BoŞanma Ve Erkekler
Kadın olmanın bir avantajı, hayatta karşısına bir kriz çıktığı zaman arkadaşlarından destek isteyebilmesidir. Öte yandan erkeklerin çoğu sorunlarını başkalarına açmakta zorluk çeker. Bunun bir nedeni erkeklerden her zaman güçlü görünmelerini isteyen bir yetişme tarzıdır. Başkalarından yardım istemek zayıflık göstermek demektir. Bir başka neden de, erkeklerin birlikte çalıştıkları veya spor yaptıkları arkadaşları olmakla birlikte, bu tür arkadaşlıkların insanın en derindeki duygularını ifade edebileceği arkadaşlıklara benzememesidir.
Böylece duygusal destekten yoksun olan erkeklerin evlilik sona erdiği zaman ortaya çıkan duygusal sorunları sonuçta sağlık sorunlarına yol açmaktadır. Nikahsız olarak uzun bir süreden beri birlikte oturanlar da içinde olmak üzere. Türkiye’de her yıl 40.000 boşanma olmaktadır. Birçok erkek evlilik sona erdikten sonra kendisini kolay kolay toparlayamamaktadır. Yapılan araştırmalar ayrıldıktan 10 yıl sonra bile hala evlilikle ilgili sorunlarla uğraşan çok sayıda erkeğin bulunduğunu göstermektedir. Evliliğin sonu erkek ve kadını farklı etkilemektedir. Erkeklerin çoğu ilişkinin sona ermesi sürecine hazırlıklı değildir.
Ayrıldıktan sonra eşlerin yalnızlık çekmeleri, olanları tam olarak kavrayamamaları kendilerini suçlu hissetmeleri, öfkelenmeleri veya kendilerini değersiz bulmaları hep normal duyulan duygulardır. Ancak kadınlar bu duygularını arkadaşlarıyla paylaşarak içlerini boşalttıkları halde erkekler içlerine atmaktadır.
Erkeklerin neler hissettiklerini başkalarına söyleyebilmeleri büyük cesaret işidir. Ancak böyle yapmaları gereklidir.
Duyduğumuz acıyı içimize atmak hem ruh hem de vücut sağlığımıza zarar verir. Erkekler, genellikle ilişkinin bitmesinden duydukları üzüntüyü açık olarak birisiyle konuşacakları yerde sağlıklarını ters yönde etkileyen başka yollara başvururlar. Bazı erkekler arkadaşlarından uzaklaşarak kendilerini aşırı çalışmaya verirler, bazıları aşırı alkol ve uyuşturucu kullanırlar bazıları da şiddete yönelirler. Şiddet bazen kaybettikleri eşlere bazen de kendilerine yönelir. Eşinden ayrıldığı için intiharı seçen her kadına karşılık 12 erkek bulunmaktadır.
Eşinden ayrıldıktan sonra duygularını açıklayabilen erkeklerin içlerine kapanan erkeklere oranla daha kolaylıkla durumla başa çıkabildiği görülmektedir. Erkeklerin bu konuda konuşabilecekleri kimseler arasında akraba ve arkadaşları yanında doktorları, danışmanlar, din adamları veya toplumsal derneklerdeki görevliler olabilir.
Ancak bireylerin de önemli bir rolü olabilir. Ayrıldığını veya boşandığını duyduğunuz bir kimse varsa sizinle konuşup neler hissettiğini ifade edebilmesi için olanak verin. Olayla başa çıkıyor görünse bile konuşarak ferahlayabilir. Ona “bana ihtiyacın olursa ara” demeyin. Muhtemelen aramayacaktır. Sizin girişimi ele alıp, Örneğin, onu ziyaret etmeniz veya evinize yemeğe davet etmeniz daha iyi olur. Şöyle bir şey söyleyebilirsiniz: “Kendini çok kötü hissediyor olmalısın”. Sonra susup tepki vermeden veya kimseyi yargılamadan onu dinleyin.
