göğüs kafesinde hapsettiği senin’le birlikte usulca o da ölüyor.

yüreğine sağlık

 

[AYTASI]

Göğüs kafesinde hapsettiği senin’le birlikte usulca o da ölüyor.

yüreğine sağlık

canim benim ya ben seni hep duygulandiriyorum herhalde artik bu tür yazilar yazmiyacagim
tesekkür ederim canim yorumlarin icin

 

[CaRiZmA]

sagol canim güzel bir yazi