İslam kapısını bi arala,vallahi kurtuluş oradadır...
Uyan Ey ehli sünnet!
O hüzün kuyusuna düşmeden uyaann.
"Dönüş ancak O’nadır."
Kuşlara,ağaçlara,insanlara ve yaratılan her şeye bakıyorsun, lakin görmüyor ve düşünmüyorsun…
Ruhlar bedenlerle buluşmadan önce, hani Rabbimize söz vermiştik.
Nerede o sözler, yeminler,neredeee??
Rabbimiz,Resulullah’a vahyetti ya;"Onlar ancak dönektirler"
Utan kalbim utan.
Sen ki Yaradan’ı unutup nefsin esiri oldun ya…
Sen çürümüş et parçasından başka bir şey değilsin.
Besbelliki iblis kalbinde neslini çoğaltmaya başlamış.
Hâlâmı ibret almazsın Ebucehilden, Karundan hele ki firavundan cesedini toprak bile kabul etmezken..
Sen yaşamaya devam et ey ademoğlu, amma ölü olarak yaşamak ne fayda?
Sevgiliyi bulmadan yaşamak ne fayda?
Köleyken sevgiliyi bulup îman eden Bilâl’i düşün.
Ne işkenceler çekti, ne kızgın ateşlerde yaktılar onu yinede ‘’ALLAH’’ adı dökülüveriyordu dudaklarından..
O nebiyle hak yolundaydı, cennet ki onu sabırsızlıkla bekliyordu..
Peki bizi bekleyen nedir?
İsyanlarımız mı,dünyalıklarımız mı yoksa pişmanlıklarımız mı?
Eyvah mahşerde pişmanlıklarımıza…
Hani Hz.Aişe,Rabbine dua ederdi; Yarabbi keşke taş olaydım,toprak olaydım, ağaç olaydım da mahşer günü hesaba çekilmiyeydim.
Peygamber hanımı işte böyle dua ediyordu.
Ya biz????
"Hâlâ düşünmüyormusun"
Ey ademoğlu; hergün hayata, yaşadıklarına, yiyip içtiklerine isyan edip durursun, neden hiç şükretmezsin?
Benliğinden öyle koparsın ki; kalbin ağırlaşır ve hiç birşey anlamadan hayatın allak bullak olur.
O an uçurumlardasındır ve kurtuluş için çırpınıp durursun, kurtuluşuda başka yerlerde arayıp durursun, çoğu zaman hayatı, aldığın o nefesi eğlenceden ibaret sanıpta ömrünü tüketip gidersin, kimi zaman ise bedenini, beynini ve kalbini etkisiz hale getiren maddelerle heba edip gidersin ve kendine yazık edersin ademoğlu..
İslam kapısını bi arala,vallahi kurtuluş oradadır.
Mevlana diyor ya; Ne olursan ol gel, ister mecusu ol, ister putperest, istersen bin kere tövbeni bozmuş olsan da yine gel. Bu kapılar umutsuzluk kapıları değildir bu kapılar Allah’a, Resulullaha, tek kurtuluş İslama açılan kapılardır.
Artık şeytanın ve nefsin esiri olmayalım, gelinde dinimizi en güzel şekilde yaşayalım, vallahi pişman olmazsınız asıl pişmanlık bu mükemmel hak dini yaşamamak olur...
(alıntı)
O hüzün kuyusuna düşmeden uyaann.
"Dönüş ancak O’nadır."
Kuşlara,ağaçlara,insanlara ve yaratılan her şeye bakıyorsun, lakin görmüyor ve düşünmüyorsun…
Ruhlar bedenlerle buluşmadan önce, hani Rabbimize söz vermiştik.
Nerede o sözler, yeminler,neredeee??
Rabbimiz,Resulullah’a vahyetti ya;"Onlar ancak dönektirler"
Utan kalbim utan.
Sen ki Yaradan’ı unutup nefsin esiri oldun ya…
Sen çürümüş et parçasından başka bir şey değilsin.
Besbelliki iblis kalbinde neslini çoğaltmaya başlamış.
Hâlâmı ibret almazsın Ebucehilden, Karundan hele ki firavundan cesedini toprak bile kabul etmezken..
Sen yaşamaya devam et ey ademoğlu, amma ölü olarak yaşamak ne fayda?
Sevgiliyi bulmadan yaşamak ne fayda?
Köleyken sevgiliyi bulup îman eden Bilâl’i düşün.
Ne işkenceler çekti, ne kızgın ateşlerde yaktılar onu yinede ‘’ALLAH’’ adı dökülüveriyordu dudaklarından..
O nebiyle hak yolundaydı, cennet ki onu sabırsızlıkla bekliyordu..
Peki bizi bekleyen nedir?
İsyanlarımız mı,dünyalıklarımız mı yoksa pişmanlıklarımız mı?
Eyvah mahşerde pişmanlıklarımıza…
Hani Hz.Aişe,Rabbine dua ederdi; Yarabbi keşke taş olaydım,toprak olaydım, ağaç olaydım da mahşer günü hesaba çekilmiyeydim.
Peygamber hanımı işte böyle dua ediyordu.
Ya biz????
"Hâlâ düşünmüyormusun"
Ey ademoğlu; hergün hayata, yaşadıklarına, yiyip içtiklerine isyan edip durursun, neden hiç şükretmezsin?
Benliğinden öyle koparsın ki; kalbin ağırlaşır ve hiç birşey anlamadan hayatın allak bullak olur.
O an uçurumlardasındır ve kurtuluş için çırpınıp durursun, kurtuluşuda başka yerlerde arayıp durursun, çoğu zaman hayatı, aldığın o nefesi eğlenceden ibaret sanıpta ömrünü tüketip gidersin, kimi zaman ise bedenini, beynini ve kalbini etkisiz hale getiren maddelerle heba edip gidersin ve kendine yazık edersin ademoğlu..
İslam kapısını bi arala,vallahi kurtuluş oradadır.
Mevlana diyor ya; Ne olursan ol gel, ister mecusu ol, ister putperest, istersen bin kere tövbeni bozmuş olsan da yine gel. Bu kapılar umutsuzluk kapıları değildir bu kapılar Allah’a, Resulullaha, tek kurtuluş İslama açılan kapılardır.
Artık şeytanın ve nefsin esiri olmayalım, gelinde dinimizi en güzel şekilde yaşayalım, vallahi pişman olmazsınız asıl pişmanlık bu mükemmel hak dini yaşamamak olur...
(alıntı)
