SüSLü KeFeN...
Hacı adaylarının Mekke ve Medine'de giydikleri ihram, kefendir. Hacca giden hem tövbe eder hem ibadetlerini artırır hem de ihram giyerek "İşte ben öldüm kefenimi giydim." der. Hayalen nereden geliyor nereye gidiyor onları düşünür.
Ölmek ruhla bedenin birbirinden ayrılmasıdır. Ölen bedendir, ruh ölmez. Ruh dünya hayatından ahiret hayatına geçer, hayatı devam eder. Bâki olan Allah, kullarına bekâ vermiştir. İşte ihram giyenler bunları düşünür. İhramlar dikişsiz, patiskadan büyük bir bezdir. Bir hanım Türkiye'de ihramını hazırlamış ve ihrama danteller dikmiş.
Dedim ki: - İhram bize kefeni hatırlatır. Siz de kefeni süslemişsiniz. Kefenin süslü olması, ölene fayda vermez. Ruhumuzu ibadetlerle süsleyeceğiz.
Manevi hayatımızın süsü; ibadetler yani Müslümanca yaşamaktır. 'Kefenim süslü olsun.' diyorsunuz. Kefeni süslemek âdet değildir, ibadet de değildir.
'Hangi meşhura kaldı ki dünya
Bastığın yer kralların kalbidir.
Gururlanma ey insan,
İnsan neyin sahibidir?'
Hiç kimse tahtını ahirete götüremedi, hiç kimse malını mülkünü ahirete götüremedi. Eğer bir insan Müslümanca yaşarsa, Allah ona ahirette saray hazırlayabilir. Yüksek makamlarda bulunan çok zengin olan insanlar da yağdan kıl çeker gibi, dünyadan çekilip gittiler.
Kore'de ölenlerin mezarına bir avuç pirinç koyarlarmış. Amerikalı demiş ki:
- Bu cenaze ne zaman kalkar, bu pirinçleri yiyecek?
O da demiş ki:
- Sizin ölüleriniz ne zaman kalkar çelenkleri koklarsa bizim ölülerimiz de o zaman kalkacak, pirinçleri yiyecek.
Şimdi çok büyük masraflar gerektiren mezar taşları yapılıyor. Hâlbuki mezar için o kadar masraf etmektense o paraları fakir fukaraya vermek ölen için daha faydalıdır.
Bir âdet daha var. Bir adam tutuyorlar, ölenin mezarı başında Kur'an okutuyorlar. Başkasını tutup Kur'an okutacaklarına kendileri bildiği bir duayı okusa ondan daha faydalıdır.
Birisi kabir azabı çekiyormuş. Birdenbire azap kesilmiş. Demiş ki:
- Ne oldu?
Demişler ki:
- Senin çocuğun bugün besmele çekerek Kur'an öğrenmeye başladı. Onun için sen affoldun.
Sevaplar ışık gibidir. Bir odada 4 kişi bulunsa lamba yakıldığında hepsi aydınlanır. Aynı şekilde akrabadan birisi ibadet etse onun sevabı akrabalarının mezarını da aydınlatır. Mezar taşlarından, mermerlerden bir şey beklememek lazım.
'İnmemiştir Kur'an hele şunu hakkıyla bilin
Ne ölüye okunmak ne de fal bakmak için.'
Çocuklarımız mühendis olsun, maaş alsın diyenlerden biri oğluna diyor ki:
- Evladım bak ben seni emzirdim, büyüttüm. Sen de bize yardım et.
O genç diyor ki:
- Anne; ben de sana bir inek alayım bol bol onun sütünü iç ödeşelim.
Dinden uzaklaşan insan, insanlıktan da uzaklaşır. Çünkü sadece insanların dini vardır. Midemiz gıda ister, beynimiz ilim ister. Kalbimiz iman ve ibadet ister. Kalbini iman ve ibadetten mahrum bırakanlar çok büyük sıkıntılar içine düşerler.
