LaViNYaM
>>>ιкιz αηηєѕι<<<
Çocuğunuzun Eğitiminde Bu Hataları Yapmayın....
Çocuk Eğitiminde Yapılmaması Gerekenler
Çocuğunuzun Eğitimi Nasıl Olmalı
Bugün okullar açıldı...Çocukların ilk günü sendromu ve okula alışma konusunda ona yardımcı olacak kişiler büyük ölcüde anne ve babadır...Çocuklarınızın eğitim sürecinde bu hataları yapmamaya özen gösterin...Bakalım o hatalar neymiş....
Çocuğunuzun eğitiminde bu hataları yapmayın
Uzmanlar, başarılı bir eğitim yılı için aşağıdaki hataları yapmayın uyarısında bulunuyor.
Okulda verilen ev ödevleri öğrencilerin, özellikle de çocukların pek hoşuna gitmeyen, yapmak istemedikleri bir şeydir. Hele de oyun çağındaki bir çocuk ise söz konusu dersin başına oturması gereken, o zaman durum daha da zordur.
Ailenin çocuğa ödev yapmayı sevdirmesi için öncelikle çocuğunun nasıl bir öğrenme modelinin olduğunu bilmesi gerektiğini ifade eden Tarhan, bir insanın beş çocuğu varsa beşinin de öğrenme modelinin birbirinden farklı olabileceğini kaydediyor. Tarhan çocuğunun öğrenme modelini bilen anne-babanın okuldaki başarısını artırabileceğinin altını çiziyor.
Ödev Korku Nesnesi haline Getirilmemeli!
Ödev çocuk için bir korku nesnesi haline geldiyse çocuk ödevden deokuldan da soğur. Okul günleri aklına geldikçe bile irkilir, o günleri nefretle ve soğuk duygularla hatırlar. Böyle durumlarda çocuğun öğrenmesi de zaten kalıcı olmaz. Ödevi böylesi bir korku aracı haline getirmeme konusunda anne babalar kadar öğretmenler de duyarlı olmalıdır. Verilen ödevler bütünleştirici, konunun anlamına yardımcı, çocuğu sıkmadan merak uyandıracak mahiyette az ama öz olursa çocuk için daha faydalı olacaktır.
Sevgi Bu Çağın Öğretmen Modelinin Olmazsa Olmazı
Bu çağın öğretmen profilini de çizen Tarhan şöyle devam etti: ”Çok başarılı bir öğretmen emekli olurken genç bir meslektaşı kendisine başarısını neye borçlu olduğunu sormuş, başarılı öğretmen şöyle cevap vermiş: öğrencinin başarılı olabilmesi için dersi sevmesi, dersi sevebilmesi için öğretmeni sevmesi, öğretmeni sevebilmesi için de öğretmenin öğrenciyi sevmesi gerekir. Öğrenciyi seversen ona öğretmek daha kolay olur.” Gerçekten de sevginin çocukları etkileyici bir gücü vardır. Bu gücü kullanabilmek için öğrenciye değer vermek gerekir. Öğrenciyi azarlayan, aşağılayan, hata yaptığı zaman yerin dibine batıran, arkadaşları arasında küçük düşüren öğretmen modeli bu çağın modeli değildir.
Ne yazık ki hâlâ öğrencileri aşağılayan, kaba kuvvet uygulayan öğretmenlere rastlayabiliyoruz. Hâlbuki çocukta korku duygusu yerine sevgi duygusunu harekete geçirerek öğretmek çok daha kolaydır. Öğretmen öğrenciye sevgiyle yaklaştığı zaman çocuğun beyni öğrenmeyle ilgili bir mutluluk kimyasalı salgılar ve öğrenme kalıcı hale gelir.
Çocuk Okuldan Geldiğinde Bir Süre Serbest Bırakılmalı
Tarhan eğitim sürecinde ailelerin yaptıkları hatalara ise şöyle değiniyor. “İlk hata çocuk okuldan gelir gelmez onu dersin başına oturmaya zorlamaktır. Dinlenmesi için hiç fırsat vermeden, hemen ödevini yapmaya zorlamak çocuğun ödeve karşı antipati duymasına, kötü duygular beslemesine neden olur. Bazı anneler sanki çocuğun ödevi olduğunu, ders çalışması gerektiğini düşünemezmiş gibi masanın başına oturana kadar çocuğuna sürekli çalışması gerektiğini hatırlatması son derece yanlış bir davranıştır. Çocuk hiç dinlenmeden ödeve başlarsa ödevden de oyundan da bir tat alamaz. Oysaki çocuk okuldan geldikten sonra belli bir süre serbest bırakılsa, rahat bir nefes alsa daha verimli bir çalışma yapacaktır.”dedi ve sözlerini şöyle sürdürdü.
