Sahte bir aşktı..
Sahte bir aşk..
Hayat, gittikçe dibi biLinmez kör kuyuLara itiyordu beni yavaş yavaş... Hani ben hep neşeLiydim, hep mutLuydum, hani ben cimcimeydim ya; şimdi karaMsar keLimesi biLe az kaLır içimi tasVir etmeye... Benim de güvendiĞim insanLar vardı, benim de dostlarım vardı ya da ben var sanmıştım.AsLında hiç oLmamışLardı ki...Şimdi nasıL sessiz çığLıkLardaysam o zamanLar da içten haykırıyordum...
Herkes imRenirdi bana ne güzeL güLümsüyormuşum her zaMan... Kim biLirdi ki benim yüreğimde koPan fırtınaLarı?... En kötü zamanLarında yanında oLmaya çaLışırdım insanLarın, sığınıLacak kocaman bir Limandım ben ama deniz daLgaLandığında hiçbir gemi yanaşmazdı bana... Kendi kendime savaşırdım ben fırtınaLarLa, bakardım uğramadan geÇen gemiLerin ardından sessizce...
Hadi kuşanın yine sevimLi insan maskeLerinizi!...
Ben maskeLerin aLtında yatan şeytanLarı göremeyecek kadar körüm ne de oLsa...
YaLanLarLa süsLenmiş sevgi sözLeriyLe yaraLayın beni önce, sonra zehirLi birer ok gibi sapLayın çirkin sözLerinizi teker teker... Umrumda değiL artık acıLar, yaraLar...BağışıkLık kazandı ruhum sayeNizde!!!
Ne kadar da umutLuydum herkesten...İnsanLarın sahte olduğuna inanmazdım. Şans verirdim her insana ayrım yapMadan, tıpkı ayrım yapmadan beni de acıttıkLarı gibi...Canımdan parÇa biLdim birçoğunu, kendimi sever gibi sevdim ama sevmek yetmiyorMuş. DostLar sahte, sevgiLer sahTe, insanLar saHte oLmuş da bir ben kaLmışım fark edemeyen...
İşte şimdi ben de sizDenbirioLuyorum. Hadi kusun içinizdeki kini, ben de öğrenmeLiyim acımasız oLmayı...
Nefret, duyguLarın en üstünü oLmuş artık...
Benim nasıL oLsa umudum kaLmadı artık,
varsın içimi nefRet doLdursun ne fark eDer? Ruhum can çekişiyor şimdi aydınLığı meçhuL oLan uzun, karanLık yoLLarda... Durmaksızın kanıYor yaraLarım, sessizLiğimin çığLıkLarında kayboLuyor isyankar ferYatLarım... Vazgeçtim arTık her şeyden...
ARTIK MELEK DEĞİLİM...
Sahte bir aşk..
Hayat, gittikçe dibi biLinmez kör kuyuLara itiyordu beni yavaş yavaş... Hani ben hep neşeLiydim, hep mutLuydum, hani ben cimcimeydim ya; şimdi karaMsar keLimesi biLe az kaLır içimi tasVir etmeye... Benim de güvendiĞim insanLar vardı, benim de dostlarım vardı ya da ben var sanmıştım.AsLında hiç oLmamışLardı ki...Şimdi nasıL sessiz çığLıkLardaysam o zamanLar da içten haykırıyordum...
Herkes imRenirdi bana ne güzeL güLümsüyormuşum her zaMan... Kim biLirdi ki benim yüreğimde koPan fırtınaLarı?... En kötü zamanLarında yanında oLmaya çaLışırdım insanLarın, sığınıLacak kocaman bir Limandım ben ama deniz daLgaLandığında hiçbir gemi yanaşmazdı bana... Kendi kendime savaşırdım ben fırtınaLarLa, bakardım uğramadan geÇen gemiLerin ardından sessizce...
Hadi kuşanın yine sevimLi insan maskeLerinizi!...
Ben maskeLerin aLtında yatan şeytanLarı göremeyecek kadar körüm ne de oLsa...
YaLanLarLa süsLenmiş sevgi sözLeriyLe yaraLayın beni önce, sonra zehirLi birer ok gibi sapLayın çirkin sözLerinizi teker teker... Umrumda değiL artık acıLar, yaraLar...BağışıkLık kazandı ruhum sayeNizde!!!
Ne kadar da umutLuydum herkesten...İnsanLarın sahte olduğuna inanmazdım. Şans verirdim her insana ayrım yapMadan, tıpkı ayrım yapmadan beni de acıttıkLarı gibi...Canımdan parÇa biLdim birçoğunu, kendimi sever gibi sevdim ama sevmek yetmiyorMuş. DostLar sahte, sevgiLer sahTe, insanLar saHte oLmuş da bir ben kaLmışım fark edemeyen...
İşte şimdi ben de sizDenbirioLuyorum. Hadi kusun içinizdeki kini, ben de öğrenmeLiyim acımasız oLmayı...
Nefret, duyguLarın en üstünü oLmuş artık...
Benim nasıL oLsa umudum kaLmadı artık,
varsın içimi nefRet doLdursun ne fark eDer? Ruhum can çekişiyor şimdi aydınLığı meçhuL oLan uzun, karanLık yoLLarda... Durmaksızın kanıYor yaraLarım, sessizLiğimin çığLıkLarında kayboLuyor isyankar ferYatLarım... Vazgeçtim arTık her şeyden...
ARTIK MELEK DEĞİLİM...
