M
Misafir
Forum Okuru
bu şehirden giderken
Giderken...
Giderken yanına bunları da al. Bu düşler sana aitti içimde. Her yazdığım sözcüğün arasına seni bu kadar iliştirmem ve seni bu kadar her sözcükten fazlasıyla sevmem sana ne kadar dokunduysa, bu ayrılık da bana o kadar dokundu işte…
Gidişindeki solgun yüzün ve içindeki kırgın düşlerle giderken, bunları da yanına al. Bu şehrin sokakları seni özleyecekler çünkü. Çünkü her ağladığımda, üstüne düşen göz yaşları sana dairdi. Bu sokaklar benim aşkıma bu kadar şahit, ve bu sokaklar sana bir o kadar hasretti…
Yüreğindeki acılarla bu şehirden giderken, yanına bir de bunu al. Bu kalp ki sana yalnızca sana ihtiyaç duymuştu hep. Hep seni sevmişliğine ezilip, sana her defasında biraz daha tutulup, bu bedeni bu kadar hasta etmeyi başarmıştı. O yüzden ve bu yüzden, kalbimi de götür yanında…
Kırgınlıklarınla bezediğin ve içine kapandığım bu dünyadan, giderken şunu da al koy aklına. Seni, seni seviyorumluğumu sorgulayan gözlere edalar düşüren kıvılcım bakışlardan kırılmış, yalanlara aldanmış, içine kapanmış çocukluğumu… Çocukluğumdaki düşler kadar içinden sevebilen, sevdikçe daha fazlasını istemek yerine her defasında daha fazlasını vermeye çalışan, küçük hediyelerle ve yaptıklarını sana sunarken, içi titreyen bu içimdeki salak sırıtkan çocuğu…
Gidişlerdeki ihanetlere berelenmiş o yüreğinin içine giderken, bu sözcükleri de koy. Belki bir gün beni özlediğinde bu sözcükler sana yoldaş olurlar. Kıyamadığım için söyleyemediğim aptalsı çıplak sözcüklerin burada işi olmayacak ve seni kıracak hiçbir kelimeyi ortaya koymayacağım. Çantanda seni seviyorumlar, seni özledimler, sana hasretimler ve daha nice sarfedilmeye usanılmamış sözcükler bırakacağım önüne…
Yani uzun lafın kısası ben sana şimdi hangi emanetlerimi vereceğimi ve de sana nasıl bir veda edebileceğimi düşünemeden yıpranıp, içime kapanıyorum. Kimse anlamıyor neden bu kadar temiz düşünebildiğimi hala. Neden bu kadar iyimser ve bu kadar umutlu olabildiğim,, hep kötü şeylerden iyi şeyler çıkarabildiğimi kimse ama kimse anlamıyor…
Sen yine de gitme…
Giderken yanına bunları da al. Bu düşler sana aitti içimde. Her yazdığım sözcüğün arasına seni bu kadar iliştirmem ve seni bu kadar her sözcükten fazlasıyla sevmem sana ne kadar dokunduysa, bu ayrılık da bana o kadar dokundu işte…
Gidişindeki solgun yüzün ve içindeki kırgın düşlerle giderken, bunları da yanına al. Bu şehrin sokakları seni özleyecekler çünkü. Çünkü her ağladığımda, üstüne düşen göz yaşları sana dairdi. Bu sokaklar benim aşkıma bu kadar şahit, ve bu sokaklar sana bir o kadar hasretti…
Yüreğindeki acılarla bu şehirden giderken, yanına bir de bunu al. Bu kalp ki sana yalnızca sana ihtiyaç duymuştu hep. Hep seni sevmişliğine ezilip, sana her defasında biraz daha tutulup, bu bedeni bu kadar hasta etmeyi başarmıştı. O yüzden ve bu yüzden, kalbimi de götür yanında…
Kırgınlıklarınla bezediğin ve içine kapandığım bu dünyadan, giderken şunu da al koy aklına. Seni, seni seviyorumluğumu sorgulayan gözlere edalar düşüren kıvılcım bakışlardan kırılmış, yalanlara aldanmış, içine kapanmış çocukluğumu… Çocukluğumdaki düşler kadar içinden sevebilen, sevdikçe daha fazlasını istemek yerine her defasında daha fazlasını vermeye çalışan, küçük hediyelerle ve yaptıklarını sana sunarken, içi titreyen bu içimdeki salak sırıtkan çocuğu…
Gidişlerdeki ihanetlere berelenmiş o yüreğinin içine giderken, bu sözcükleri de koy. Belki bir gün beni özlediğinde bu sözcükler sana yoldaş olurlar. Kıyamadığım için söyleyemediğim aptalsı çıplak sözcüklerin burada işi olmayacak ve seni kıracak hiçbir kelimeyi ortaya koymayacağım. Çantanda seni seviyorumlar, seni özledimler, sana hasretimler ve daha nice sarfedilmeye usanılmamış sözcükler bırakacağım önüne…
Yani uzun lafın kısası ben sana şimdi hangi emanetlerimi vereceğimi ve de sana nasıl bir veda edebileceğimi düşünemeden yıpranıp, içime kapanıyorum. Kimse anlamıyor neden bu kadar temiz düşünebildiğimi hala. Neden bu kadar iyimser ve bu kadar umutlu olabildiğim,, hep kötü şeylerden iyi şeyler çıkarabildiğimi kimse ama kimse anlamıyor…
Sen yine de gitme…
