Sevginin Ete Kemiğe Bürünmüş Hali
Bu konu; Anne sevigisi hakkında bilgi vermektedir.
Melekler bu hayattaki karşılıksız tek sevgi , tek gerçek sevgi annelik. Annelik sevginin ete kemiğe bürünmüş hali bunun başka bir tarifi yoktur.İşte bunu için çok geç olmadan ANNELERİMİZE sarılalım.Aşağıdaki makalemizde anne sevgisini birazcık olsun anlatabildiysem ne mutlu bana.
Annelik kadının genlerinde taki küçük bir kız çocuğuyken bile ortaya çıkmaya başlar. Düşününki oyuncak bebeğini nasıl sarıp sarmalayışını bebeğini yedirip uyuturkenki halini işte annelik kendini küçücük çocukken göstermeye başlamıştır.
Sonrasında büyüyüp yetişkin bir bayan olduğunda, evlilik çağına geldiğinde hayallerini süsleyen tek şey evlşat sahibi olmaktır. Hamile olduğunu anladığı anda bütün benliğiyle artık bir annedir ve bütün savunma mekanizmaları iş başındadır.
Bebeği için en iyisi planlanır hazırlıklar yapılır daha doğmadan geleceğine dair hazırlıklar ve yatırımlar planlanmaya başlamıştır. Hamilelik dönemince hep büyük bir itinayla hareket edilip tüm zararlı alışkanlıklardan vazgeçilir. Bebeği için herşeyin en iyisini ister ve o günün bebeğinin dünyaya geleceği o günün hayaliyle geçirir tüm vakitlerini, beklediği o gün geldiğinde kadının canından can ayrılır işte anneliğin en zor ve bir okadarda güzel olan dakikaları inanılmaz olan o an gelmiş yavrusunu kucağına almıştır artık. Tüm korumacı tavrını takınmış ve sadece çocuğuna odaklanmıştır.
Büyük bir özveriyle artık bebeğini büyütecek olmanın heyecanıyla dolmuştur. Düşününki anne nasıl bir yorucu sürece giriyor. Bebeğin bakımı uykusuz geçen geceler bütün sosyal hayatından bir süreliğinede olsa kopuşu ama herhangi bir anneye sorun bakalım tüm bunlar umurundamı, eminim hiç bir annenin umurunda olmaz tek derdi en iyi şekilde evladını büyütüp yetiştirebilmektir. Her anını yaşamak çocuğunun bir gülüşünü bile kaçırmak istemez anne.
ilk emeklemesi, ilk adımları , ilk anne demeleri , herşeyi an be an beynine nakşeden kadın hiç bir dönemin ne zorluğunu ne mutluluğunu unutamaz her anı hatırlar hatırladıkcada mutlu olur.
Artık gerçek anlamda bir annedir kadın ne yapmalıdırda evladını mutlu etmelidir. Ne yapmalıdırda evladı için en iyi olanı sağlamalıdır, işte tek düşüncesi bunlar oluvermiştir artık. Kendi hayatı , alışkanlıkları tamamiyle ikinci plana atılmış öncelik yavrusu oluvermiştir. Çocuğu mutluysa mutlu, üzgünse üzgün hatta hastaysa anne daha çok hasta evladının ağrılarını adeta yüreğinde hisseder.İşte annelik budur sadece çocuğu için varolmak ve savaşmak.
Peki evlatlar için onca şeye katlanan anneler ne ister çocuklarından, sadece sevilmek , sayılmak ve unutulmamak varmıdır bu kadar az karşılık bekleyerek başka bir sevenimiz, eminim hepiniz hayır diyorsunuzdur. Çünkü karşılıksız tek sevgi anne yüreğindedir.
Bir çok kez kırar üzeriz kapıları kapatırız suratlarına ama sabırla gelir bekler o kapıların açılacağı anı , öfkeleniriz hıncımızı çoğu zaman annemizden çıkarırız çünkü başkaları gibi küsüp gitmez, bağırırız o sevgiyle dolu yüreği yerle yeksan ederiz ama o toparlayıp o yüreği yine bize açmasını bilir , o büyük sevgisini yine bize verir. ANNELİK ne büyük , ne zor ve ne kadar kutsal bir görev varlıklarında kıymetlerini bilmediğimiz kaybedince inlediğimiz ANNELERİMİZ
Dedim ya sevginin ete kemiğe bürünmüş hali ANNELİK kaybetmeden sarılalım annelerimize bir an gelecek ki her şey için çok geç kalmış olacağız.