Anne-Öğretmen ve Çocuk İlişkisi Önemli
“Sürekli ders çalışmasını hatırlatan bir anne varsa, çocuk onu gördüğü zaman sadece ders çalışma zorunluluğunu hatırlar, başka bir şey hatırlamaz. Anneyle çocuğun ilişkisi bozulursa, düzeltmek zor olur; oysa dersteki zayıflık bir şekilde telafi edilir. Onun için anneyle olan ilişkiyi bozmadan ders çalışmayı zevkli hale getirmek gerekir. Aynı şekilde öğretmenle öğrencinin ilişkisi de bozulmadan gidebilmelidir. “
Çocuğun hayatı programlı olmalı
“Çocuğun hayatının programlı olması gerekir. Okuldan sonra belli bir süreyi oyun ve dinlenme ile geçirmeli, ardından ders çalışmalıdır. Aileler de bu saatleri belirleyip çocuğun buna riayet etmesini sağlamalıdır. “
Salt Bilgi Yığını Değil Hayat Becerisi de Öğretilmeli
“Çocuk ders çalışırken ödevin konusunun yanı sıra hayatı, ders çalışma metodunu, disiplinli olmayı, zorluklara dayanmayı öğrenmelidir. Çocuğa güven duygusunun eşlik ettiği bir sorumluluk duygusu kazandırmak gerekir. Aksi halde sadece itaati öğrenir. Aslında çocuk bireysel yaratıcılık, sorun çözme, insanlarla iletişim kurabilme gibi beceriler kazanmalıdır. Sadece kurallara uyan, otoriteye itaat eden bir insan olarak yetişmemelidir. Ancak özgür düşünen, farklı olabilen, sorgulayan, yeteneklerini geliştirebilen çocukların yetiştiği bir toplum gelişebilir. O nedenle ödev salt bir bilgi yığını değil hayat becerisi şeklinde öğretilebilmelidir.”
Yüksek Başarı Beklentisi Başarısızlığı Getiriyor!
“Yapılan hatalardan birisi de ailelerin çok yüksek motivasyonlu olmaları ve çocuğa devamlı çok başarılı olmasını beklediklerini hissettirmeleridir. Ailedeki yüksek beklenti düzeyine ulaşamayan çocuk ne yaparsa yapsın ailesini memnun edemez. Bu nedenle “Nasıl olsa ben annemi ve babamı memnun edemeyeceğim” deyip yenilgiyi baştan kabul eder hiç çalışmamaya başlar. Aslında yeterince zeki olan çocuk, “yapamam, başaramam” duygusuna yenildiği için başarısız olur”.
Çocuğunuzun Eğitimi Nasıl Olmalı
Bugün okullar açıldı...Çocukların ilk günü sendromu ve okula alışma konusunda ona yardımcı olacak kişiler büyük ölcüde anne ve babadır...Çocuklarınızın eğitim sürecinde bu hataları yapmamaya özen gösterin...Bakalım o hatalar neymiş....
Çocuğunuzun eğitiminde bu hataları yapmayın
Uzmanlar, başarılı bir eğitim yılı için aşağıdaki hataları yapmayın uyarısında bulunuyor.
Okulda verilen ev ödevleri öğrencilerin, özellikle de çocukların pek hoşuna gitmeyen, yapmak istemedikleri bir şeydir. Hele de oyun çağındaki bir çocuk ise söz konusu dersin başına oturması gereken, o zaman durum daha da zordur.
Ailenin çocuğa ödev yapmayı sevdirmesi için öncelikle çocuğunun nasıl bir öğrenme modelinin olduğunu bilmesi gerektiğini ifade eden Tarhan, bir insanın beş çocuğu varsa beşinin de öğrenme modelinin birbirinden farklı olabileceğini kaydediyor. Tarhan çocuğunun öğrenme modelini bilen anne-babanın okuldaki başarısını artırabileceğinin altını çiziyor.
Ödev Korku Nesnesi haline Getirilmemeli!
Ödev çocuk için bir korku nesnesi haline geldiyse çocuk ödevden deokuldan da soğur. Okul günleri aklına geldikçe bile irkilir, o günleri nefretle ve soğuk duygularla hatırlar. Böyle durumlarda çocuğun öğrenmesi de zaten kalıcı olmaz. Ödevi böylesi bir korku aracı haline getirmeme konusunda anne babalar kadar öğretmenler de duyarlı olmalıdır. Verilen ödevler bütünleştirici, konunun anlamına yardımcı, çocuğu sıkmadan merak uyandıracak mahiyette az ama öz olursa çocuk için daha faydalı olacaktır.
