M
Misafir
Forum Okuru
Gül ve Mektup
Merhaba,
Mutluluğun hasreti ve bir sebebi.
Merhaba, İki gözüm, fırtınam
Sesimin ve sevgimin yankısı
Merhaba, son limandaki gül
Yağmur yüklü bulutum,
Suya hasret toprağım.
Merhaba, acım, tatlım,
Ve karanlık gecede ay…
Yoksun, penceremde yağmur taneleri, sokaklar boş ve dargın, uzaklara dalmışım, suskun ve yorgunum, huzursum.
Yoksun, kapımı kim çalar bu vakitte? Akşam çoktan olmuş, bir hayal midir seni beklemek ve gelmeni düşlemek, yoksa bir rüya mıdır, uyanılması güç?
Yoksun, odam soğuk ve sessiz, takatim yok yerimden kalkmaya, korku kol geziyor, acıkmışım susamışım.
Sen yoksun diye kim bilir, kaç yıldız saymışım hasrete ve özleme dair, kaç buluta ayrılık dolu isimler vermişim kavuşmaya dair?
Sen yoksun diye kim bilir, kaç bardak çayımı soğutmuş içmemişim, sen yoksun diye kim bilir, kaç şiir karalamış, kaç aşk romanını yarım bırakmış, kaç gece uykusuz kalmışım?
Gönlümün en ıssız yerlerinde, en tenha sokaklarında, el değmemiş koylarda sana ait ve sevdana ait ve hasretine ait cümleler biriktirdim. Her bir cümleyi ruhumla besledim, sevdiğin şarkılarla avuttum, onca zaman büyüttüm duyarsın, hissedersin, tebessüm eder sevinirsin diye.
Yürüyorum uzun yollar boyu, insanlar gelip geçiyor yanımdan, kimisi dokunuyor omzuyla, dönüp bakmıyorum, bu insan selinin, anlamsız kalabalığın ortasında yalnızlığımı hissediyorum ve yudumluyorum ama isyan da etmiyorum. Yürümeme bir anlam yüklüyorum; Yürümek sana doğru, koşmak sana doğru, adımlarımın yönü sana doğru diye düşünüyorum. Çocuklar gibi seviniyor, kanat çırpıyorum.
Nerede olduğunu ve ne yaptığını tahmin ediyor, şu anda kafandan ne geçtiğini, ne söylediğini, bulmaya çalışıyor başladığım bu oyunu devam ettirip gidiyorum. Uzun ve derin düşüncelere dalıyorum bazen, başka bir alemin kapısındayım sanki, güneş gibi ay gibi gerçek diyorum ama sen yoksan zaten, dünyamıza geri dönüyorum.
Hayat tüm heybetiyle ve acımasıyla ve acımasızlığıyla devam ediyor. Günlere hükmümüz yok, zamana gücümüz yetmiyor. Sevdamı diri, hasretimi canlı tutmaya çabalıyorum. Yıkılmaktan korkuyor ama dimdik ayakta kalabilmekte zorlanıyorum. Ümidimi inancımdan ve sevdamdan ve ruhumdan ve aşkımdan ve benliğimden alıyorum.
Yıkılma ve yıkma İki Gözüm, acı sende tat bulsun son sözüm, hüzün sende derman görsün gül yüzlüm…
Hoşçakal
Mutluluğun hasreti ve bir sebebi.
Merhaba, İki gözüm, fırtınam
Sesimin ve sevgimin yankısı
Merhaba, son limandaki gül
Yağmur yüklü bulutum,
Suya hasret toprağım.
Merhaba, acım, tatlım,
Ve karanlık gecede ay…
Yoksun, penceremde yağmur taneleri, sokaklar boş ve dargın, uzaklara dalmışım, suskun ve yorgunum, huzursum.
Yoksun, kapımı kim çalar bu vakitte? Akşam çoktan olmuş, bir hayal midir seni beklemek ve gelmeni düşlemek, yoksa bir rüya mıdır, uyanılması güç?
Yoksun, odam soğuk ve sessiz, takatim yok yerimden kalkmaya, korku kol geziyor, acıkmışım susamışım.
Sen yoksun diye kim bilir, kaç yıldız saymışım hasrete ve özleme dair, kaç buluta ayrılık dolu isimler vermişim kavuşmaya dair?
Sen yoksun diye kim bilir, kaç bardak çayımı soğutmuş içmemişim, sen yoksun diye kim bilir, kaç şiir karalamış, kaç aşk romanını yarım bırakmış, kaç gece uykusuz kalmışım?
Gönlümün en ıssız yerlerinde, en tenha sokaklarında, el değmemiş koylarda sana ait ve sevdana ait ve hasretine ait cümleler biriktirdim. Her bir cümleyi ruhumla besledim, sevdiğin şarkılarla avuttum, onca zaman büyüttüm duyarsın, hissedersin, tebessüm eder sevinirsin diye.
Yürüyorum uzun yollar boyu, insanlar gelip geçiyor yanımdan, kimisi dokunuyor omzuyla, dönüp bakmıyorum, bu insan selinin, anlamsız kalabalığın ortasında yalnızlığımı hissediyorum ve yudumluyorum ama isyan da etmiyorum. Yürümeme bir anlam yüklüyorum; Yürümek sana doğru, koşmak sana doğru, adımlarımın yönü sana doğru diye düşünüyorum. Çocuklar gibi seviniyor, kanat çırpıyorum.
Nerede olduğunu ve ne yaptığını tahmin ediyor, şu anda kafandan ne geçtiğini, ne söylediğini, bulmaya çalışıyor başladığım bu oyunu devam ettirip gidiyorum. Uzun ve derin düşüncelere dalıyorum bazen, başka bir alemin kapısındayım sanki, güneş gibi ay gibi gerçek diyorum ama sen yoksan zaten, dünyamıza geri dönüyorum.
Hayat tüm heybetiyle ve acımasıyla ve acımasızlığıyla devam ediyor. Günlere hükmümüz yok, zamana gücümüz yetmiyor. Sevdamı diri, hasretimi canlı tutmaya çabalıyorum. Yıkılmaktan korkuyor ama dimdik ayakta kalabilmekte zorlanıyorum. Ümidimi inancımdan ve sevdamdan ve ruhumdan ve aşkımdan ve benliğimden alıyorum.
Yıkılma ve yıkma İki Gözüm, acı sende tat bulsun son sözüm, hüzün sende derman görsün gül yüzlüm…
Hoşçakal
