Egzistansiyel (Varoluşçu) Psikiyatri
Bu görüşün temelinde, özellikle Kierkegaard, Heidegger, Husserl ve Sartre gibi düşünürlerin felsefe sistemleri vardır. Bu görüşe göre, insan somut, bireysel bir eylemcidir. Varoluş yalnızca yaşanabilir, düşünülemez. Egzistansiyel analiz, bu görüşün savunucularına göre, geleneksel analizi tamamlayıcı niteliktedir, ama kişiye ve dünyasına daha pratik ve geniş kapsamlı bir yaklaşım yöntemidir. Egzistansiyalistler, özellikle şizofreni sorunlarıyla ilgilenirler. Böyle bir episodun, hasta çevresindeki varoluş akımı içinde hayatını sürdürmeyi imkansız bulduğu zaman geliştiğini ileri sürerler. Hasta artık «bu dünyada değildir» (dasein). Egzistansiyel analiz, semptomların gerisinde, bu semptomları belirleyen spesifik yaşantı biçimlerinin araştırılmasından ibarettir. Kullandığı tekniklerin terapötik değeri konusunda kesin hiçbir delil yoktur- klasik analizde, buna en yakın yaklaşım transferansm yorumlanması, yani terapist ve hasta arasındaki ilişkinin ve bunun hastadaki hayata uyumsuzlukla ilişkisinin yorumlanmasıdır.
