Cem Karaca - Namus Belası

[Misafir]

düştüm mahpus damlarına öğüt veren bol olur

toplaşan o öğütleri burdan köye yol olur

ana baba bacı kardaş dar günümde el olur

namus belasına kardaş döktüğümüz kan bizim



hep bir halli turhalliyiz biz bize benzeriz

yüz bin kere tövbe eder gene şarap içeriz

at bizim,avrat bizim,silah bizim,san bizim

namus belasına kardaş yatarız zından bizim



kız gelinim suna boylum doyamadan biz bize

beşmeleyle yüzün açıp oturmadan diz dize

almış kaçırmışlar seni çökertmişler ıssıza

namus belasına kardaş kıydığımız can bizim



ağam kurban paşam kurban hallarımı eyledim

ne bir eksik ne bir fazla hepsi tamam söyledim

kır kalemi! kes cezamı! yaşamayı neyleyim?

namus belasına kardaş verdiğimiz can bizim