Bülent Ortaçgil - Pencere Onu Çiçeği
pencere önünde
arkadaştan ayrı
porselen saksida bir sus çiçeği
evin hanımı
her akşamüstü
şu ve güneş sunar
entelektüel
pençfere onu çiçeği
ne ansızın yağmur
ne gökkuşağı
ne dipdırı sabah
gözyaşı
rastgele çiçeklere arada bir bakar
cansız cam ardından
tül perdelerden
pencere onu çiçeğine
ne mecburen güneş, ne karakis
ne dopdolu bahar ürperdışı
zorlu bir rüzgarda
boynu hiç kıvrılmaz
haylaz çocuklarca hiç koparılmaz
gece çökünce açılır lambalar
öteki çiçekler ayışığındalar
arkadaştan ayrı
porselen saksida bir sus çiçeği
evin hanımı
her akşamüstü
şu ve güneş sunar
entelektüel
pençfere onu çiçeği
ne ansızın yağmur
ne gökkuşağı
ne dipdırı sabah
gözyaşı
rastgele çiçeklere arada bir bakar
cansız cam ardından
tül perdelerden
pencere onu çiçeğine
ne mecburen güneş, ne karakis
ne dopdolu bahar ürperdışı
zorlu bir rüzgarda
boynu hiç kıvrılmaz
haylaz çocuklarca hiç koparılmaz
gece çökünce açılır lambalar
öteki çiçekler ayışığındalar