Cihaz Takan İşitme Engelliler Konuşur mu?

Bilge Gökçen

Yeni Üye
Üye
Cihaz Takan İşitme Engelliler Konuşur mu?
Toplum olarak en sık düşülen hatalardan birisi, işitme cihazının işitme engelli bireyleri konuşturduğuna olan inançtır. Bu inançla birçok insan büyük umutlarla cihazlanmış veya cihazlandırılmıştır. Cihazın böyle bir yeteneğinin olmadığının anlaşılması umut bağlayan bireyleri büyük üzüntülere uğratmıştır. Bu anlayışın altında yatan sebepler nedir, diye sorulsa, verilecek cevaplar araştırılmaya değer bir konunun başlangıcı olacaktır. Kısa bir beyin fırtınası ile, şu başlıklar altında, bazı cevaplara ulaşılabilir.

Öncelikli olarak konuşmanın karmaşık yapısından insanların habersiz olması. Konuşan bireyler nasıl konuşmaya başladığının farkında değildir. Hatta onları büyüten ebeveynler de, çocuklarının nasıl o kadar sesi, kelimeyi, kavramı öğrendiğini, nasıl yerli yerinde kullandığına dair hiçbir fikirleri yoktur. Benim çocuğum şurada bunu öğrendi, burada bunu öğrendi, diyebilmek mümkün değildir.(Bu ana dil için geçerli.)

Bu handikabın bir diğer sebebi teknolojinin hayatımıza getirdiği yeniliklerin boyutudur. Hızla gelişen ve sınırları zorlayan teknoloji toplumun böyle bir düşünceye kapılmasına neden olabilir.

Belki de toplumsal psikolojimizin değişik bir biçimde dışa vurumu olabilir. Toplum olarak mucizeleri seven bir yapıya sahibiz. Bu yapımız her an bir elin gelip, yaşamımızdaki tüm problemleri çözeceğine olan inancımızdır. Halbuki hayat farklılıkları içerisinde taşıyan bir yapıdadır. Mucizelerin hayatımızda yeri vardır. Hatta hayatımız bir mucizedir. Düşünüldüğünde; konuşma, işitme, görme, …..vs.nin başlı başına birer mucize olduğu görülebilir. Örneğin; işiten bireyler olarak neden içimizdeki sindirimi, dolaşımı, solunumu duyamıyoruz. Boşaltılacak besin atıklarının kokusunu dışarı çıkınca aldığımız halde, neden içeride bu kokuyu hissetmiyoruz. Veya kulağımızdaki çınlamayı biz duyduğumuz halde neden yanımızdaki insanlar duyamıyor. Düşüncemizdeki kısır yapı, mucizeyi elle tutulur yapıya indirgeme yönünde bir eğilim gösterir. Ve bu da anlamı, anlamsızlaştırır.

Sonuç olarak takıldığında cihazlar işitme engelli bireyleri konuşturmaz. Konuşmanın sağlanabilmesi erken cihazlandırılmayla birlikte verilen eğitimle sağlanabilir. Kaldı ki öyle bir durum olsa, tüm bebeklerin cihazlandırılması mantıklı olur. Çünkü bebekler hemen konuşabilecektir. Veya yabancı kişilere bu cihazlardan takılarak direk dili(Hangi dil konuşmak istiyorsa.) konuşabilmesi sağlanabilir. İşitme cihazı araçtır, kullanıldığında fayda sağlayan önemli bir araç.



M. Fatih Adıyaman

 
Geri
Üst