"Bir zamanlar ben de Süleyman idim.
Ateşe ve rüzgara hükümran idim.
Sanmayın ki Sultan Süleyman idim
HeKiMoĞLu...
Ölmek ruhla bedenin birbirinden ayrılmasıdır. Ölen bedendir, ruh ölmez. Ruh dünya hayatından ahiret hayatına geçer, hayatı devam eder. Bâki olan Allah, kullarına bekâ vermiştir. İşte ihram giyenler bunları düşünür. İhramlar dikişsiz, patiskadan büyük bir bezdir. Bir hanım Türkiye'de ihramını hazırlamış ve ihrama danteller dikmiş.
Dedim ki: - İhram bize kefeni hatırlatır. Siz de kefeni süslemişsiniz. Kefenin süslü olması, ölene fayda vermez. Ruhumuzu ibadetlerle süsleyeceğiz.
Manevi hayatımızın süsü; ibadetler yani Müslümanca yaşamaktır. 'Kefenim süslü olsun.' diyorsunuz. Kefeni süslemek âdet değildir, ibadet de değildir.
'Hangi meşhura kaldı ki dünya
Bastığın yer kralların kalbidir.
Gururlanma ey insan,
İnsan neyin sahibidir?'
Hiç kimse tahtını ahirete götüremedi, hiç kimse malını mülkünü ahirete götüremedi. Eğer bir insan Müslümanca yaşarsa, Allah ona ahirette saray hazırlayabilir. Yüksek makamlarda bulunan çok zengin olan insanlar da yağdan kıl çeker gibi, dünyadan çekilip gittiler.
Kore'de ölenlerin mezarına bir avuç pirinç koyarlarmış. Amerikalı demiş ki:
- Bu cenaze ne zaman kalkar, bu pirinçleri yiyecek?
O da demiş ki:
- Sizin ölüleriniz ne zaman kalkar çelenkleri koklarsa bizim ölülerimiz de o zaman kalkacak, pirinçleri yiyecek.
Şimdi çok büyük masraflar gerektiren mezar taşları yapılıyor. Hâlbuki mezar için o kadar masraf etmektense o paraları fakir fukaraya vermek ölen için daha faydalıdır.
Bir âdet daha var. Bir adam tutuyorlar, ölenin mezarı başında Kur'an okutuyorlar. Başkasını tutup Kur'an okutacaklarına kendileri bildiği bir duayı okusa ondan daha faydalıdır.
Birisi kabir azabı çekiyormuş. Birdenbire azap kesilmiş. Demiş ki:
- Ne oldu?
Demişler ki:
- Senin çocuğun bugün besmele çekerek Kur'an öğrenmeye başladı. Onun için sen affoldun.
Sevaplar ışık gibidir. Bir odada 4 kişi bulunsa lamba yakıldığında hepsi aydınlanır. Aynı şekilde akrabadan birisi ibadet etse onun sevabı akrabalarının mezarını da aydınlatır. Mezar taşlarından, mermerlerden bir şey beklememek lazım.
'İnmemiştir Kur'an hele şunu hakkıyla bilin
Ne ölüye okunmak ne de fal bakmak için.'
Çocuklarımız mühendis olsun, maaş alsın diyenlerden biri oğluna diyor ki:
- Evladım bak ben seni emzirdim, büyüttüm. Sen de bize yardım et.
O genç diyor ki:
- Anne; ben de sana bir inek alayım bol bol onun sütünü iç ödeşelim.
Dinden uzaklaşan insan, insanlıktan da uzaklaşır. Çünkü sadece insanların dini vardır. Midemiz gıda ister, beynimiz ilim ister. Kalbimiz iman ve ibadet ister. Kalbini iman ve ibadetten mahrum bırakanlar çok büyük sıkıntılar içine düşerler.
"Bir zamanlar ben de Süleyman idim.
Ateşe ve rüzgara hükümran idim.
Sanmayın ki Sultan Süleyman idim
HeKiMoĞLu...
