Sevmek Bana Yaramıyor Anne.....
Bütün vitaminlerimi aldım söylediğin gibi; A-vitamini
B-vitamini C-vitamini...
Senin sevdiğin gibi topladım saçlarımı. Aynaya baktığımda
ağlamamaya çalıştım.
Ama olmadı... Hergünkü gibi,bugün de hayatın yan etkileri
devam etti üzerimde....
Bir elimde özlemlerim, bir elimde yitirdiklerimin enkazları...
Sabun köpüğü gibi kayıp gitti avuçlarımdan sevinçlerim. Yine
başaramadım anne. Yine sevmek boğazımda düğümlendi...
Ne yaptımsa gideremedim acısını...
Sadece bir gün istemiştim... Mutlu olmak için bir gün çok
muydu sence? Bir kelebeğin ömrü kadar kısa sürsede inadına
yaşamak istemiştim. Oysa ne büyük bir özlemle
kucaklamıştım, beklemeyi bile onunla sevmiştim. Şimdi yarım
kalmışlıkların gölgesinde ince ince sızlıyor içim... Benim
mutluluklarım camdan... En ufak bir esintide parçalanıyor.
Kırıkları yüreğimi kanatıyor. Bana mutlu olmak yaramıyor
anne...
Bir mezar taşı kadar soğuk bedenim... İçimde kasırgalar,
fırtınalar kopuyor. Daha ne kadar dayanabilirim sence. Senin
ördüğün hırka var üzerimde. Hep sıcak tutar demiştin
verirken gülümseyerek... Yüreğim üşüyor ısıtamıyorum...
Sevmek Bana Yaramıyor Anne...