Çocukluğumuza Yolculuk.
Çocukluğumuza Yolculuk
[FONT=Georgia, Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Georgia, Arial, Helvetica, sans-serif]Gece oldu oturmuşuz beraber, o bana rüyalarından bahsediyor, bense ellerim yanaklarımda gülümseyerek dinliyorum ne anlatırsa. Kabuslarını söylüyor, çocukluğunu görüp uykulardan sıçrayarak uyanıyormuş bunu duyunca içim ürperiyor, bazen de çocuk sesleri gelir gibi oluyor diyerek devam ederken lafını bölüyorum hemen. “Seninle oraya gidelim mi?” diyorum, anlamsızca bakıyor yüzüme “nereye? Çocukluğumuza mı” diyor. Gülümsüyorum “elbette” diyorum.[/FONT]
[FONT=Georgia, Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Georgia, Arial, Helvetica, sans-serif] Kırmıyor beni gülüyor “hadi gidelim nasıl olacaksa” diyor. Ver elini hadi gidiyoruz, kapat gözlerini… Bir sokaktan dönüyoruz beraber, ben çocuklar gibi şenim, ona bakıyorum yüzünde tedirgin bir ifade gel dönelim, gitmeyelim diyor. Bense olmaz mızıkçılık yok bakalım çocukken de böyle miydin diyerek çekiyorum elinden… iç içe binaların olduğu yerde duruyor ve çocuk sesleri gelmeye başlıyor; işte burası gördün artık gidelim diye tutturuyor, yüzüne bakıp gülüyorum sen hiç değişmemişsin ki hala çocuksun diyorum.[/FONT]
[FONT=Georgia, Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Georgia, Arial, Helvetica, sans-serif]Birkaç erkek çocuk yere çömelmişler ellerinde misketleri kahkahalarla oyunlarını oynuyorlar. İçlerinden birisi deliğe yaklaşıyor elinde misketi, deliğin yanındaki miskete bakıp bakında oyun öğrenin diyor… Ben başlıyorum gülmeye ona dönüyorum bu kesin sensin diyorum, gözleri ağladı ağlayacak gibi bakıyor, evet der gibi başını sallıyor. Çocuk yerdeki misketi vurunca içlerinden biri bağırarak elindeki misketleri fırlatıyor ve misketler o hızla dağılıyor. Kenarda oyunu izleyen küçük bir kız kimsenin görmediği, kaybolduğunu sandığı misketleri alıyor. Oyun bozuluyor. Bizimki misketlerini alıp koşmaya başlıyor.[/FONT]
[FONT=Georgia, Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Georgia, Arial, Helvetica, sans-serif]Ne oldu diyorum ona bakarak, hatırlamıyorum ki kim bilir nereye gidiyoruz diyor. Tutup çekiyorum kolundan “koşsana yetişelim” diyorum. Tüm çocuklar bisikletlerine binip hızla uzaklaşıyorlar; sabırsızca kolunu sallıyorum “hadi yetişelim lütfen söz sonra eve döneceğiz” yüzüme bakıyor “tamam koşma nereye gittiğimizi biliyorum, zeytinliklere” diyor, kestirme yollardan yetişiyoruz. Her yer zeytin ağaçlarıyla dolu ne güzel bir yerde büyümüş. Bunu ona söylemesem de bir süre sessizce hem onu hem çocukluğunu izliyorum..[/FONT]
[FONT=Georgia, Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Georgia, Arial, Helvetica, sans-serif]Yüzüme bakıyor “hadi artık gidelim yeter bu kadar” diyor çekiyor kolumdan “sıra senin çocukluğunda yürü bakalım” diyor. Ben gülümseyerek bakıyorum “aslında kayda değer bir şey yok bak diyorum” [/FONT]
[FONT=Georgia, Arial, Helvetica, sans-serif]açıyorum avucumu 2 tane misketi görüyor… “Ne zaman gidip aldın misketleri yanımda değil miydin?” [/FONT]
[FONT=Georgia, Arial, Helvetica, sans-serif] “Aslında almadım çaldım siz görmeden çünkü istesem vermezdiniz, kenarda izleyen küçük kız bendim” diyorum, ikimizin de gözleri dolmuş dokunsalar ağlayacak gibiyiz… “Gel artık gidebiliriz” diyorum yüzüne bakıyorum “nasıl buldun resmi beğendin mi? Yarında bizim oralarda oynarız” diyorum… Tabi ben büyümeyi başarabilirsem…[/FONT]
