Özlüyorum,üzülüyorum

[MEÇHUL]

Özlüyorum ama kimseye söyleyemiyorum
Üzülüyorum elbet gözyaşı döküyorum
Ama içimde biriktiriyorum
......
...
.

Ne diyebilirim nasıl kabullenebilirim ki
Sevgimi vardı kıymet mi biliniyordu sanki
Hem ben ne yapabilirim
Suçum kendim olmak
Rol gereği gülücükler sergilememek mi

Keşke herkes bunu yapabilseydi
Olduğu gibi davranabilseydi
Neymiş ortama katılmıyormuşum sessizmişim
Bir anlayabilsem hangi ortamdan bahsettiklerini
Kötü zamanda destek değilde köstek olunan
Karşısındakinden çıkaran sinirini
Yüzüne gülerek arkasında surat ekşiteni

Bu durumda varolmam mıydı bekledikleri
Oysa bilinmeli benim
Değil bu dengesizliği yaşamak
Böyle bir ortamda ölmeyi bile istemeyeceğim
Ancak şu var ki;
Sevgiyle saygıyla yapıyordum işimi
Benimsemiştim görmüştüm bu yönde güzelliğini
Meğer boş yere harcamışım kendimi
Özlüyorum ama kimseye söyleyemiyorum
Üzülüyorum elbet gözyaşı dköküyorum
Ama içimde biriktiriyorum
.....
..
.

Ne yapmalı ene etmeli şimdi
Kimse anlayamaz hissettiklerimi
D ü ş ü n ü y o r u m
Belki çok şey kazandığımı
Belkide kazandığım ilk ve tek şey ile birlikte
Birçok şeyi kaybettiğimi...
​

Alıntıdır.​