Giden ve kalan sevgilinin dilinden aşk...
Giden sevgili!
Aşkı benmi tanımlayacağım şmdi ve bu bitmez soruların cevaplarını...AŞK bana göre bir tutku,bir macera ve hayal ürünüydü sadece o kadar..Biri çıkmıştı karşıma yanlızlığın en ağır idamlarında..Sevmelimiydim ve sevgili olmalımıydım bir türlü karar veremiyordum...Ama onun manalı gözleri ve içten gülümsemesi içimi ısıtıyordu...Belkide tutunacak dalımı da bulmuştum,yanlızlığiın en ağır idamından kurtaracak...
Sevgilim olurmusun demiştim umarsıca ve kaygısızca...Kabul etmişdi o da aslında edeceğini en baştan biliyordum çünkü gözler asla yalan söylemezdi insana..Herşey mükemmeldi ilk başlarda,sevdiğini söylüyordu ve açıkcası buda egomu tatmin ediyordu...Ben seviyormuydum aslında bu da tartışılırdı...Bendeki sadece hoşlantıydı ve öylede kalacaktı bana göre...Sevmiyordum aslında onu çünkü kolaydı ve her istediğimi koşulsuz yerine getiriyordu,bana göre zor olmalıydı çünkü aşk zoru severdi...
Bir gün el-ele dolaşırken deniz kenarında,gözlerimin içine bakarak ''BENİ YÜREYİNİN NERESİNE KOYDUN ACABA? '' diye sorduğunda yıkılmıştım o dakika...Ellerini bıraktım ve anlamsız bir soru sorma diye geçiştirdim sadece;sakindi ve imalı bakıyordu,ben ise gözlerimi ona bile çeviremiyordum sevmediğimi anlar korkusuyla...
Yine bir gün sahilde bankta otururken ona söz vermesini istedim,bu söz ''BİR GÜN SANA HABER VERMEDEN SESSİZ VE SAKİNCE GİDERSEM AĞLAMAYACAĞINA SÖZ'' ver dememdi...O da bana ''BİR GÜN GİTMEK İSTERSEN O ZAMAN BANA KENDİN SÖYLE Kİ GÖZYAŞLARIM AKMASIN ARDINDAN' dedi...
O gün sabaha kadar düşündüm ve ilişkiyi bitirmeye karar verdim...Peki ayrılmama sebeb neydi,herşey mükemmeldi ve beni deli gibi seven biriydi...Kafam allak bullak olmuşdu düşünemez hale geldiğimde bitirmeye karar verdim sessizce giderek hayatından...Bir sürü mesajla karşılık verdi,neden?,niçin? sorularla....Telefonumu kökten kapattım soruları cevaplamamak adına onun hiçbir suçu yoktu hatta ayrılma sebebimde,şimdi ne yazacaktım ki ona..
Aradan aylar geçti ve ben hala nedenini anlamadığım bir durum içerisinde onu düşünüyordum ve gülen gözlerini özlüyordum...Aramalıydım tekrardan ya dönmezse geri bana bu türlü sebepsiz ayrılmadan sonra...Herşeyi şimdi anlıyorum,bende onu sevmiştim ama geç anlaşılmış bir sevgiydi bendeki sadece o kadar....
Aşk nelermi getirdi bana: Beni seven ve gülen gözleriyle bana sevmenin ne demek olduğunu öğreten birini getirdi....Yanlızlığın en ağır idamından kurtardı,geç kalmış olsamda her ne kadar anlamada,sevmenin koşulsuz olduğunu öğretdi....
Aşk nelermi aldı benden: Aşk bana verdikerini geri aldı nankörlüyüm yüzünden...Şimdilerde ben sevgilimin gözyaşlarıyla kalmışlığını değilde,gülen gözleriyle hatırlıyorum...
Kalan sevgili!
Aşkı tanımlama sırası banamı geldi şimdilerde...Aşk bana göre tutku,yanık sevda türküsü,özlem,hasret ve hayal dünyasının en güzel büyüsü...Sevmiştim koşulsuz,kuralsız ve çıkarsızca....Herşey mükemmeldi ilk zamanlarda...
Mutluydum
Seviyordum
Ve bana göre seviliyordum...
