bu hayattan kesin beni artık

[*MeleK*]

Şehirler arası bir aşkın içine sızarken, kentsizligimi plakalar anımsatıyor.
Yollara düşürüyorum maskelerimi;aşkım ulu orta yüzümde.
Görünmüyor!
Sahipli bir kalbe,köle olmaya yürüyorum istanbul ayaklarımın altında eziliyor.
Bir kaç sayfa ötemdeki adamın,kentlerce uzagına yazdıgı kelimelerin külüne bile razıydım.
Kendi külüm yetmiyordu.
Anka kuşu rolüne soyunmama.....
Şimdi...
Makas getirin kesin beni hayattan....​