Melekler bu hayattaki karşılıksız tek sevgi , tek gerçek sevgi annelik. Annelik sevginin ete kemiğe bürünmüş hali bunun başka bir tarifi yoktur.İşte bunu için çok geç olmadan ANNELERİMİZE sarılalım.Aşağıdaki makalemizde anne sevgisini birazcık olsun anlatabildiysem ne mutlu bana.
Annelik kadının genlerinde taki küçük bir kız çocuğuyken bile ortaya çıkmaya başlar. Düşününki oyuncak bebeğini nasıl sarıp sarmalayışını bebeğini yedirip uyuturkenki halini işte annelik kendini küçücük çocukken göstermeye başlamıştır.
Sonrasında büyüyüp yetişkin bir bayan olduğunda, evlilik çağına geldiğinde hayallerini süsleyen tek şey evlşat sahibi olmaktır. Hamile olduğunu anladığı anda bütün benliğiyle artık bir annedir ve bütün savunma mekanizmaları iş başındadır.
Bebeği için en iyisi planlanır hazırlıklar yapılır daha doğmadan geleceğine dair hazırlıklar ve yatırımlar planlanmaya başlamıştır. Hamilelik dönemince hep büyük bir itinayla hareket edilip tüm zararlı alışkanlıklardan vazgeçilir. Bebeği için herşeyin en iyisini ister ve o günün bebeğinin dünyaya geleceği o günün hayaliyle geçirir tüm vakitlerini, beklediği o gün geldiğinde kadının canından can ayrılır işte anneliğin en zor ve bir okadarda güzel olan dakikaları inanılmaz olan o an gelmiş yavrusunu kucağına almıştır artık. Tüm korumacı tavrını takınmış ve sadece çocuğuna odaklanmıştır.
Büyük bir özveriyle artık bebeğini büyütecek olmanın heyecanıyla dolmuştur. Düşününki anne nasıl bir yorucu sürece giriyor. Bebeğin bakımı uykusuz geçen geceler bütün sosyal hayatından bir süreliğinede olsa kopuşu ama herhangi bir anneye sorun bakalım tüm bunlar umurundamı, eminim hiç bir annenin umurunda olmaz tek derdi en iyi şekilde evladını büyütüp yetiştirebilmektir. Her anını yaşamak çocuğunun bir gülüşünü bile kaçırmak istemez anne.
ilk emeklemesi, ilk adımları , ilk anne demeleri , herşeyi an be an beynine nakşeden kadın hiç bir dönemin ne zorluğunu ne mutluluğunu unutamaz her anı hatırlar hatırladıkcada mutlu olur.
Artık gerçek anlamda bir annedir kadın ne yapmalıdırda evladını mutlu etmelidir. Ne yapmalıdırda evladı için en iyi olanı sağlamalıdır, işte tek düşüncesi bunlar oluvermiştir artık. Kendi hayatı , alışkanlıkları tamamiyle ikinci plana atılmış öncelik yavrusu oluvermiştir. Çocuğu mutluysa mutlu, üzgünse üzgün hatta hastaysa anne daha çok hasta evladının ağrılarını adeta yüreğinde hisseder.İşte annelik budur sadece çocuğu için varolmak ve savaşmak.
Peki evlatlar için onca şeye katlanan anneler ne ister çocuklarından, sadece sevilmek , sayılmak ve unutulmamak varmıdır bu kadar az karşılık bekleyerek başka bir sevenimiz, eminim hepiniz hayır diyorsunuzdur. Çünkü karşılıksız tek sevgi anne yüreğindedir.
Bir çok kez kırar üzeriz kapıları kapatırız suratlarına ama sabırla gelir bekler o kapıların açılacağı anı , öfkeleniriz hıncımızı çoğu zaman annemizden çıkarırız çünkü başkaları gibi küsüp gitmez, bağırırız o sevgiyle dolu yüreği yerle yeksan ederiz ama o toparlayıp o yüreği yine bize açmasını bilir , o büyük sevgisini yine bize verir. ANNELİK ne büyük , ne zor ve ne kadar kutsal bir görev varlıklarında kıymetlerini bilmediğimiz kaybedince inlediğimiz ANNELERİMİZ
Dedim ya sevginin ete kemiğe bürünmüş hali ANNELİK kaybetmeden sarılalım annelerimize bir an gelecek ki her şey için çok geç kalmış olacağız.
