M
Misafir
Forum Okuru
Öğretmenim
Öğretmenim
Melek yarı ağlamaklı bir halde ingilizce öğretmenini dinlemeye çalışıyordu.Aklı başka yerdeydi.Tek amacı okuyup hemşire yada öğretmen olmaktı.İdealist bir kişiliği vardı.Okul bittiğinde zor şartlarda olsa bile doğuda görev yapmak istiyordu.Orada olanlara yardım edebilme fikri bile onu mutlu ediyordu. Babası öleli 2 ay olmuştu.Ailesi ekonomik zorluk içerisindeydi.Bir erkek kardeşi,birde ağbisi vardı.Onların okula gitmesinden dolayı aile bütçesi bayağı zorlanıyordu.Ve annesi kararını vermişti.Kız evlat nasılsa kocaya,ele gidecek,önemli olan erkek kardeşi ve ağbisinin okumasıydı.Boğazına birşeylerin tıkadığını hissetti.Birazdan annesi gelecek okuldan kaydını alacaktı.O anda gözyaşlarına engel olamadı.Bu ingilizce öğretmeninin dikkatinden kaçmadı.
_ Ne oldu Melek?
Yok birşey Öğretmenim diyebildi.Öğretmeni Meleğin babasının yeni öldüğünden haberdar idi.Üstünde fazla durmadı,çünkü Meleğin üstüne giderse daha da ağlayacağını düşündü.
Oysa Melek geleceği için ağlıyordu.Okuyamamak duygusu onu mahfediyordu.Sonra Arkadaşlarından ayrılmak……Daha fazlasını düşünemiyordu.Kendini teselli edemiyordu.Kendine daha fazla hakim olamayacağını düşündü ve yüzünü yıkamak için izin istedi Öğretmeninden.
Sınıftan dışarı çıkınca artık kendini bırakmış,ağlıyordu.Herkes derste olduğundan salon ve tuvaletler boştu.Yüzünü yıkadı,sakinleşmeye çalıştı.Derin bir nefes aldı.Evet iyiydi dayanabilirim diye düşündü.Zaten dersleri de pek parlak değildi.Çok çalışıyordu daha doğrusu çalışmaya çalışıyordu ama elinden bu kadarı geliyordu.Annesi işe gittiğinden ev işlerini yapıyordu.Sınavlar için çok az bir zaman ayırabiliyordu. Haklıydı annesi bu şekilde kendini teselli etmeye başladı.İngilizce öğretmeni,Meleğe bakmak için lavaboya gelince onada anlattı,bunları,çünkü inanmamıştı,başka birşey olduğunu anlamıştı tecrübeli Öğretmeni.
Tamam Melek gel benimle,üzülme şimdi konuşalım sakin ol neler yapabiliriz bu konuda. Artık bir şey yapamayız Öğretmenim Annem birazdan gelecek kaydımı alacak benim diyebildi. Elinden tutup Öğretmenler odasına gittiler. Melek odadaki Fen Bilgisi öğretmenini görünce bir tuhaf oldu.Hele bu Öğretmenin dersine ne kadar çalışsa çabalasa yapamıyordu,olmuyordu işte. Fen Bilgisi notu 0 (sıfır) dı.Bir bile değildi,birden sinirinden gülmemek için kendini zor tutmuştu. Tam o sırada öğretmenler odasının kapısı çalındı.Annesi Müdür Bey’i sordu.İngilizce Öğretmeni buyurun dedi.Meleğin Annesine yer gösterdiler. Dinliyorum dedi.İngilizce Öğretmeni Müdür Bey şu anda yok,onun yerine ben bakıyorum.Bana anlatın.Sorun nedir.?
Annesi durumunu izah etti ve sonuç Meleğin okuldan alınmasıydı. Fen Bilgisi Öğretmeni o ana kadar söze karışmamış oturduğu yerden yazılı kağıtlarını okuyordu.Birden Anneme anlamadım bayan ne dediniz, dedi.
