Duada amin demeli
Duâ, kulun Rabbına takdim ettiği sözlü dilekçesidir. Dilekçenin sonuna imza atmak nasıl dilekçeye geçerlilik kazandırırsa, duânın sonunda (âmin) demek de duâya öyle makbuliyet kazandırır.
Nitekim adamın biri duâsında Rabbına yalvarıyor, ama sözünü ettiğimiz âmin cümlesini hatırına hiç getirmiyordu. Onu gören Efendimiz:
Mührü basarsa isteği hâsıl olur, buyurdu.
Ashâb bundan pek bir şey anlamamıştı. Sordular:
Bu adam duâsına mührü nasıl basacak ya Resûlâllah?
Şöyle cevap verdiler:
Duâsının sonunda (âmin) demekle!
Anlaşılan odur ki, ister kendi yaptığımız olsun, isterse dinlediğimiz başkasına ait bir duâ olsun münasip yerlerinde mutlaka (âmin) demeli, kabûl et yâ Rab, mânâsına gelen bu cümleyi, istek cümlelerinin bittiği her yerde tekrar etmeliyiz.
Nitekim bir hadîs-i şerîfte, Efendimiz şöyle buyurmaktadır:
İçinizden biri duâ ettiğinde, kendi nefsinin duâsına da (âmin) desin.
Demek ki, duâlarımızın münasip yerlerinde (âmin) demeli, Rabbimize takdim ettiğimiz sözlü dilekçemizi (âmin) cümlesiyle imzalayıp mühürleyerek takdim etmeliyiz.
Nitekim adamın biri duâsında Rabbına yalvarıyor, ama sözünü ettiğimiz âmin cümlesini hatırına hiç getirmiyordu. Onu gören Efendimiz:
Mührü basarsa isteği hâsıl olur, buyurdu.
Ashâb bundan pek bir şey anlamamıştı. Sordular:
Bu adam duâsına mührü nasıl basacak ya Resûlâllah?
Şöyle cevap verdiler:
Duâsının sonunda (âmin) demekle!
Anlaşılan odur ki, ister kendi yaptığımız olsun, isterse dinlediğimiz başkasına ait bir duâ olsun münasip yerlerinde mutlaka (âmin) demeli, kabûl et yâ Rab, mânâsına gelen bu cümleyi, istek cümlelerinin bittiği her yerde tekrar etmeliyiz.
Nitekim bir hadîs-i şerîfte, Efendimiz şöyle buyurmaktadır:
İçinizden biri duâ ettiğinde, kendi nefsinin duâsına da (âmin) desin.
Demek ki, duâlarımızın münasip yerlerinde (âmin) demeli, Rabbimize takdim ettiğimiz sözlü dilekçemizi (âmin) cümlesiyle imzalayıp mühürleyerek takdim etmeliyiz.
