Diyorum ki....
Sana ayırdığım günler adına diyorum ki,seninle çok şey paylaştım,içimden doğru sevdim seni,çarpmadım bölmedim ,yanımdaydın sağımdaydın solumdaydın ama...ama...bu gece hüküm gecesi, sadece şu an konuşuyorum,herşeyi terk edip yıldızların arasından bir yıldız gibi kayıp gideceğim,ruhumun en titrek halinde sana ve dostluğuna elveda diyeceğim...sadece sevdiğim renklere sarılacağım...biliyor musun kızıl günlerden nefret ediyorum,bıktırdın kızıldan,kıpkırmızı...kan kusturuyor bana..bal rengi kan olabilir mi?olmaz tabii o da olmaz....güneş de kızıl olmasın,ay kızıl olmasın,gökyüzü hele hiç...meyveler desen vişne kızıl olmasın,nar kızıl olmasın..kalemim dersen dinamit gibi lakin patlatmayacağım o rengi istemiyorum,sus diyorum kalemime sus,katlanamıyorum kızıla,saçlarımı da keseceğim kökünden taramam olur biter,sorunda kalkar ortadan...aslında bir volkan gibi diş biledim sana tedirginliğimin zorbalığı ile kavga edip içimden sana doğru kusuyorum ruhum sarhoş...
Evet,bu gece hüküm gecesi...güneşten yağmur da boşalsa gürültüsünü duymayacağım ,başucumdaki mevzuumu da düşünmeyeceğim...neydi o delice gidişim,gemiler geçti rüyamdan köpük köpük...geceler de ölmüş rıhtım da bomboş..umutlarımı yitiriyormuşum,yıldızlara sarılıyormuşum...silkinip kendime geldim ve kahredici bir öfke içinde inadına yazıyorum bunları,içimi sızlatacak hiç bir şey kalmayacak,dilim zehir gibi...
Görmediklerimi gördüğüm için azap çekiyorum,cehennnem azabı değil mi?cehennem !!!...imgelerim bile şaşırdı,ben şaşırmışım çok mu...aslında imgelerimi tutabilirim ama bu gece hüküm gecesi,seni yargılayacaklar
bunu aslında ben pek istemiyorum sana saygım var ,artık kalbini sesini kıs biraz,çok bağırıyor çok,kulaklarım ağırdı,aşkın yanılttı seni değil mi...bana yakışan sevgi dedim ,maskeli balolarda dolaşıyorsun,ben yüzüm açık dolaşmak istiyorum ve sen hala diretiyorsun,sevgini sil neyle sileceğini bilmiyorum sana ama dilin yaralıyor beni...
Evet,bu gece hüküm gecesi...başkalarının gecesi değil benim gecem,imgelerimle sevişiyorum,yüzüm gülüyor,ben seçmedim bu yemini ,sen hala dostumsun benim demek isterdim ama kalemim kızıyor,dinamit gibi patlamasın ,yine kırmızı yine kırmızı...başka renk yokmuş gibi...sus artık sus!!!...
Hatıralar idam sehpasında ve ipi çekiyor imgeler,gün dönüyor avucuma ve ben gülüyorum ve sen hala nefret ediyorsun benden.Bitir nefretini,yaşama telaşına düş, bak yazım bitiyor kalemim yoruldu,sesli harflerim yoruldu,sessiz harflerim kızıyor...kırmızı istemiyorum,kan gibi...vitrinlerdeki aydınlığı istiyorum sesimi,düşlerimi,yüzümü çeviyorum başka renklere...ve o aydınlığı susarak özlüyorum ve büyütüyorum içimde.
Evet,bu gece hüküm gecesi...güneşten yağmur da boşalsa gürültüsünü duymayacağım ,başucumdaki mevzuumu da düşünmeyeceğim...neydi o delice gidişim,gemiler geçti rüyamdan köpük köpük...geceler de ölmüş rıhtım da bomboş..umutlarımı yitiriyormuşum,yıldızlara sarılıyormuşum...silkinip kendime geldim ve kahredici bir öfke içinde inadına yazıyorum bunları,içimi sızlatacak hiç bir şey kalmayacak,dilim zehir gibi...
Görmediklerimi gördüğüm için azap çekiyorum,cehennnem azabı değil mi?cehennem !!!...imgelerim bile şaşırdı,ben şaşırmışım çok mu...aslında imgelerimi tutabilirim ama bu gece hüküm gecesi,seni yargılayacaklar
bunu aslında ben pek istemiyorum sana saygım var ,artık kalbini sesini kıs biraz,çok bağırıyor çok,kulaklarım ağırdı,aşkın yanılttı seni değil mi...bana yakışan sevgi dedim ,maskeli balolarda dolaşıyorsun,ben yüzüm açık dolaşmak istiyorum ve sen hala diretiyorsun,sevgini sil neyle sileceğini bilmiyorum sana ama dilin yaralıyor beni...
Evet,bu gece hüküm gecesi...başkalarının gecesi değil benim gecem,imgelerimle sevişiyorum,yüzüm gülüyor,ben seçmedim bu yemini ,sen hala dostumsun benim demek isterdim ama kalemim kızıyor,dinamit gibi patlamasın ,yine kırmızı yine kırmızı...başka renk yokmuş gibi...sus artık sus!!!...
Hatıralar idam sehpasında ve ipi çekiyor imgeler,gün dönüyor avucuma ve ben gülüyorum ve sen hala nefret ediyorsun benden.Bitir nefretini,yaşama telaşına düş, bak yazım bitiyor kalemim yoruldu,sesli harflerim yoruldu,sessiz harflerim kızıyor...kırmızı istemiyorum,kan gibi...vitrinlerdeki aydınlığı istiyorum sesimi,düşlerimi,yüzümü çeviyorum başka renklere...ve o aydınlığı susarak özlüyorum ve büyütüyorum içimde.
