Uzman SühaN
Administrator
Hamileler neden dik yürüyor ?
hamilelikte dik durma,hamilelikte dik yürüme,gebeler neden dik yürür,gebelikte duruş nasıl olmalı,hamilelikte duruş nasıl olmalı,hamilelikte duruş şeklinde değişiklik,hamilelikte duruş ve şekil değişikliği hakkında bilgiler
Hamileliğin başından itibaren anne adayının vücudunda gözle görülebilen ve görülemeyen önemli değişiklikler başlar. Gözle görülebilen değişiklikler başlıca omurga şeklinde, karın şeklinde ve büyüklüğünde, ciltte izlenir. Bacaklar ve kollar ödem ve kilo almaktan dolayı kalınlaşabilir. Anne adayının ayakta duruş ve yürüyüş şekli değişir.
Omurgadaki değişiklikler:
Hamile olmayan bir kadında omurga (vertebra) öne ve arkadaya doğru bazı çıkıntılar yaparak boyundan kalça kemiğine kadar uzanır. Boyun bölgesinde öne doğru çıkıntı vardır (konkav), göğüs bölgesinde arkaya doğru çıkıntı vardır (konveks), karın bölgesinde öne doğru çıkıntı vardır ve son olarak sakral bölgede yani kalça kemiğinin üzerindeki böölgede yine arkaya doğru çıkıntı vardır. Omurgada normalde de bulunan bu girinti ve çıkıntılar hamilelikte bazı değişikliklere uğrar. Bu da hamile kadın vücudundaki duruş (postür) değişikliklerinin ana sebebidir. Bu şekilde değişikliği ve karında bebeğin yaptığı ağırlıktan dolayı vücudun ağırlık merkezi değişir.
Hamilelerde bel arkasındaki çukurluk artmış, göbek öne doğru ilerlemiş olarak izlenir (Lomber lordoz artması).
Progesteron ve relaksin hormonu:
Hamilelikte bağ dokusu ve kaslarda meydana gelen gevşelliği sağlayan başlıca hormonlardır. Bundaki amaç vücudun daha esnek, eklemlerin daha gevşek olmasını sağlayarak doğuma hazırlık sağlanmasıdır.
Karın kaslarında ayrılma gerçekleşir:
Hamile olmayan bir bayanda ve erkeklerde karnın solunda ve sağında bulunan rektus kasları tam ortada göbek hizasında bitiş şekilde dururlar. Hamileliğin ikinci trimester döneminde (4-5-6. aylar) bu kaslar gevşemeye ve birbirinden uzaklaşmaya başlar, son aylarda ise bu ayrılma maksimum seviyeye ulaşır, doğumdan sonra da bir müddet ayrı kalır. Bu kaslardaki ayrılmanın amacı karın içerisinde büyüten rahime daha fazla yer açabilmek ve karın ön duvarına esneklik kazandırmaktır. Bu ayrınmaya diastasiz rekti denir.
Vücudun ağırlık merkezinin değişmesi:
Göbek ve bel bölgesinin öne doğru çıkıntı yapması ve karın içerisindeki ağırlık nedeniyle vücudun ağırlık merkezi öne doğru kayar. Hamile bayan bunu dengelemek için vücudun üst kısmını kalça hizasından geride tutacak gibi durur, ayaklarını normalden daha açık yere basar. Hamileliğin ilerleyen aylarında paytak bir yürüyüş değişikliği izlenmesinin nedeni budur. Bu duruş değişikliği hamilelerde en sık rastlanan şikayetlerden birisi olan bel ve sırt ağrısına neden olur. Gebeliğin son aylarında uterusun (rahmin) fazla büyümesi ve göğüse doğru, diaframa doğru baskı oluşturması nedeniyle bazı anne dayları nefes almakta güçlük hissederler, kısa kısa nefes alıp verirler.
Hamileliğin başından itibaren anne adayının vücudunda gözle görülebilen ve görülemeyen önemli değişiklikler başlar. Gözle görülebilen değişiklikler başlıca omurga şeklinde, karın şeklinde ve büyüklüğünde, ciltte izlenir. Bacaklar ve kollar ödem ve kilo almaktan dolayı kalınlaşabilir. Anne adayının ayakta duruş ve yürüyüş şekli değişir.
Omurgadaki değişiklikler:
Hamile olmayan bir kadında omurga (vertebra) öne ve arkadaya doğru bazı çıkıntılar yaparak boyundan kalça kemiğine kadar uzanır. Boyun bölgesinde öne doğru çıkıntı vardır (konkav), göğüs bölgesinde arkaya doğru çıkıntı vardır (konveks), karın bölgesinde öne doğru çıkıntı vardır ve son olarak sakral bölgede yani kalça kemiğinin üzerindeki böölgede yine arkaya doğru çıkıntı vardır. Omurgada normalde de bulunan bu girinti ve çıkıntılar hamilelikte bazı değişikliklere uğrar. Bu da hamile kadın vücudundaki duruş (postür) değişikliklerinin ana sebebidir. Bu şekilde değişikliği ve karında bebeğin yaptığı ağırlıktan dolayı vücudun ağırlık merkezi değişir.
Hamilelerde bel arkasındaki çukurluk artmış, göbek öne doğru ilerlemiş olarak izlenir (Lomber lordoz artması).
Progesteron ve relaksin hormonu:
Hamilelikte bağ dokusu ve kaslarda meydana gelen gevşelliği sağlayan başlıca hormonlardır. Bundaki amaç vücudun daha esnek, eklemlerin daha gevşek olmasını sağlayarak doğuma hazırlık sağlanmasıdır.
Karın kaslarında ayrılma gerçekleşir:
Hamile olmayan bir bayanda ve erkeklerde karnın solunda ve sağında bulunan rektus kasları tam ortada göbek hizasında bitiş şekilde dururlar. Hamileliğin ikinci trimester döneminde (4-5-6. aylar) bu kaslar gevşemeye ve birbirinden uzaklaşmaya başlar, son aylarda ise bu ayrılma maksimum seviyeye ulaşır, doğumdan sonra da bir müddet ayrı kalır. Bu kaslardaki ayrılmanın amacı karın içerisinde büyüten rahime daha fazla yer açabilmek ve karın ön duvarına esneklik kazandırmaktır. Bu ayrınmaya diastasiz rekti denir.
Vücudun ağırlık merkezinin değişmesi:
Göbek ve bel bölgesinin öne doğru çıkıntı yapması ve karın içerisindeki ağırlık nedeniyle vücudun ağırlık merkezi öne doğru kayar. Hamile bayan bunu dengelemek için vücudun üst kısmını kalça hizasından geride tutacak gibi durur, ayaklarını normalden daha açık yere basar. Hamileliğin ilerleyen aylarında paytak bir yürüyüş değişikliği izlenmesinin nedeni budur. Bu duruş değişikliği hamilelerde en sık rastlanan şikayetlerden birisi olan bel ve sırt ağrısına neden olur. Gebeliğin son aylarında uterusun (rahmin) fazla büyümesi ve göğüse doğru, diaframa doğru baskı oluşturması nedeniyle bazı anne dayları nefes almakta güçlük hissederler, kısa kısa nefes alıp verirler.