Bu üç şeyde açıkcası ayaklarımı yerden kesmiyor değildi..Her günümü hemen hemen arıyordum ve bundan da hiçmi hiç gocunmuyordum..
Bir gün el -ele yürürken gözlerinin içine bakarak beni yüreğinin neresine koyduğunu sorduğumda elimi bıraktı anlamsızca ve lafı deyiştirdi ''BANA BÖYLE ANLAMSIZ SORULAR SORMA'' diyerek...Aslında o gün anlamıştım benim onu sevdiğim kadar beni sevmediyini..Ama bunu ne ona nede kendime itiraf ediyordum,açıkcası korkuyordum bitmesinden ve sırf bu yüzden susuyordum içime atarak denize bakışlarımla itirafımı ederek...
Yine bir gün sahil kenarında bankta otururken bana bir söz vermemi istedi...Bu söz ise ''BİR GÜN SANA HABER VERMEDEN SESSİZCE VE SAKİNCE GİDERSEM AĞLAMAYACAĞINA SÖZ'' ver dedi...Bende ona bir gün gitmek istesen o zaman bana kendin söyleki gözyaşlarım akmasın ardından dedim...O gün son buluşmamızdı ve o yine yapacağını yapmıştı..Bir anda hayatıma sessizce girdiği gibi,sessizce gitti habersızce..Aradım günlerce,mesajlar gönderdim neden?,niçin? diye...Mesajlarım gitmişdi ona gitmesine ama cevapları bana gelmemişti hala....
Ağlıyordum
Seviyordum
Ve hala içimdeki ki sevgiyi yok edemiyordum...
Bana tekrar dönüp ''yeniden başlayalım mı?'' derse tek diyeceğim kelime ''gıt kendine başka bir oyuncak ara '' olurdu herhalde...
Aşk bana nelermi getirdi: Sevmenin ne demek olduğunu öğretti ve hayallerin gerçek olduğunu,gerçeklerin ise hayal olduğunu gösterdi...Elinden oyuncağı alınmış gibi ağlamayı öğretti..
Aşk benden nelermi götürdü:Gülen gözlerimi ve karşımdaki insanlara güvenmemeyi...
Aşkı benmi tanımlayacağım şmdi ve bu bitmez soruların cevaplarını...AŞK bana göre bir tutku,bir macera ve hayal ürünüydü sadece o kadar..Biri çıkmıştı karşıma yanlızlığın en ağır idamlarında..Sevmelimiydim ve sevgili olmalımıydım bir türlü karar veremiyordum...Ama onun manalı gözleri ve içten gülümsemesi içimi ısıtıyordu...Belkide tutunacak dalımı da bulmuştum,yanlızlığiın en ağır idamından kurtaracak...
Sevgilim olurmusun demiştim umarsıca ve kaygısızca...Kabul etmişdi o da aslında edeceğini en baştan biliyordum çünkü gözler asla yalan söylemezdi insana..Herşey mükemmeldi ilk başlarda,sevdiğini söylüyordu ve açıkcası buda egomu tatmin ediyordu...Ben seviyormuydum aslında bu da tartışılırdı...Bendeki sadece hoşlantıydı ve öylede kalacaktı bana göre...Sevmiyordum aslında onu çünkü kolaydı ve her istediğimi koşulsuz yerine getiriyordu,bana göre zor olmalıydı çünkü aşk zoru severdi...
Bir gün el-ele dolaşırken deniz kenarında,gözlerimin içine bakarak ''BENİ YÜREYİNİN NERESİNE KOYDUN ACABA? '' diye sorduğunda yıkılmıştım o dakika...Ellerini bıraktım ve anlamsız bir soru sorma diye geçiştirdim sadece;sakindi ve imalı bakıyordu,ben ise gözlerimi ona bile çeviremiyordum sevmediğimi anlar korkusuyla...
Yine bir gün sahilde bankta otururken ona söz vermesini istedim,bu söz ''BİR GÜN SANA HABER VERMEDEN SESSİZ VE SAKİNCE GİDERSEM AĞLAMAYACAĞINA SÖZ'' ver dememdi...O da bana ''BİR GÜN GİTMEK İSTERSEN O ZAMAN BANA KENDİN SÖYLE Kİ GÖZYAŞLARIM AKMASIN ARDINDAN' dedi...
