Frijidite
Frijidite, kadının cinsel bakımdan uyarılamaması ve heteroüel bir temasta orgazma varamamasıdır. İlk koit girişimlerinden itibaren mevcut frijidite çoğunlukla olgunlaşmamış, histerik kişilikli hastalarda görülür, çok kere nörotik semptomlara eşlik eder ve temelinde homoüalite (bkz.) olabilir. Normal bir cinsel tepki döneminden sonra baş gösteren sekonder frijidite ise kadının aşırı isteklerde bulunan, alkolik, kişisel temizliğe özen göstermeyen kocasına karşı cinsel ilgisini veya yalnızca ona bağlılığını kaybetmesinden ileri gelir. Gebelikten sonra frijidite, kronik bir loğusalık depresyonu semptomu olabilir. Menopozdan sonra kadındaki orgazmik tepkide biolojik bir azalma olduğuna ilişkin hiçbir delil yoktur. Oysa ileri yaşlarda böyle bir azalma söz konusu olmaktadır. Cinsel uyarım hızı nüfusta normal bir dağılım gösterir. Bazı kadınlar, yapısal olarak, yavaş bir orgazmik tepkiye yatkındırlar ve orgazma varma hızında eşlerine ayak uydurabilmeleri için onunla aylarca veya yıllarca sıcak, dengeli bir ilişki sürdürmeleri gerekir. Kadının eşi erken ejakülasyondan (bkz.) mustarip olduğu takdirde, bu güçlük büsbütün artar. Her iki eşe de psikoterapiyle tavsiyelerde bulunmak, bozukluğun karşılıklı hoş görülmesini, eşlerin eğitimini ve korkularla endişeleri gidermeyi amaçlar. Frijiditenin yanı sıra görülen kişilik bozuklukları ve homoüalite daha uzun süreli bireysel psikoterapi gerektirir. Erkek cinsiyet hormonlarının, kadındaki cinsel uyarımı arttırdığı bilinir, ama bu maddeler çok kere istenmeyen erkekleştirici etkiler gösterirler. Bkz. Disparöni. Vagınısmus