Kaç zaman geçti saba yazmayalı
Sevgili Meleklerim; Okurken çok etkilendiğim bir yazı.. Beni aldı götürdüü başka diyarlara.. Umarım sizlerinde hoşuuna gider....
Kaç zaman geçti sana yazmayalı..
Kaç zaman geçti sana yazmayalı.. İçimdekiler çağlayan misali... Önündeki bendi bir çeksem durmayacaklar biliyorum.. Buraya akanlar ise sadece birkaç sızıntı o kadar...
Seni bulduğum an kaybetmenin acısı hala yüreğimde tazeliğini korumakta... Bilirmisin kaybetmenin dayanılmaz ağırlığını, bu ağırlıkla her gün yavaş yavaş ezilmenin verdiği dehşeti ve her gün bu dehşetle bin kere ölmenin beterliğini.. Ama nerden bileceksin, sen hiç kaybetmedin ki!!....
İnanmadığın belki de dudak büktüğün sevdamı yazdığım her satırımla anlattım sana.. İçimdeki martılardan özgürlüğüne kavuşmuş olanıydı sevdan.. Karanlık dehlizlerde bir çıkar yol bulmak adına yoluma ışık tutandı sevdan..
Sen bilirmisin sevdayı sevgili?? İçinde çağlayan olmuş duyguları kimseye anlatamamanın verdiği ezikliği?? Ya her adım atışında geri geri gittiğini farkettiğin oldu mu hiç? Sevmenin ağzında bıraktığı kekremsi tadı peki?? Ama nerden bileceksin sen hiç sevmedin ki...
Gecelerin sessizliğini dinledim hep, orda sesini duyabilmek umuduyla.. Bu kadar acımasız mıydın sen........ Tek bir ses bile göndermedin.. Gecenin sihirini taa yüreğinde hissettin mi hiç? Aşkın sığınağıdır gece.. Gündüzün verdiği acılar yerini gecenin karanlığındaki sükunete bırakır. Yaşarsın burada aşkını doyasıya.. Umutlar kelebek misali konar avuçlarına her gece.. Taa ki güneşin acımasız ışınları vücuduna değene kadar.. Sonrası yine acılardan ibaret.. Ama sen bunları bilemezsin.. Sen hiç aşık olmadın ki!!
Uykuya hasret gözlerim.. Kirpiklerim birbirine kavuşma telaşında.. Ben ise ısrarla seni görebilirim umuduyla sonuna kadar açık tutuyorum onları...şizofrence..
Seninle şizofrenim artık ben.. Gözlerimin daldığı yerde seni yaşıyorum.. yaşatıyorum.. Uzaktan sevmelere alıştı seni beynim.. Yakınlığın belki de canımı yakmakta..
Sevmenin, aşık olmanın anlamını anladığında beni de anlayacaksın küçüğüm... İşte o an ne yaptığını anlayacaksın bana..
Benim olmadığım zamanlarda... aşkı bulman adına...
Çıkıyorum hayatından.. tüm sevgimi ve sevda sözcüklerimi alarak yanıma..
Sevmek budur işte küçüğüm.. gerektiğinde çekip gitmektir sevdiğinin hayatından..
Hadi bırak beni gideyim artık..
Zamanım doldu...
Kaç zaman geçti sana yazmayalı..
Kaç zaman geçti sana yazmayalı.. İçimdekiler çağlayan misali... Önündeki bendi bir çeksem durmayacaklar biliyorum.. Buraya akanlar ise sadece birkaç sızıntı o kadar...
Seni bulduğum an kaybetmenin acısı hala yüreğimde tazeliğini korumakta... Bilirmisin kaybetmenin dayanılmaz ağırlığını, bu ağırlıkla her gün yavaş yavaş ezilmenin verdiği dehşeti ve her gün bu dehşetle bin kere ölmenin beterliğini.. Ama nerden bileceksin, sen hiç kaybetmedin ki!!....
İnanmadığın belki de dudak büktüğün sevdamı yazdığım her satırımla anlattım sana.. İçimdeki martılardan özgürlüğüne kavuşmuş olanıydı sevdan.. Karanlık dehlizlerde bir çıkar yol bulmak adına yoluma ışık tutandı sevdan..
Sen bilirmisin sevdayı sevgili?? İçinde çağlayan olmuş duyguları kimseye anlatamamanın verdiği ezikliği?? Ya her adım atışında geri geri gittiğini farkettiğin oldu mu hiç? Sevmenin ağzında bıraktığı kekremsi tadı peki?? Ama nerden bileceksin sen hiç sevmedin ki...
Gecelerin sessizliğini dinledim hep, orda sesini duyabilmek umuduyla.. Bu kadar acımasız mıydın sen........ Tek bir ses bile göndermedin.. Gecenin sihirini taa yüreğinde hissettin mi hiç? Aşkın sığınağıdır gece.. Gündüzün verdiği acılar yerini gecenin karanlığındaki sükunete bırakır. Yaşarsın burada aşkını doyasıya.. Umutlar kelebek misali konar avuçlarına her gece.. Taa ki güneşin acımasız ışınları vücuduna değene kadar.. Sonrası yine acılardan ibaret.. Ama sen bunları bilemezsin.. Sen hiç aşık olmadın ki!!
Uykuya hasret gözlerim.. Kirpiklerim birbirine kavuşma telaşında.. Ben ise ısrarla seni görebilirim umuduyla sonuna kadar açık tutuyorum onları...şizofrence..
Seninle şizofrenim artık ben.. Gözlerimin daldığı yerde seni yaşıyorum.. yaşatıyorum.. Uzaktan sevmelere alıştı seni beynim.. Yakınlığın belki de canımı yakmakta..
Sevmenin, aşık olmanın anlamını anladığında beni de anlayacaksın küçüğüm... İşte o an ne yaptığını anlayacaksın bana..
Benim olmadığım zamanlarda... aşkı bulman adına...
Çıkıyorum hayatından.. tüm sevgimi ve sevda sözcüklerimi alarak yanıma..
Sevmek budur işte küçüğüm.. gerektiğinde çekip gitmektir sevdiğinin hayatından..
Hadi bırak beni gideyim artık..
Zamanım doldu...
