*MeleK*
♥Ben Aşık Olduğum Adamın Aşık Olduğu Kadınım♥
çocuğa verilen harçlık!
Ne alacağı tembih edilen 6 yaşındaki bir çocuğa, alışveriş yapması için az miktarda para teslim edilebilir, paranın üstünü hesaplayamaz, para bozduramaz.
8 yaşında parayı çocuğun daha başarılı kullanabildiğini, 10 yaşında ise, yararlı ve kullanışlı şeyler satın aldığını görmekteyiz. Ayrıca, 10 yaş çocuğu, alışveriş yaparken seçmesini bilir. Para ve diğer bazı şeyleri güvenle korumak ve paranın üstünü tam olarak getirmek sorumluluğunu da taşır. Bütün bunları kendi kendine yapabildiği gibi söylenen her şeyi yapmaya ve ona göre hareket etmeye de hazırdır.
Ülkemizde ilkokula başlama yaşıyla birlikte çoğunlukla düzenli güdelik ya da haftalık şeklinde ailelerce harçlık verilmektedir. Bu harçlık, sosyo-ekonomik düzeyi düşük olan ailelerde çocuğun karnını doyurmak amacıyla verilirken, ekonomik düzeyi üstün olan ailelerde, çeşitli ilgilerine hesap verecek harcama yapması için verilir. Arkadaşlarının aldığı bol harçlıktan mahrum kalmaması gerekçesiyle gereksindiği miktarın üstünde harçlık alan öğrencilerin sayısı hiç de az değildir.
Düzenli harçlık almak, harçlığından biriktirerek bankaya yatırmak, bir eksiğini karşılamak, ya da pul vs. gibi koleksiyon ilgisine cevap vermek, kuşkusuz çocuk için gerekli ve yararlıdır. Ancak gereksindiğinden daha fazla bir miktarda harçlık alan çocuk, gereksinimlerini karşıladıktan sonra elinde kalan bu fazla parayı başarılı bir şekilde kullanamaz. Var olan kalem ve silgilerinin yanına yenilerini ilave eder. İsraf ve doyumsuzluk böylelikle başlar. Bu sebeple çoğunlukla ekonomik koşulları iyi olan ailelerde anneler, çok para vererek çocuklarının mutluluğuna ve doyumsuzluğuna sebep olmaktadır.
8 yaşında parayı çocuğun daha başarılı kullanabildiğini, 10 yaşında ise, yararlı ve kullanışlı şeyler satın aldığını görmekteyiz. Ayrıca, 10 yaş çocuğu, alışveriş yaparken seçmesini bilir. Para ve diğer bazı şeyleri güvenle korumak ve paranın üstünü tam olarak getirmek sorumluluğunu da taşır. Bütün bunları kendi kendine yapabildiği gibi söylenen her şeyi yapmaya ve ona göre hareket etmeye de hazırdır.
Ülkemizde ilkokula başlama yaşıyla birlikte çoğunlukla düzenli güdelik ya da haftalık şeklinde ailelerce harçlık verilmektedir. Bu harçlık, sosyo-ekonomik düzeyi düşük olan ailelerde çocuğun karnını doyurmak amacıyla verilirken, ekonomik düzeyi üstün olan ailelerde, çeşitli ilgilerine hesap verecek harcama yapması için verilir. Arkadaşlarının aldığı bol harçlıktan mahrum kalmaması gerekçesiyle gereksindiği miktarın üstünde harçlık alan öğrencilerin sayısı hiç de az değildir.
Düzenli harçlık almak, harçlığından biriktirerek bankaya yatırmak, bir eksiğini karşılamak, ya da pul vs. gibi koleksiyon ilgisine cevap vermek, kuşkusuz çocuk için gerekli ve yararlıdır. Ancak gereksindiğinden daha fazla bir miktarda harçlık alan çocuk, gereksinimlerini karşıladıktan sonra elinde kalan bu fazla parayı başarılı bir şekilde kullanamaz. Var olan kalem ve silgilerinin yanına yenilerini ilave eder. İsraf ve doyumsuzluk böylelikle başlar. Bu sebeple çoğunlukla ekonomik koşulları iyi olan ailelerde anneler, çok para vererek çocuklarının mutluluğuna ve doyumsuzluğuna sebep olmaktadır.