Bir danışman şöyle öneriyor: “Ayrıldığını bildiğiniz eşlerin her ikisiyle de taraf tutmadan dostluğunuzu sürdürün. Eşlerden birinin ötekini terkettiği durumlarda yalnız geride kalanın desteğe ihtiyacı var demek değildir. İlişkiyi terkeden kişinin de birisiyle dertleşmeye gereksinimi olabilir
Böylece duygusal destekten yoksun olan erkeklerin evlilik sona erdiği zaman ortaya çıkan duygusal sorunları sonuçta sağlık sorunlarına yol açmaktadır. Nikahsız olarak uzun bir süreden beri birlikte oturanlar da içinde olmak üzere. Türkiye’de her yıl 40.000 boşanma olmaktadır. Birçok erkek evlilik sona erdikten sonra kendisini kolay kolay toparlayamamaktadır. Yapılan araştırmalar ayrıldıktan 10 yıl sonra bile hala evlilikle ilgili sorunlarla uğraşan çok sayıda erkeğin bulunduğunu göstermektedir. Evliliğin sonu erkek ve kadını farklı etkilemektedir. Erkeklerin çoğu ilişkinin sona ermesi sürecine hazırlıklı değildir.
Ayrıldıktan sonra eşlerin yalnızlık çekmeleri, olanları tam olarak kavrayamamaları kendilerini suçlu hissetmeleri, öfkelenmeleri veya kendilerini değersiz bulmaları hep normal duyulan duygulardır. Ancak kadınlar bu duygularını arkadaşlarıyla paylaşarak içlerini boşalttıkları halde erkekler içlerine atmaktadır.
Erkeklerin neler hissettiklerini başkalarına söyleyebilmeleri büyük cesaret işidir. Ancak böyle yapmaları gereklidir.
Duyduğumuz acıyı içimize atmak hem ruh hem de vücut sağlığımıza zarar verir. Erkekler, genellikle ilişkinin bitmesinden duydukları üzüntüyü açık olarak birisiyle konuşacakları yerde sağlıklarını ters yönde etkileyen başka yollara başvururlar. Bazı erkekler arkadaşlarından uzaklaşarak kendilerini aşırı çalışmaya verirler, bazıları aşırı alkol ve uyuşturucu kullanırlar bazıları da şiddete yönelirler. Şiddet bazen kaybettikleri eşlere bazen de kendilerine yönelir. Eşinden ayrıldığı için intiharı seçen her kadına karşılık 12 erkek bulunmaktadır.
Eşinden ayrıldıktan sonra duygularını açıklayabilen erkeklerin içlerine kapanan erkeklere oranla daha kolaylıkla durumla başa çıkabildiği görülmektedir. Erkeklerin bu konuda konuşabilecekleri kimseler arasında akraba ve arkadaşları yanında doktorları, danışmanlar, din adamları veya toplumsal derneklerdeki görevliler olabilir.
Ancak bireylerin de önemli bir rolü olabilir. Ayrıldığını veya boşandığını duyduğunuz bir kimse varsa sizinle konuşup neler hissettiğini ifade edebilmesi için olanak verin. Olayla başa çıkıyor görünse bile konuşarak ferahlayabilir. Ona “bana ihtiyacın olursa ara” demeyin. Muhtemelen aramayacaktır. Sizin girişimi ele alıp, Örneğin, onu ziyaret etmeniz veya evinize yemeğe davet etmeniz daha iyi olur. Şöyle bir şey söyleyebilirsiniz: “Kendini çok kötü hissediyor olmalısın”. Sonra susup tepki vermeden veya kimseyi yargılamadan onu dinleyin.
Bir danışman şöyle öneriyor: “Ayrıldığını bildiğiniz eşlerin her ikisiyle de taraf tutmadan dostluğunuzu sürdürün. Eşlerden birinin ötekini terkettiği durumlarda yalnız geride kalanın desteğe ihtiyacı var demek değildir. İlişkiyi terkeden kişinin de birisiyle dertleşmeye gereksinimi olabilir
