İçlenmeler
... nerdeyim ben.. yada sen neredesin.. hangi varoluşta geziniyor adımlarımız?..hangi anı tamamlıyor bizi..?bilinçaltımızda salınan esrik düşlerin meçhul kırıntılarında yerlebir oluyoruz biranda..hüzün bizi tanımlayan en kadim kelime olmuş meğerse..hangi kapıdan çıkıp,nereye varmışız..yollar boyu adımlarımız tutulmuş evvel zamanlarda..
..her sual cevapsız kalıyordu bu ütopik gölge oyunlarında..kimliksiz geziniyorduk bilincimizin susuzluğunda..
..doğmamış gülücükler,yas tutan imgelerle eş değer olabilirmiydi?yada ben benliğimin kılıcına karşı bir kimya geliştirebilirmiyim..aykırılığım dolanır satır aralarında ve göğe bakmaya mecalim kalmaz yığılırım öylece gri geçmişimin üstüne..
aşk tutar beni yorgun tümcelere sığamam..aşk yutar beni kendime gelemem loş kavramların sarnıcında.bir sızı kalmış dilimizde anlatılamayan..hislerime sırnaşan bir telaş boğmuş beni med-cezir olamamışken güze bakan yüzüm..
'nerdeyim,neredeyim an'larda yön arayan imgelerdemiyim?yoksa kendisiyle çelişen bir monologta eğreti yaşamları izlemektemi?.iz sürerim kayıp resimlerin arasında..iz ararım hücrelerimin cançekişen yerlerinde..'
..yolun dönemecine gelmek zordur..zor..kendini göremezmiş meğer insan aynalarda..bir geçitden diğerine geçmenin iç gıcıklayıcı hali bırakmazmış insanı öyle kolay..
''sanrılar arasıra yoklar beni..kapıları çarparım önüme çıkan flu görüntülere..kendimi yakarım benimle yanar şiirlerim..eski resimler yoklar beni,yüzüme nasılda çarparlar gecenin en ıssız an'larında..''
...hangi tenhada doğaçlama yaşamların esiri olmuş yüreğim..hangi anaforda yitirmişim silüetimi..ayrıksı an'lara sıkışıp kalmışım..hiçbir zaman kipi günsüzlüğümün armonik çözülüşlerine bir frekans tutturamamış...
... nerdeyim ben.. yada sen neredesin.. hangi varoluşta geziniyor adımlarımız?..hangi anı tamamlıyor bizi..?bilinçaltımızda salınan esrik düşlerin meçhul kırıntılarında yerlebir oluyoruz biranda..hüzün bizi tanımlayan en kadim kelime olmuş meğerse..hangi kapıdan çıkıp,nereye varmışız..yollar boyu adımlarımız tutulmuş evvel zamanlarda..
..her sual cevapsız kalıyordu bu ütopik gölge oyunlarında..kimliksiz geziniyorduk bilincimizin susuzluğunda..
..doğmamış gülücükler,yas tutan imgelerle eş değer olabilirmiydi?yada ben benliğimin kılıcına karşı bir kimya geliştirebilirmiyim..aykırılığım dolanır satır aralarında ve göğe bakmaya mecalim kalmaz yığılırım öylece gri geçmişimin üstüne..
aşk tutar beni yorgun tümcelere sığamam..aşk yutar beni kendime gelemem loş kavramların sarnıcında.bir sızı kalmış dilimizde anlatılamayan..hislerime sırnaşan bir telaş boğmuş beni med-cezir olamamışken güze bakan yüzüm..
'nerdeyim,neredeyim an'larda yön arayan imgelerdemiyim?yoksa kendisiyle çelişen bir monologta eğreti yaşamları izlemektemi?.iz sürerim kayıp resimlerin arasında..iz ararım hücrelerimin cançekişen yerlerinde..'
..yolun dönemecine gelmek zordur..zor..kendini göremezmiş meğer insan aynalarda..bir geçitden diğerine geçmenin iç gıcıklayıcı hali bırakmazmış insanı öyle kolay..
''sanrılar arasıra yoklar beni..kapıları çarparım önüme çıkan flu görüntülere..kendimi yakarım benimle yanar şiirlerim..eski resimler yoklar beni,yüzüme nasılda çarparlar gecenin en ıssız an'larında..''
...hangi tenhada doğaçlama yaşamların esiri olmuş yüreğim..hangi anaforda yitirmişim silüetimi..ayrıksı an'lara sıkışıp kalmışım..hiçbir zaman kipi günsüzlüğümün armonik çözülüşlerine bir frekans tutturamamış...
