Roman yaziyoruz :)(:

bir yanı gitmelisin hazırlanmalısın kendıne gelmelısın derken diğer yani bunu yapacak gücü kendinde bulamıyordu.. ne yapmalıydı..o on yılını kaybettıklerını nasıl telafı edebılırdı..
 
bu on yılın hesabını sormalıydı gençliği onu beklemekle bitmişti... yine gelip hayatımı mahvederse ne yaparım bu kez nasıl kalkarım bu yıkıntının altından diyordu
 
kalktı yerinden yatak odasına gitti. saçını taramaya başladı gözyaşları saçını ıslattı. hem saçını tarıyordu hem ağlıyordu
 
ne giysem diye düşünürken gözüne on yıl önce terkedilirken üstünde olan elbise takıldı. tam da bu mevsimde bahar da gitmiştin dedi.. kalktı giydi elbisesini, on yıl önce giymişti bir daha giymemişti bu elbiseyi
 
bu elbise bu sefer şans getırecekmıydı bı dahamı terk edılecektı.. saclarını topladı hazırlandı tam cıkarken hayır olmas o saclarımı acık sevıyordu dedı bırden actı saclarını savurdu söyle bır azda olsa kendıne guvenı gelmişti.. umut dolmustu içi kalbı hala o gunku gıbı atıyordu duyuyordu hıssedıyordu...
 
gözyaşlarını sildi, aynaya bakıp gülümsedi bu sefer bugun gun herseyı deiştirecek kaybettıklerımı bu elbıseyle tekrar kazanacagım dedı o gulumsemeyle kapattı kapıyı merdıvenlerden usul usul inerken...

:s
 
du kıs birden pat die heyecanlandım:p:):)
kendinden hiçbirşey kaybetmemişti hala aynı yakışıklı karizmatik .. içinden diyordu allahım yardım et bana kollarına atılmamak için sabır ver bana..
 
Geri
Üst