Kırılmaktan Korkuyorum

AYTASI

Aktif Üye
Üye
Kırılmaktan Korkuyorum
Kırılmaktan Korkuyorum


masum.jpg



Kırılmaktan korkuyoru m



Annesini kaybetmiş bir serçe yavrusu gibi hissediyo rum kendimi.
Öyle aciz, öyle yalnız, öyle uçmayı öğrenmeden terkedilm iş hayata...


Koskoca kainatın bağrına bırakılmış bir serçe yavrusunu n yalnızlığı var kalbimde. ..



Ne zaman hüzün birikse içimde "Yüreğimde bir coçuk ağlıyor" cümlesi yankılanıyor bedenimde ...



Ben büyürken yüreğimi de büyütmesini beceremem işim, yüreğim hep cocuk kalmış aslında... Ne ölçülü davranmayı nede yerinde doğru karar vermeyi başarabilir...


Zora geldigind e ağlayan en küçük şeyde sevinen haylaz ama bir o kadarda duygusal küçük bir coçuk benim yüreğim...


Neden bu kadar çok ağladıgımı soranlara bir türlü anlatamıyorum içimde hissettiğim garipligi, yalnızlığı...


Ben susmayı tercih ediyorum. .. Yüreğim ise ağlamayı...



Ağlamak, aslında kaçmaktır hayatın gerçeklerinden, yüzle$mekten daha kolaydır....


Kaçmak nereye gittigini bilmediğin, sonunu göremediğin bir yola sapmaktır, doğru olma ihtimali olsada, korkmaktır...


Korkmak belki güvenememektir, insanlara, sevdalara, hayata...


Evet, evet, aslında güvenememektir...


Korkmak, güvenememek belki sadece kabuğuma çekilebilmek icin bahane...
Belki kendimi saklayabi lmek icin, belki yüreğimi göstermemek icin uydurduğum bahaneler ...


Dedim ya,
benim yüreğim hala küçük bir çocuk,
belki düşmekten, dizlerimi kanatmakt an,
belki sevmekten yüreğimi kanatmakt an korkuyoru m...


Kırılmaktan korkuyoru m ..!


alinti​
 
Kırılmaktan korkuyoru m ..!




Ben tesekkür ederim biraz sanirim benide anlatiyor cok sevindim begenmene :)
 
Geri
Üst