Umutlarıma sarıldım sıkıca...Bekledim.Beklemeyi öğrendim
.
alıntıdır
Dışarısı ayaz...
Gece yıldızsız ve soğuk...İçimde yine suskumluğum avaz .
Zihnim ,özlemim ve acının her çeşidiyle dolu ruhum...Yaklaşan bir bitişin ayak sesleri geliyor kulaklarıma,uzun zamandır aramıza yerleşen bu sessizlik, bu ağır hava canımı acıtıyor....Radyoda yine o şarkı;
Ay bile çekip gider,Beni hiç düşündün mü?
Bu şarkıyı seninle dinlediğim gün geldi aklıma.Ne kadar sevgi doluydun.Coşkun bir pınar gibi yüreğime akıyordu gözlerin..
Sonra ne oldu?...Kusur kimdeydi...Bendemiydi?Bu gecikmiş sevgide mi?Anlayamadım?Zahmetle geldi tebesümlerin,sıradandı,içime işleyen o sözlerin...
Umutlarıma sarıldım sıkıca...Bekledim.Beklemeyi öğrendim
Oysa yönüm hep sanaydı benim.Yüzü güneşe dönük günebakanlar gibi.Hep koşar adım yürüdüm bu sevgiye,her köşebaşında senin ''Dur''işaretinde çıksa karşıma...Ben hep sana yürüdüm...
Senin her gidişinde,ayrı ayrı yıkıldı yüreğim.Kaç parçaya bölündü sayamadım.Bir parçası sende kaldı hep.Ayrılığın her halini yaşadım,
Yalnızlığın ,yokluğunun ve acının...Suskunluğu öğrendi dilim,ve saklamayı kalbim.
Her gidişinde kirpiklerime sakladım gözyaşlarımı;
Ağlayamadım...Ağlamamayı öğrendim...Saatlerim gülüşüne ayarlıydı.Günaydınımdın...Ve çaresiz gün batımım.Oradaydın...Bir buzdağı kadar soğuk olsanda,her damlan yüreğimde ayrı yaralar açsada ordaydın.Ben bekledim...Yüreğimdeki sevgiyi sundum sana, belki yüreğini ısıtır diye....Sadece benim sevgim yetmedi ikimize...
Sen ve ben,''Biz ''olmadık hiçbir zaman.Eğreti yaşadık herşeyi.Hatta yaşayamadık.Hep bişeyler ukde kaldı içimde.Ben anlatamadım,sende anlamadın.Dilimde hep kifayetsiz kaldı kelimeler.Bu sevgi yoksulluğunda ,her saniye bir serseri kurşunla vuruldu yüreğim...
Açtığın yaraları sayamadım bile...
Gücüm kalmadı...Bu kan kaybına dayanamıyorum...
Git...!
Artık dokunma yüreğime...
Git sahipsiz gecelerimden,gündüzlerimden;Kimsesiz kalsın yine saatlerim...Git...!
Uzatma ellerini.Bırak üşüsün ellerim...!Bırak kavrulsun ciğerimm...!
Değme açtığın yaralara...Sarmaya çalışma, gecikmiş bir vefa duygusuyla...
Değme...!
Sızlayan Yaralarım Değil Ki!... Yüreğim..
Gece yıldızsız ve soğuk...İçimde yine suskumluğum avaz .
Zihnim ,özlemim ve acının her çeşidiyle dolu ruhum...Yaklaşan bir bitişin ayak sesleri geliyor kulaklarıma,uzun zamandır aramıza yerleşen bu sessizlik, bu ağır hava canımı acıtıyor....Radyoda yine o şarkı;
Ay bile çekip gider,Beni hiç düşündün mü?
Bu şarkıyı seninle dinlediğim gün geldi aklıma.Ne kadar sevgi doluydun.Coşkun bir pınar gibi yüreğime akıyordu gözlerin..
Sonra ne oldu?...Kusur kimdeydi...Bendemiydi?Bu gecikmiş sevgide mi?Anlayamadım?Zahmetle geldi tebesümlerin,sıradandı,içime işleyen o sözlerin...
Umutlarıma sarıldım sıkıca...Bekledim.Beklemeyi öğrendim
Oysa yönüm hep sanaydı benim.Yüzü güneşe dönük günebakanlar gibi.Hep koşar adım yürüdüm bu sevgiye,her köşebaşında senin ''Dur''işaretinde çıksa karşıma...Ben hep sana yürüdüm...
Senin her gidişinde,ayrı ayrı yıkıldı yüreğim.Kaç parçaya bölündü sayamadım.Bir parçası sende kaldı hep.Ayrılığın her halini yaşadım,
Yalnızlığın ,yokluğunun ve acının...Suskunluğu öğrendi dilim,ve saklamayı kalbim.
Her gidişinde kirpiklerime sakladım gözyaşlarımı;
Ağlayamadım...Ağlamamayı öğrendim...Saatlerim gülüşüne ayarlıydı.Günaydınımdın...Ve çaresiz gün batımım.Oradaydın...Bir buzdağı kadar soğuk olsanda,her damlan yüreğimde ayrı yaralar açsada ordaydın.Ben bekledim...Yüreğimdeki sevgiyi sundum sana, belki yüreğini ısıtır diye....Sadece benim sevgim yetmedi ikimize...
Sen ve ben,''Biz ''olmadık hiçbir zaman.Eğreti yaşadık herşeyi.Hatta yaşayamadık.Hep bişeyler ukde kaldı içimde.Ben anlatamadım,sende anlamadın.Dilimde hep kifayetsiz kaldı kelimeler.Bu sevgi yoksulluğunda ,her saniye bir serseri kurşunla vuruldu yüreğim...
Açtığın yaraları sayamadım bile...
Gücüm kalmadı...Bu kan kaybına dayanamıyorum...
Git...!
Artık dokunma yüreğime...
Git sahipsiz gecelerimden,gündüzlerimden;Kimsesiz kalsın yine saatlerim...Git...!
Uzatma ellerini.Bırak üşüsün ellerim...!Bırak kavrulsun ciğerimm...!
Değme açtığın yaralara...Sarmaya çalışma, gecikmiş bir vefa duygusuyla...
Değme...!
Sızlayan Yaralarım Değil Ki!... Yüreğim..
alıntıdır