[FONT=Georgia, Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Georgia, Arial, Helvetica, sans-serif]Gece oldu oturmuşuz beraber, o bana rüyalarından bahsediyor, bense ellerim yanaklarımda gülümseyerek dinliyorum ne anlatırsa. Kabuslarını söylüyor, çocukluğunu görüp uykulardan sıçrayarak uyanıyormuş bunu duyunca içim ürperiyor, bazen de çocuk sesleri gelir gibi oluyor diyerek devam ederken lafını bölüyorum hemen. “Seninle oraya gidelim mi?” diyorum, anlamsızca bakıyor yüzüme “nereye? Çocukluğumuza mı” diyor. Gülümsüyorum “elbette” diyorum.[/FONT]
[FONT=Georgia, Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Georgia, Arial, Helvetica, sans-serif] Kırmıyor beni gülüyor “hadi gidelim nasıl olacaksa” diyor. Ver elini hadi gidiyoruz, kapat gözlerini… Bir sokaktan dönüyoruz beraber, ben çocuklar gibi şenim, ona bakıyorum yüzünde tedirgin bir ifade gel dönelim, gitmeyelim diyor. Bense olmaz mızıkçılık yok bakalım çocukken de böyle miydin diyerek çekiyorum elinden… iç içe binaların olduğu yerde duruyor ve çocuk sesleri gelmeye başlıyor; işte burası gördün artık gidelim diye tutturuyor, yüzüne bakıp gülüyorum sen hiç değişmemişsin ki hala çocuksun diyorum.[/FONT]
[FONT=Georgia, Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Georgia, Arial, Helvetica, sans-serif]Birkaç erkek çocuk yere çömelmişler ellerinde misketleri kahkahalarla oyunlarını oynuyorlar. İçlerinden birisi deliğe yaklaşıyor elinde misketi, deliğin yanındaki miskete bakıp bakında oyun öğrenin diyor… Ben başlıyorum gülmeye ona dönüyorum bu kesin sensin diyorum, gözleri ağladı ağlayacak gibi bakıyor, evet der gibi başını sallıyor. Çocuk yerdeki misketi vurunca içlerinden biri bağırarak elindeki misketleri fırlatıyor ve misketler o hızla dağılıyor. Kenarda oyunu izleyen küçük bir kız kimsenin görmediği, kaybolduğunu sandığı misketleri alıyor. Oyun bozuluyor. Bizimki misketlerini alıp koşmaya başlıyor.[/FONT]
[FONT=Georgia, Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Georgia, Arial, Helvetica, sans-serif]Ne oldu diyorum ona bakarak, hatırlamıyorum ki kim bilir nereye gidiyoruz diyor. Tutup çekiyorum kolundan “koşsana yetişelim” diyorum. Tüm çocuklar bisikletlerine binip hızla uzaklaşıyorlar; sabırsızca kolunu sallıyorum “hadi yetişelim lütfen söz sonra eve döneceğiz” yüzüme bakıyor “tamam koşma nereye gittiğimizi biliyorum, zeytinliklere” diyor, kestirme yollardan yetişiyoruz. Her yer zeytin ağaçlarıyla dolu ne güzel bir yerde büyümüş. Bunu ona söylemesem de bir süre sessizce hem onu hem çocukluğunu izliyorum..[/FONT]
[FONT=Georgia, Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Georgia, Arial, Helvetica, sans-serif]Yüzüme bakıyor “hadi artık gidelim yeter bu kadar” diyor çekiyor kolumdan “sıra senin çocukluğunda yürü bakalım” diyor. Ben gülümseyerek bakıyorum “aslında kayda değer bir şey yok bak diyorum” [/FONT]
[FONT=Georgia, Arial, Helvetica, sans-serif]açıyorum avucumu 2 tane misketi görüyor… “Ne zaman gidip aldın misketleri yanımda değil miydin?” [/FONT]
[FONT=Georgia, Arial, Helvetica, sans-serif] “Aslında almadım çaldım siz görmeden çünkü istesem vermezdiniz, kenarda izleyen küçük kız bendim” diyorum, ikimizin de gözleri dolmuş dokunsalar ağlayacak gibiyiz… “Gel artık gidebiliriz” diyorum yüzüne bakıyorum “nasıl buldun resmi beğendin mi? Yarında bizim oralarda oynarız” diyorum… Tabi ben büyümeyi başarabilirsem…[/FONT]
