Sen Yokken - NeMeSiS
Bilmem duyar mısın sana söylediklerimi şu anda...
Kim bilir nerelerdesin,
hiç bilmiyorum.
Mutlu musun, üzgün müsün, beni özlüyor musun, cümlelerinde geçiyor muyum hiç umarsızca.
Aklına geliyor muyum ara sıra, hiç olmadık bir yerde, hiç olmadık bir zamanda, aslında unuttuğunu düşünürken...
Geride kaldı herşey derken bir anda çıkıyor muyum karşına, bir gülüşte, bir bakışta, bir ağlayışta...
Bir şarkı çaldığında hissediyor musun zamanında sahip olduğumuz sevgiyi, "dostum" diyor musun için burkularak...
Bilmiyorum...
Nerelerdesin,
ne yapıyorsun,
Mutlu musun, üzgün müsün, düşünüyor musun bizi, yüreğinden akıp gidiyor muyum hiç yalnızlıklarda...
Ben ne yaptım diyor musun, ya da beni suçluyor musun düşüncenin karanlıklarında, yoksa sen de soruyor musun niye diye...
Ağlayışlarımda yanımdaydın, gülüşlerimde ellerimle, şarkı söylerdik dünyanın yalnızlığına inat, akşam karanlıklarında yürürdük seninle,
Aşklarımızı haykırırdık sessizliklere, kimseler bilmezdi içimizdeki duyguları, gerek kalmazdı ki kimselere...
Sen ve bendik, bizdik kelimelerde,
Ötesi yoktu..
...
Sen yokken şarkılar söylüyorum ben yine,
bazen karanlıklarda yürüyorum,
bazen susuyorum kendimce,
unutmuyorum birlikte kurduğumuz cümleleri....
Sen yokken...
O şarkıyı hiç dinlemiyorum ama,
dinleyemiyorum...
Söyleyemiyorum...
Sen yokken...
...
Bilmiyorum...
Nerelerdesin,
ne yapıyorsun,
Mutlu musun, üzgün müsün, anıyor musun eski günleri; bir yürekte açıp hiç kapatamadığımız bu büyük yarayı...
Can dostum...
NeMeSiS
Not: Yazı şahsıma aittir. Alıntı değildir.
Kim bilir nerelerdesin,
hiç bilmiyorum.
Mutlu musun, üzgün müsün, beni özlüyor musun, cümlelerinde geçiyor muyum hiç umarsızca.
Aklına geliyor muyum ara sıra, hiç olmadık bir yerde, hiç olmadık bir zamanda, aslında unuttuğunu düşünürken...
Geride kaldı herşey derken bir anda çıkıyor muyum karşına, bir gülüşte, bir bakışta, bir ağlayışta...
Bir şarkı çaldığında hissediyor musun zamanında sahip olduğumuz sevgiyi, "dostum" diyor musun için burkularak...
Bilmiyorum...
Nerelerdesin,
ne yapıyorsun,
Mutlu musun, üzgün müsün, düşünüyor musun bizi, yüreğinden akıp gidiyor muyum hiç yalnızlıklarda...
Ben ne yaptım diyor musun, ya da beni suçluyor musun düşüncenin karanlıklarında, yoksa sen de soruyor musun niye diye...
Ağlayışlarımda yanımdaydın, gülüşlerimde ellerimle, şarkı söylerdik dünyanın yalnızlığına inat, akşam karanlıklarında yürürdük seninle,
Aşklarımızı haykırırdık sessizliklere, kimseler bilmezdi içimizdeki duyguları, gerek kalmazdı ki kimselere...
Sen ve bendik, bizdik kelimelerde,
Ötesi yoktu..
...
Sen yokken şarkılar söylüyorum ben yine,
bazen karanlıklarda yürüyorum,
bazen susuyorum kendimce,
unutmuyorum birlikte kurduğumuz cümleleri....
Sen yokken...
O şarkıyı hiç dinlemiyorum ama,
dinleyemiyorum...
Söyleyemiyorum...
Sen yokken...
...
Bilmiyorum...
Nerelerdesin,
ne yapıyorsun,
Mutlu musun, üzgün müsün, anıyor musun eski günleri; bir yürekte açıp hiç kapatamadığımız bu büyük yarayı...
Can dostum...
NeMeSiS
Not: Yazı şahsıma aittir. Alıntı değildir.