Her güne bir harfini ekliyorum
Her güne bir harfini ekliyorum... Seni yazıyorum. Seni anlatıyorum beyaz sayfalara… Ama artık sonlara geldim galiba. Sana dair o kadar satır var ki neyi yazmadım diye düşünüyorum… Her şeyden bahsettim… Her şeyi anlattım satır satır...
Şimdi susma zamanıydı.
Seni yüreğime gömüp susma zamanıydı…
Hayallerin gerçekleşmeyeceğine inanıp hayallere küsme zamanıydı… Durdu zaman sanki. Kocaman bir boşluğa sürüklenmekteyim. Sana rastlamak istiyorum, ama yoksun artık biliyorum. Gerçeklere sarılacaktım.
Yalnızlığımda bana eşlik eden sözlerini düşünüyorum. Mutlu oluyorum. Kısa da olsa bu hayatta sana rastladığım için mutlu oluyorum. Hayat kısaydı, verilen sözler söylenen sözler, yazılan satırların bir gün sonu gelecekti. İşte sonu görünmeyen bu yolda ilerliyorum... Ama halen hayallerden kopamıyorum. Yapamıyorum. Bir parçam eksiliyor sanki. Her ne zaman noktayı koysam noktalar gözümde bir çığlık gibi büyüyor. Engel olamıyorum.
Yine hayallere dalıyorum… Anlıyorum ki ben hayaller olmadan yaşayamıyorum. Umudun adıydı güzel hayaller. Düşlerde bulduğum mutluluğu yitirmemek adına kopamıyorum işte. Ne zaman gidersin hayallerden? Ne zaman yok olduğunu kabullenir şu yüreğim? Birkaç gündür güneşime eşlik eden sözlerin yankılanmıyor bana… İçimde kopan fırtınalara bir yenisini eklemek istemiyorum. Sen konuştukça umutlarım çoğalır. Bir adım daha bana yaklaştığına inanırım. Yine yan yana gelirim seninle… Hayalin durur yanı başımda…
Sonra yine gidersin, ben yine üzülürüm…
Alışmalıydı bu yürek yokluğuna. Hayalinle yetinip seni uzaktan sevmeye devam etmeliydi. Ne zaman geçeceği belli olmayan bu sızının içerisinde can vermekse sonuna kadar vermeliydi bu canı. Payıma düşen hayalleri gönül cebime alıp giderim…
Hayat her zaman her istediğini vermeyecek kadar üzerdi beni… Bense ona inatla savaşırdım almak istediklerimi almak için. Ama savaşmak çare değilmiş… Kaderim böyle ise kendi ellerimle değiştiremem ki! Ağlamak, üzülmek seni bana getirmeyeceğini adım gibi biliyorum. Hüzünleri mendilimin arasına sıkıştırıp uzaklaşmaktı en güzeli… Adın yazılmadıysa alnıma bunu ben değiştiremem ki!
Seni seninle yaşamak kadar güzel bir duyguyu yaşamak yasaksa bana giderim senli düşlerin arasına sıkışmış duygularımla… Sadece varlığına yürüdüğüm yollarda akıttığım her bir damla gözyaşı için seni yaşamaktı savaşım… Ama kazanamadım… Payıma yine yalnızlık düştü sevdanın dikenli yollarında…
Şimdi susma zamanıydı.
Seni yüreğime gömüp susma zamanıydı…
Hayallerin gerçekleşmeyeceğine inanıp hayallere küsme zamanıydı… Durdu zaman sanki. Kocaman bir boşluğa sürüklenmekteyim. Sana rastlamak istiyorum, ama yoksun artık biliyorum. Gerçeklere sarılacaktım.
Yalnızlığımda bana eşlik eden sözlerini düşünüyorum. Mutlu oluyorum. Kısa da olsa bu hayatta sana rastladığım için mutlu oluyorum. Hayat kısaydı, verilen sözler söylenen sözler, yazılan satırların bir gün sonu gelecekti. İşte sonu görünmeyen bu yolda ilerliyorum... Ama halen hayallerden kopamıyorum. Yapamıyorum. Bir parçam eksiliyor sanki. Her ne zaman noktayı koysam noktalar gözümde bir çığlık gibi büyüyor. Engel olamıyorum.
Yine hayallere dalıyorum… Anlıyorum ki ben hayaller olmadan yaşayamıyorum. Umudun adıydı güzel hayaller. Düşlerde bulduğum mutluluğu yitirmemek adına kopamıyorum işte. Ne zaman gidersin hayallerden? Ne zaman yok olduğunu kabullenir şu yüreğim? Birkaç gündür güneşime eşlik eden sözlerin yankılanmıyor bana… İçimde kopan fırtınalara bir yenisini eklemek istemiyorum. Sen konuştukça umutlarım çoğalır. Bir adım daha bana yaklaştığına inanırım. Yine yan yana gelirim seninle… Hayalin durur yanı başımda…
Sonra yine gidersin, ben yine üzülürüm…
Alışmalıydı bu yürek yokluğuna. Hayalinle yetinip seni uzaktan sevmeye devam etmeliydi. Ne zaman geçeceği belli olmayan bu sızının içerisinde can vermekse sonuna kadar vermeliydi bu canı. Payıma düşen hayalleri gönül cebime alıp giderim…
Hayat her zaman her istediğini vermeyecek kadar üzerdi beni… Bense ona inatla savaşırdım almak istediklerimi almak için. Ama savaşmak çare değilmiş… Kaderim böyle ise kendi ellerimle değiştiremem ki! Ağlamak, üzülmek seni bana getirmeyeceğini adım gibi biliyorum. Hüzünleri mendilimin arasına sıkıştırıp uzaklaşmaktı en güzeli… Adın yazılmadıysa alnıma bunu ben değiştiremem ki!
Seni seninle yaşamak kadar güzel bir duyguyu yaşamak yasaksa bana giderim senli düşlerin arasına sıkışmış duygularımla… Sadece varlığına yürüdüğüm yollarda akıttığım her bir damla gözyaşı için seni yaşamaktı savaşım… Ama kazanamadım… Payıma yine yalnızlık düştü sevdanın dikenli yollarında…