Sevgi Bu Çağın Öğretmen Modelinin Olmazsa Olmazı
Bu çağın öğretmen profilini de çizen Tarhan şöyle devam etti: ”Çok başarılı bir öğretmen emekli olurken genç bir meslektaşı kendisine başarısını neye borçlu olduğunu sormuş, başarılı öğretmen şöyle cevap vermiş: öğrencinin başarılı olabilmesi için dersi sevmesi, dersi sevebilmesi için öğretmeni sevmesi, öğretmeni sevebilmesi için de öğretmenin öğrenciyi sevmesi gerekir. Öğrenciyi seversen ona öğretmek daha kolay olur.” Gerçekten de sevginin çocukları etkileyici bir gücü vardır. Bu gücü kullanabilmek için öğrenciye değer vermek gerekir. Öğrenciyi azarlayan, aşağılayan, hata yaptığı zaman yerin dibine batıran, arkadaşları arasında küçük düşüren öğretmen modeli bu çağın modeli değildir.
Ne yazık ki hâlâ öğrencileri aşağılayan, kaba kuvvet uygulayan öğretmenlere rastlayabiliyoruz. Hâlbuki çocukta korku duygusu yerine sevgi duygusunu harekete geçirerek öğretmek çok daha kolaydır. Öğretmen öğrenciye sevgiyle yaklaştığı zaman çocuğun beyni öğrenmeyle ilgili bir mutluluk kimyasalı salgılar ve öğrenme kalıcı hale gelir.
Çocuk Okuldan Geldiğinde Bir Süre Serbest Bırakılmalı
Tarhan eğitim sürecinde ailelerin yaptıkları hatalara ise şöyle değiniyor. “İlk hata çocuk okuldan gelir gelmez onu dersin başına oturmaya zorlamaktır. Dinlenmesi için hiç fırsat vermeden, hemen ödevini yapmaya zorlamak çocuğun ödeve karşı antipati duymasına, kötü duygular beslemesine neden olur. Bazı anneler sanki çocuğun ödevi olduğunu, ders çalışması gerektiğini düşünemezmiş gibi masanın başına oturana kadar çocuğuna sürekli çalışması gerektiğini hatırlatması son derece yanlış bir davranıştır. Çocuk hiç dinlenmeden ödeve başlarsa ödevden de oyundan da bir tat alamaz. Oysaki çocuk okuldan geldikten sonra belli bir süre serbest bırakılsa, rahat bir nefes alsa daha verimli bir çalışma yapacaktır.”dedi ve sözlerini şöyle sürdürdü.
Anne-Öğretmen ve Çocuk İlişkisi Önemli
“Sürekli ders çalışmasını hatırlatan bir anne varsa, çocuk onu gördüğü zaman sadece ders çalışma zorunluluğunu hatırlar, başka bir şey hatırlamaz. Anneyle çocuğun ilişkisi bozulursa, düzeltmek zor olur; oysa dersteki zayıflık bir şekilde telafi edilir. Onun için anneyle olan ilişkiyi bozmadan ders çalışmayı zevkli hale getirmek gerekir. Aynı şekilde öğretmenle öğrencinin ilişkisi de bozulmadan gidebilmelidir. “
Çocuğun hayatı programlı olmalı
“Çocuğun hayatının programlı olması gerekir. Okuldan sonra belli bir süreyi oyun ve dinlenme ile geçirmeli, ardından ders çalışmalıdır. Aileler de bu saatleri belirleyip çocuğun buna riayet etmesini sağlamalıdır. “
Salt Bilgi Yığını Değil Hayat Becerisi de Öğretilmeli
“Çocuk ders çalışırken ödevin konusunun yanı sıra hayatı, ders çalışma metodunu, disiplinli olmayı, zorluklara dayanmayı öğrenmelidir. Çocuğa güven duygusunun eşlik ettiği bir sorumluluk duygusu kazandırmak gerekir. Aksi halde sadece itaati öğrenir. Aslında çocuk bireysel yaratıcılık, sorun çözme, insanlarla iletişim kurabilme gibi beceriler kazanmalıdır. Sadece kurallara uyan, otoriteye itaat eden bir insan olarak yetişmemelidir. Ancak özgür düşünen, farklı olabilen, sorgulayan, yeteneklerini geliştirebilen çocukların yetiştiği bir toplum gelişebilir. O nedenle ödev salt bir bilgi yığını değil hayat becerisi şeklinde öğretilebilmelidir.”
Yüksek Başarı Beklentisi Başarısızlığı Getiriyor!
“Yapılan hatalardan birisi de ailelerin çok yüksek motivasyonlu olmaları ve çocuğa devamlı çok başarılı olmasını beklediklerini hissettirmeleridir. Ailedeki yüksek beklenti düzeyine ulaşamayan çocuk ne yaparsa yapsın ailesini memnun edemez. Bu nedenle “Nasıl olsa ben annemi ve babamı memnun edemeyeceğim” deyip yenilgiyi baştan kabul eder hiç çalışmamaya başlar. Aslında yeterince zeki olan çocuk, “yapamam, başaramam” duygusuna yenildiği için başarısız olur”.