O gün sabaha kadar düşündüm ve ilişkiyi bitirmeye karar verdim...Peki ayrılmama sebeb neydi,herşey mükemmeldi ve beni deli gibi seven biriydi...Kafam allak bullak olmuşdu düşünemez hale geldiğimde bitirmeye karar verdim sessizce giderek hayatından...Bir sürü mesajla karşılık verdi,neden?,niçin? sorularla....Telefonumu kökten kapattım soruları cevaplamamak adına onun hiçbir suçu yoktu hatta ayrılma sebebimde,şimdi ne yazacaktım ki ona..
Aradan aylar geçti ve ben hala nedenini anlamadığım bir durum içerisinde onu düşünüyordum ve gülen gözlerini özlüyordum...Aramalıydım tekrardan ya dönmezse geri bana bu türlü sebepsiz ayrılmadan sonra...Herşeyi şimdi anlıyorum,bende onu sevmiştim ama geç anlaşılmış bir sevgiydi bendeki sadece o kadar....
Aşk nelermi getirdi bana: Beni seven ve gülen gözleriyle bana sevmenin ne demek olduğunu öğreten birini getirdi....Yanlızlığın en ağır idamından kurtardı,geç kalmış olsamda her ne kadar anlamada,sevmenin koşulsuz olduğunu öğretdi....
Aşk nelermi aldı benden: Aşk bana verdikerini geri aldı nankörlüyüm yüzünden...Şimdilerde ben sevgilimin gözyaşlarıyla kalmışlığını değilde,gülen gözleriyle hatırlıyorum...
Kalan sevgili!
Aşkı tanımlama sırası banamı geldi şimdilerde...Aşk bana göre tutku,yanık sevda türküsü,özlem,hasret ve hayal dünyasının en güzel büyüsü...Sevmiştim koşulsuz,kuralsız ve çıkarsızca....Herşey mükemmeldi ilk zamanlarda...
Mutluydum
Seviyordum
Ve bana göre seviliyordum...
Bu üç şeyde açıkcası ayaklarımı yerden kesmiyor değildi..Her günümü hemen hemen arıyordum ve bundan da hiçmi hiç gocunmuyordum..
Bir gün el -ele yürürken gözlerinin içine bakarak beni yüreğinin neresine koyduğunu sorduğumda elimi bıraktı anlamsızca ve lafı deyiştirdi ''BANA BÖYLE ANLAMSIZ SORULAR SORMA'' diyerek...Aslında o gün anlamıştım benim onu sevdiğim kadar beni sevmediyini..Ama bunu ne ona nede kendime itiraf ediyordum,açıkcası korkuyordum bitmesinden ve sırf bu yüzden susuyordum içime atarak denize bakışlarımla itirafımı ederek...
Yine bir gün sahil kenarında bankta otururken bana bir söz vermemi istedi...Bu söz ise ''BİR GÜN SANA HABER VERMEDEN SESSİZCE VE SAKİNCE GİDERSEM AĞLAMAYACAĞINA SÖZ'' ver dedi...Bende ona bir gün gitmek istesen o zaman bana kendin söyleki gözyaşlarım akmasın ardından dedim...O gün son buluşmamızdı ve o yine yapacağını yapmıştı..Bir anda hayatıma sessizce girdiği gibi,sessizce gitti habersızce..Aradım günlerce,mesajlar gönderdim neden?,niçin? diye...Mesajlarım gitmişdi ona gitmesine ama cevapları bana gelmemişti hala....
Ağlıyordum
Seviyordum
Ve hala içimdeki ki sevgiyi yok edemiyordum...
Bana tekrar dönüp ''yeniden başlayalım mı?'' derse tek diyeceğim kelime ''gıt kendine başka bir oyuncak ara '' olurdu herhalde...
Aşk bana nelermi getirdi: Sevmenin ne demek olduğunu öğretti ve hayallerin gerçek olduğunu,gerçeklerin ise hayal olduğunu gösterdi...Elinden oyuncağı alınmış gibi ağlamayı öğretti..
Aşk benden nelermi götürdü:Gülen gözlerimi ve karşımdaki insanlara güvenmemeyi...
(
