Kolera - Dünyadan Arafa

[Monera]

tutar yokluğa atar her gelen yeni gün dünü
dağ dağa küsmüş,dağda olmuş kapris düşkünü
karadelik korkusuzca açar çiçek kış günü
herşeyi bilrsiin çözemezsin birtek üşkünü
kimin ne dediği değil senin ne düşündüğün önemli
başkasının yolu değil kendi safakların değerli
iyi bir insan olamıyorsan eğer zalim hayatta
sende o kötü adamlardan birisin elbet hissedersin
biz seri diz hayrımız için her felaket anlamayız biz
ordan oraya koşturan karıncalardan tek eksiğimiz
eksiksiklimiz ve herzaman değildir
fikrimizde zikrimizde bir,belki kırk yılda biriz
eski günler geride kaldı duman duman oldu tüttü
böyle büyüdü kız aldı hız..bir hastalık apansız
söz altın süküt gümüş,dilini kopardı derviş
kolera dermiş,sabreden muradına erermiş..

derdime gark oldum akşamdan sabaha
yıllar ardıma sıra olmuş derdim var buhram var
ağlaya ağlaya iki büklüm oldum ah halim vah
kimimiz yolcu olur dünyadan tarafa
suuuuuuuuus,çünkü çok konuşan çok hata yapar
suuuuuuuuuus,cehaletinin alameti dilinin felaketidir

mutlu olma sevdasından vazgeç asıl mutluluk budur
şerli suyu iç kudur,yarına ayıl hayıflan
dünkü kadar küçük düşmedin sen hiç
doğrusu insan unutkan,bugün büyük gün devam
suya değene kadar elin kavurur tüm cismini alev
ne kadar dayanırsan ateşe o kadar günah işle
süküt altın sapını gümüşle..
dinlediğin bütün bu şarkı benden
ihtiyacını al da kalk yerden
yaban satar alan kullanmaz kullanan görmez
dinle bu tabut,doğru ya hepimiz ölümü unuttuk
böyle oldu,kafa tutma bırak
ağla ağla gönlü dağlamaktansa alna hepsi yazıldılar
kolera yoktur arkası,sade Rabba duasıdır kaskı
kaçan ipin görünür arkası

derdime gark oldum akşamdan sabaha
yıllar ardıma sıra olmuş derdim var buhram var
ağlaya ağlaya iki büklüm oldum ah halim vah
kimimiz yolcu olur dünyadan tarafa