Bir Umut..
Bir umutsun şimdi...Umudum...Bunca acıdan,bunca kırgınlık,bunca yaradan sonra...Beni ben olarak anlayan ilk...Sana da "sevdiğim"demekten alıkoyuyorum kendimi,ya sende gelmezsen,gelemezsen?Ürkek bir senaryo yazıyorum içimde sana dair kıvılcımlanan her şeyi geri çekme ihtiyacı hissediyorum..."Güneş"istedim...Evet birçok insan aşkı aşk deyip de yaşamaktan ya kaçınıyor ya da o duyguları keşfetmeye yüz tutmuşken aşk ipi çekiyor...Güneşim dediklerim kapkaranlık gecelerimde senaryomu yazıp uzaklaştılar benden...Lakin bu kez gerçekten gerçek bir güneş,bir umut;seni çağırıyorum...Gelir misin bilmiyorum,sever misin muamma...Lakin ben sevmeyi istiyorum son olarak seni;seni sevmeyi ve de seni seven kalbimi...Başkaları anlamayı bile yok saydılar,anlamadılar,gönüllerini çarpıp gittiler...Lakin sen anla istiyorum,yalnızlıktan korkup bir limana sığınmaya çalışmak değil benimkisi...Sıcak bir aşk istiyorum,gönül penceresi açıkken beraber ayazlarda kalalım,sevgimizle ısıtalım en güzel gerçekleri;ben bunu istiyorum...Bir umut;umutsun sen şimdi...Umudum...Olmasını dileyip belkide olmayacak olan,kaderimde en son sayfada yer alıp gönlümde birinci sırada olan...Belkide...Gerçekten gerçeğim sensin bilmiyorum...Bana ben gibi bakar mısın,ister misin?Yoruldum biliyor musun?Yapmacık sevdalardan,sevildiğini görmeyip kör olan insanlardan...Sevgiye,umuda,aşka,dostluğa tutunmayan soylu dilencilere,asil sevebilen yürekleri kırgın bırakıp acımasızca giden insanlardan,yoruldum...Artık çocukluğumuzdaki tekerlemeler de yok,çocukluğumuzdan kalan hiçbir şey yok...Umutsun sen şimdi yalnızca;bir ümit dediğim hayatımda bir umut...Şimdilik gidiyorum ben gönlümü de yalnızlıkla dost eğliyorum,korkmayayım diye.Gelirsen kalbim cennetin olsun;gelmezsen kalbin umutlarınla dolsun...Bir umutsun sen...Bir umut...Takvim yaprakları geçmişten bir yol,bir iz bırakırken,umudumsun sen yalnızca umudum...
alıntıdır
alıntıdır
