çığlık çığlıga susarak gidiyorum...!
Puslu bir sabah ayazını peşimden sürükleyerek gidiyorum...!
Yalnızlığımı köhne bir sandalın sahipsiz sürüklenişine bırakırken, hüznüm ardından ağlıyordu...
Alışkanlığından vazgeçen bir tiryaki gibi sıkıp yumruklarımı, arkama dönüp bakmadan gidiyorum...!
Sahibi olmadığım ama üzerime zorla giydirilen bir beden büyük bütün kaçışları
İhtiyacı olanlara bırakacaktım, vicdanım el vermedi...
Usulca soyundum ve sahiplerine geri verilmek üzere bir kenara bıraktım hepsini, gidiyorum...!
Umudum küçük bir kız çocuğu, el sallayarak çağırıyor beni uzaklardan...
Israr etmeyeceksin kalmam için ama hani olur ya, yine de etme...
Yapamadığım tek şeydi baharda kardelen yetiştirmek...
Sen onu istedin, mahçup oldu yüreğim, gidiyorum...!
Oysa benim de hayallerim vardı...
Dans edecektim yağmurda, sonbahara vedaları değil gülüşleri yapıştıracaktım...
Çiçekler alacaktım olur olmadık zamanlarda...
Fazla geldi çıplak elle çizdiğim resim tuvaline...!
Konuşturma beni giderayak...
Çünkü ödünç aldım suskunluk adını verdiğin silahını, gidiyorum...!
Eskiden olsa çekiştirip beni kandırırdı içimdeki çocuk, üzüleceğimi bile bile...
Gözlerine buzdan sarkıtları sen mi yerleştirdin ki artık ağlayamıyor bile...
Onu bu kurak, duygusuz ve yeşili az topraklarda
Herşey iyi olacak gibi asılsız vaatlerle büyütüp, hayata kazandırmam olanaksız...
O çok sevdiğin korkularını, her mevsime açık pencerenden içeriye bırakarak...
İçimdeki her şeyden habersiz çocukluğumu yanıma alarak gidiyorum...!
Sen bir bedenle sevişmek istedin, bense yüreğinle ve beyninle ve gözlerinle...
Adımlarımızın uyumsuz olduğunu neden hemen kabullenemedim diye
Kırılarak kendime, gidiyorum..!
Şimdi notaları sahipsiz ve öksüz kalmış yarım bir şarkıdır sevmek...
Sürüklenmiyorum dikkat et, gidiyorum.. Sessizce ve hiçbir şey yaşamamış gibi...
Yüreğimi çıkartıp her şeyiyle masaya dökerken, senden daha cesur olduğum için utanma sakın...
Bu cesaret, çocukların masum dualarından çaldığım inatçı bir bekleyişti sadece...
Bir bedeni değil, bir yüreği özlediğin vakit, umarım zamanın olur güneşin doğuşunu huzurla izlemek için..
Bana ait olan ve olmayan bütün soruları ve cevapları ardımda bırakarak gidiyorum... !
Az kullanılmış bir sevda bırakıyorum sana...!
Yolun açık olsun...!
Yalnızlığımı köhne bir sandalın sahipsiz sürüklenişine bırakırken, hüznüm ardından ağlıyordu...
Alışkanlığından vazgeçen bir tiryaki gibi sıkıp yumruklarımı, arkama dönüp bakmadan gidiyorum...!
Sahibi olmadığım ama üzerime zorla giydirilen bir beden büyük bütün kaçışları
İhtiyacı olanlara bırakacaktım, vicdanım el vermedi...
Usulca soyundum ve sahiplerine geri verilmek üzere bir kenara bıraktım hepsini, gidiyorum...!
Umudum küçük bir kız çocuğu, el sallayarak çağırıyor beni uzaklardan...
Israr etmeyeceksin kalmam için ama hani olur ya, yine de etme...
Yapamadığım tek şeydi baharda kardelen yetiştirmek...
Sen onu istedin, mahçup oldu yüreğim, gidiyorum...!
Oysa benim de hayallerim vardı...
Dans edecektim yağmurda, sonbahara vedaları değil gülüşleri yapıştıracaktım...
Çiçekler alacaktım olur olmadık zamanlarda...
Fazla geldi çıplak elle çizdiğim resim tuvaline...!
Konuşturma beni giderayak...
Çünkü ödünç aldım suskunluk adını verdiğin silahını, gidiyorum...!
Eskiden olsa çekiştirip beni kandırırdı içimdeki çocuk, üzüleceğimi bile bile...
Gözlerine buzdan sarkıtları sen mi yerleştirdin ki artık ağlayamıyor bile...
Onu bu kurak, duygusuz ve yeşili az topraklarda
Herşey iyi olacak gibi asılsız vaatlerle büyütüp, hayata kazandırmam olanaksız...
O çok sevdiğin korkularını, her mevsime açık pencerenden içeriye bırakarak...
İçimdeki her şeyden habersiz çocukluğumu yanıma alarak gidiyorum...!
Sen bir bedenle sevişmek istedin, bense yüreğinle ve beyninle ve gözlerinle...
Adımlarımızın uyumsuz olduğunu neden hemen kabullenemedim diye
Kırılarak kendime, gidiyorum..!
Şimdi notaları sahipsiz ve öksüz kalmış yarım bir şarkıdır sevmek...
Sürüklenmiyorum dikkat et, gidiyorum.. Sessizce ve hiçbir şey yaşamamış gibi...
Yüreğimi çıkartıp her şeyiyle masaya dökerken, senden daha cesur olduğum için utanma sakın...
Bu cesaret, çocukların masum dualarından çaldığım inatçı bir bekleyişti sadece...
Bir bedeni değil, bir yüreği özlediğin vakit, umarım zamanın olur güneşin doğuşunu huzurla izlemek için..
Bana ait olan ve olmayan bütün soruları ve cevapları ardımda bırakarak gidiyorum... !
Az kullanılmış bir sevda bırakıyorum sana...!
Yolun açık olsun...!