Ben eyvah bak işte durumumun kötü olduğunu ve okuldan almaya karar vermekle ne kadar isabetli bir karar verdiğini söyleyecek zannettim. Ama o yerinden kalkarak benim bile şaşırdığım bir ses tonu ile
-Lütfen bu odayı terk edin, Melek okuyacak, nasıl böyle bir şey düşünebilirsiniz? Okutamayacağım diye diretmişti Annesi.Melek şaşırmış bir vaziyette ne tarafta olacağına karar verememişti o an. Fen Bilgisi Öğretmenin o benim en iyi öğrencim.O kadar 0 sıfır vermeme rağmen yine de yılmıyor.Bir şeyler yapmaya çalışıyor.Çıkın Bayan çıkın odadan!
İngilizce Öğretmenimde Annemi Öğretmenler odasından çıkardı.Bahçede bir süre konuştuktan sonra Annem eve gitti. Ben okulda kalmıştım.Fen Bilgisi Öğretmenime teşekkür ettim,ben çalışıyorum ama olmuyor dediğimde,hayır kızım oluyor her öğretmenin kendine göre bir metotu vardır benimki de bu.Ben öğrencim şımarmasın diye not vermem. Ondan size sıfırcı diyorlar o zaman dedi Melek.Gülüştüler.Öğretmenleri Müdür Bey gelince onunlada konuştular.Meleğin Annesi tekrar gelirse diye birlikte karar aldılar.
Akşam evde bir sessizlik hakimdi.Melek hiç sesini çıkarmadı.Zaten okumak istediğini söylemişti.Daha fazlada bir şey söylemeye gerek yoktu.O sırada yan komşusu geldi.Annem durumu anlattığında iyiki kaydını almamışsın dedi,bırak okusun.Ne masrafı olacak ki dediğinde Annemin artık direnecek hali kalmamıştı.Tamam madem gidebildiği yere kadar gitsin demişti.Ve ancak liseyi bitirebildi,Melek çok iyi bir öğrenci olmasına rağmen.
Ama yapabileceğinin en iyisini yapmıştı...
Melek yarı ağlamaklı bir halde ingilizce öğretmenini dinlemeye çalışıyordu.Aklı başka yerdeydi.Tek amacı okuyup hemşire yada öğretmen olmaktı.İdealist bir kişiliği vardı.Okul bittiğinde zor şartlarda olsa bile doğuda görev yapmak istiyordu.Orada olanlara yardım edebilme fikri bile onu mutlu ediyordu. Babası öleli 2 ay olmuştu.Ailesi ekonomik zorluk içerisindeydi.Bir erkek kardeşi,birde ağbisi vardı.Onların okula gitmesinden dolayı aile bütçesi bayağı zorlanıyordu.Ve annesi kararını vermişti.Kız evlat nasılsa kocaya,ele gidecek,önemli olan erkek kardeşi ve ağbisinin okumasıydı.Boğazına birşeylerin tıkadığını hissetti.Birazdan annesi gelecek okuldan kaydını alacaktı.O anda gözyaşlarına engel olamadı.Bu ingilizce öğretmeninin dikkatinden kaçmadı.
_ Ne oldu Melek?
Yok birşey Öğretmenim diyebildi.Öğretmeni Meleğin babasının yeni öldüğünden haberdar idi.Üstünde fazla durmadı,çünkü Meleğin üstüne giderse daha da ağlayacağını düşündü.
Oysa Melek geleceği için ağlıyordu.Okuyamamak duygusu onu mahfediyordu.Sonra Arkadaşlarından ayrılmak……Daha fazlasını düşünemiyordu.Kendini teselli edemiyordu.Kendine daha fazla hakim olamayacağını düşündü ve yüzünü yıkamak için izin istedi Öğretmeninden.
