Masal bitti… Kaç… Kurtar kendini…
masal bitti kaç kurtar kendini masal bitti
Gece başlamışsa ve uyumak için acele etmiyorsa yüreğin;
hala düşünecek hala yapılacak bir sürü işin ve bir sürü planın olduğunu söylüyorsa beynin;
buna karşılık günün bütün yorgunluğunu belki de hiçbir şey yapmamana rağmen sana hissettiriyorsa bedenin;
konuşmak istiyorsa bir şeylere ulaşmak istiyorsa kalbin ama
sadece yalnızlığın o ağır o derin sesiyse hissettiğin…
Üşüyorsan ama soğuktan değil
Susuyorsan ama korkundan değil
Gidiyorsan ama istediğin için değil ve arıyorsan ama bulmak için değil
Her dakika daha ağır geçiyorsa ve geçen her dakika seni daha fazla yoruyorsa
Gelecek seni güldürmüyorsa aksine geçmiş özletiyorsa kendini
En masum anında lanetlenmişse bedenin ve yanıyorsa ateşler içinde belki de kutuplarda yürürken
Ve sadece yalnızlığın sesiyse duyabildiğin…
Vazgeçmek istemediklerinin senden kaçarcasına uzaklaştığını görüyorsan ama koşamıyorsan artık
ve her bağırmak istediğinde düğümleniyorsa sözcükler boğazına ve canını acıtıyorsa içinde kalan her bir harf
En çok yardıma ihtiyacın olduğu anda aslında kimsenin sana yardım edemeyeceğini biliyorsan buna rağmen
medet umuyorsan sana yabancı gözlerden
Yaptıkların hep yapman gerekenlerden farklı oluyorsa ve bunu anlayamıyorsan bir türlü
Her sabah uyandığında uyumak istiyorsan
geceyi istemiyorsan yalnızlığın sesini ve yine bitmeyecek bir geceyi
Buna rağmen günler hep kısalıyorsa sana inat ve geceler alay edermiş gibi üşütüyorsa seni
Buna rağmen yanıyorsan o soğukta ve anlıyorsan kimsenin bunu bilmediğini
Özlüyorsan her geçen saniye bir önceki geceyi
Ve yalnızlıksa tek duyabildiğin
Hiçbir çıkış yoksa ve yapayalnızsa bedenin
Bembeyaz duvarlar içinde Bir resim Siyah beyaz…
İçin yanıyorsa ve su içmek bile gereksiz geliyorsa
Sigaranın dumanı içindeki ateşi belli ediyorsa dışarıya
Ama anlamıyorlarsa Söndürmeye bile çalışmıyorlarsa
Sormuyorlarsa Yoldan geçen herkesi tanıdığını düşünüyorsan
Ve belki de yanında yürüyeni bile bilmiyorken
selam veriyorsa herkes sana sırf sen onları tanıdığını düşünüyorsun diye
Ve oysa tek bir yüz görüyorsan her zaman ama adını hatırlayamıyorsan bir türlü
Uyuyamıyorsan ve katlanamıyorsan yalnızlığa
Kendinle beraber yaşayamıyorsan yalnız kalamıyorsan kendi başınayken
Sayfalar sıra sıra bitiyorsa; kitaplar devriliyorsa raflardan ve sen okurken dakikalar geçmiyorsa hayatından;
yaşadığın bir masalsa artık ve başkalarının uyumaları için yazılmışsa bütün bunlar…
Gökten düşen üç elmadan biriysen başkalarının mutluluğu için
Masal bitmişse ve unutulmuşsan bir köşede;
Bir çığ gibi geliyor demektir "AYRILIK"…
Masal bitti… Kaç… Kurtar kendini…
Gece başlamışsa ve uyumak için acele etmiyorsa yüreğin;
hala düşünecek hala yapılacak bir sürü işin ve bir sürü planın olduğunu söylüyorsa beynin;
buna karşılık günün bütün yorgunluğunu belki de hiçbir şey yapmamana rağmen sana hissettiriyorsa bedenin;
konuşmak istiyorsa bir şeylere ulaşmak istiyorsa kalbin ama
sadece yalnızlığın o ağır o derin sesiyse hissettiğin…
Üşüyorsan ama soğuktan değil
Susuyorsan ama korkundan değil
Gidiyorsan ama istediğin için değil ve arıyorsan ama bulmak için değil
Her dakika daha ağır geçiyorsa ve geçen her dakika seni daha fazla yoruyorsa
Gelecek seni güldürmüyorsa aksine geçmiş özletiyorsa kendini
En masum anında lanetlenmişse bedenin ve yanıyorsa ateşler içinde belki de kutuplarda yürürken
Ve sadece yalnızlığın sesiyse duyabildiğin…
Vazgeçmek istemediklerinin senden kaçarcasına uzaklaştığını görüyorsan ama koşamıyorsan artık
ve her bağırmak istediğinde düğümleniyorsa sözcükler boğazına ve canını acıtıyorsa içinde kalan her bir harf
En çok yardıma ihtiyacın olduğu anda aslında kimsenin sana yardım edemeyeceğini biliyorsan buna rağmen
medet umuyorsan sana yabancı gözlerden
Yaptıkların hep yapman gerekenlerden farklı oluyorsa ve bunu anlayamıyorsan bir türlü
Her sabah uyandığında uyumak istiyorsan
geceyi istemiyorsan yalnızlığın sesini ve yine bitmeyecek bir geceyi
Buna rağmen günler hep kısalıyorsa sana inat ve geceler alay edermiş gibi üşütüyorsa seni
Buna rağmen yanıyorsan o soğukta ve anlıyorsan kimsenin bunu bilmediğini
Özlüyorsan her geçen saniye bir önceki geceyi
Ve yalnızlıksa tek duyabildiğin
Hiçbir çıkış yoksa ve yapayalnızsa bedenin
Bembeyaz duvarlar içinde Bir resim Siyah beyaz…
İçin yanıyorsa ve su içmek bile gereksiz geliyorsa
Sigaranın dumanı içindeki ateşi belli ediyorsa dışarıya
Ama anlamıyorlarsa Söndürmeye bile çalışmıyorlarsa
Sormuyorlarsa Yoldan geçen herkesi tanıdığını düşünüyorsan
Ve belki de yanında yürüyeni bile bilmiyorken
selam veriyorsa herkes sana sırf sen onları tanıdığını düşünüyorsun diye
Ve oysa tek bir yüz görüyorsan her zaman ama adını hatırlayamıyorsan bir türlü
Uyuyamıyorsan ve katlanamıyorsan yalnızlığa
Kendinle beraber yaşayamıyorsan yalnız kalamıyorsan kendi başınayken
Sayfalar sıra sıra bitiyorsa; kitaplar devriliyorsa raflardan ve sen okurken dakikalar geçmiyorsa hayatından;
yaşadığın bir masalsa artık ve başkalarının uyumaları için yazılmışsa bütün bunlar…
Gökten düşen üç elmadan biriysen başkalarının mutluluğu için
Masal bitmişse ve unutulmuşsan bir köşede;
Bir çığ gibi geliyor demektir "AYRILIK"…
Masal bitti… Kaç… Kurtar kendini…
