insan hiç sevgisini saklar mı?

[*MeleK*]

erkekler neden duygularını saklar

İnsan hiç sevgisini saklar mı?

Ya sizce?

Hayır, canım kim saklıyor alenen yaşanan hasret çeken, çektiren bir sevda yaşanıyor.

Yok, yok yanlış…

Yaşanmış ama bitmemiş ve bitmeyecek. Küçük bir kıvılcım bekliyor alev almak için hani dokunsanız parlayacak.


Hele böylesine cesur bir kızla sevgisini böylesi savunup söyleyen bu işi de erkeğin elinden alan güzel mi güzel, genç bir kız.

Çünkü tutkun kızımız bu kıyasıya yakışıklı delikanlıya ve ondan teklif beklemek yerine sevgisini hiç tereddüt etmeden ona haykıran biri.

Duygularını ortaya döken sahip çıkan sevgilisini kimselere bırakmamak adına içinde tutmak yerine onu karşısına alıp konuşan cesur biri.

Ve o ipek gibi kıza âşık bir delikanlı.

Adı ne mi?

Emir, Emre, Erdi her ne olursa olsun öylesine büyük bir aşkla seviyor ki kıyıp bakamıyorlar birbirlerinin sevda dolu gözlerine.

Kimsecikleri görmüyor o güzel gözleri. Bu dünyada bir tek ikisi var sanki.

Yalnızca onlar…

Tüm yaşananlara rağmen. Ne oldu da ayrıldılar? Burası onlara özel ama böylesi bir sevdayı koruyup kollamak beslemek özen göstermek lazım bunu hepimiz biliriz.

Eee onlar bilmiyorlar mı?

Diyeceksiniz?

Ama dedim ya azıcık örselenmiş bir sevda sadece zamana ihtiyacı var. Her ikisi de biliyor bu sevdayı sıcak tutmaları gerektiğini korumak istiyorlar tüm sıcaklığıyla.

Ama!

Hayatta her zaman olduğu gibi beklemedik şeyler çıkabiliyor önlerine âşıklarımızın.

Her âşık gibi ufak tefek sorunlar yaşıyorlar ve asırlarca da insanların başına gelen daha pek çok yüzyıl da gelecek olan bu ufak tefek didişmelerden birini yaşıyorlar.

Sonra, sonrası onlara ayrılık getiriyor bu sudan sebep yüzünden.

Evet, aslında onlar da biliyorlar sevdalarını korumaları gerektiğini.

Ama olmuyor işte bilmek yetmiyor bazen bir şeyler kopuyor aralarında kısa süreli de olsa.

Yani her insanın başına gelen onlarında başına geliyor.

Ve yitip gidiyor bir anda her şey hiç acımadan düşünmeden içlerini acıtsa da bitti diyorlar.

Başka insanlar gibi senin, benim, bizim hepimizin yaşadığı gibi.

Evet, aslında bunu bizlerde biliriz de ancak bu sevgiyi kaybedince anlarız karşımızdaki insanı ne kadar sevdiğimizi ondan asla kopamayacağımızı.

Sonrasında da uğraşıp dururuz yeniden kazanabilmek için bu sevgiyi.

Aslında elbette ki düzelecek böyle güzel bir sevgi biter mi hiç?

Bir gün birisi cesaret gösterip çıkacak yeniden yaşatacak canlandıracak her şeyi.

Çünkü onlar âşık öyle çok seviyorlar ki birbirlerini.

Ondan sonra geri kazanabilme savaşı başlıyor tabi her zaman mutlulukla sonuçlanmıyor. Fakat bu sefer oklar doğru yerden vurmuş.

İki elmanın birer yarısı gibi onlar.

Ve sonunda kazanan aşk oluyor.

Sonsuz AŞK…

Kocaman sevgilere gerçek aşk’lara, âşık’lara adanmıştır.


Sevgiyle Kalın. .