Sınıftan dışarı çıkınca artık kendini bırakmış,ağlıyordu.Herkes derste olduğundan salon ve tuvaletler boştu.Yüzünü yıkadı,sakinleşmeye çalıştı.Derin bir nefes aldı.Evet iyiydi dayanabilirim diye düşündü.Zaten dersleri de pek parlak değildi.Çok çalışıyordu daha doğrusu çalışmaya çalışıyordu ama elinden bu kadarı geliyordu.Annesi işe gittiğinden ev işlerini yapıyordu.Sınavlar için çok az bir zaman ayırabiliyordu. Haklıydı annesi bu şekilde kendini teselli etmeye başladı.İngilizce öğretmeni,Meleğe bakmak için lavaboya gelince onada anlattı,bunları,çünkü inanmamıştı,başka birşey olduğunu anlamıştı tecrübeli Öğretmeni.
Tamam Melek gel benimle,üzülme şimdi konuşalım sakin ol neler yapabiliriz bu konuda. Artık bir şey yapamayız Öğretmenim Annem birazdan gelecek kaydımı alacak benim diyebildi. Elinden tutup Öğretmenler odasına gittiler. Melek odadaki Fen Bilgisi öğretmenini görünce bir tuhaf oldu.Hele bu Öğretmenin dersine ne kadar çalışsa çabalasa yapamıyordu,olmuyordu işte. Fen Bilgisi notu 0 (sıfır) dı.Bir bile değildi,birden sinirinden gülmemek için kendini zor tutmuştu. Tam o sırada öğretmenler odasının kapısı çalındı.Annesi Müdür Bey’i sordu.İngilizce Öğretmeni buyurun dedi.Meleğin Annesine yer gösterdiler. Dinliyorum dedi.İngilizce Öğretmeni Müdür Bey şu anda yok,onun yerine ben bakıyorum.Bana anlatın.Sorun nedir.?
Annesi durumunu izah etti ve sonuç Meleğin okuldan alınmasıydı. Fen Bilgisi Öğretmeni o ana kadar söze karışmamış oturduğu yerden yazılı kağıtlarını okuyordu.Birden Anneme anlamadım bayan ne dediniz, dedi.
Ben eyvah bak işte durumumun kötü olduğunu ve okuldan almaya karar vermekle ne kadar isabetli bir karar verdiğini söyleyecek zannettim. Ama o yerinden kalkarak benim bile şaşırdığım bir ses tonu ile
-Lütfen bu odayı terk edin, Melek okuyacak, nasıl böyle bir şey düşünebilirsiniz? Okutamayacağım diye diretmişti Annesi.Melek şaşırmış bir vaziyette ne tarafta olacağına karar verememişti o an. Fen Bilgisi Öğretmenin o benim en iyi öğrencim.O kadar 0 sıfır vermeme rağmen yine de yılmıyor.Bir şeyler yapmaya çalışıyor.Çıkın Bayan çıkın odadan!
İngilizce Öğretmenimde Annemi Öğretmenler odasından çıkardı.Bahçede bir süre konuştuktan sonra Annem eve gitti. Ben okulda kalmıştım.Fen Bilgisi Öğretmenime teşekkür ettim,ben çalışıyorum ama olmuyor dediğimde,hayır kızım oluyor her öğretmenin kendine göre bir metotu vardır benimki de bu.Ben öğrencim şımarmasın diye not vermem. Ondan size sıfırcı diyorlar o zaman dedi Melek.Gülüştüler.Öğretmenleri Müdür Bey gelince onunlada konuştular.Meleğin Annesi tekrar gelirse diye birlikte karar aldılar.
Akşam evde bir sessizlik hakimdi.Melek hiç sesini çıkarmadı.Zaten okumak istediğini söylemişti.Daha fazlada bir şey söylemeye gerek yoktu.O sırada yan komşusu geldi.Annem durumu anlattığında iyiki kaydını almamışsın dedi,bırak okusun.Ne masrafı olacak ki dediğinde Annemin artık direnecek hali kalmamıştı.Tamam madem gidebildiği yere kadar gitsin demişti.Ve ancak liseyi bitirebildi,Melek çok iyi bir öğrenci olmasına rağmen.
Ama yapabileceğinin en iyisini yapmıştı...
