Uyan...
UYAN...
Uyan bak dünya o bildiğin dünya değil. Kus sana verilen uyku haplarını. Sana söylenen yalanları unut bitir rüyaları. En büyük kâbusu en güzel düşün sanma. Uyan, nerde sevgi nerde sevgili. Aylık gezmelere aşk deme artık uyan. Her bitişinde bir daha ayağa kalkamayacağım deme. Düşmeyi görmeden kalkmayı bilemezsin. Uyan bak o pencere sahte, gördüklerin sahte. Ne yaşadığın acıyı nede mutluluğu sonsuz sanma. Acıyı da mutluluğu da bitiren sensin uyan. At üstündeki hayal yorganını, ısıtamaz o seni. Uyan bak gene gecesi belli olmayan bir sabah. Koş bakalım neler göreceğini bilmeden koş. Uyan bak yağmurda yağıyor. Islan delice, aşkı sırılsıklam yaşayamadın bari yağmuru yaşa. Uyan bak yine karşında sevimsiz kahkahalar var. Dinle çirkin gülüşleri. Bak herkes aslında yanında değilmiş. Olmayan yanın da önünde durmuş herkes. Uyan sakın güvenme kimseye aldatmaz beni diye. Aldatıldığının farkına var uyan. Aç artık gözlerini, kapısı kitlenmiş bir dükkân gibi kapatma o gözlerini. Depremleri atlat çık artık o kaldığın enkazdan. Ses ver dışarı hadi uyan. Hayat treninin en güzel vagonu senin. En güzel duraklar, en güzel yolcular senin. Hadi uyan çık artık yolculuğa. Geç denizleri, boya maviye yüreğini. İtildiğini sanma unutulduğunu bir köşede. Sen hatırla önce kendini. Hadi her bitişi sonun sanma uyan…
(alinti )
