Yanarak seveceğim seni
Öyle özlüyorum ki seni...
Çünkü sevgim yaralı,sevgim tutsak,sevgim suskun...
Artık bulutlar kadar güzel,yalnızlık kadar ağır.. Ben her gece yıldızlara bakarak yüzleşiyorum sırtıma mıhladığın ayrılığınla, sen ki suçunla baş edemez, kandırırken kendini…Sebebler aradım içimde ayrılığına neden... Kendimden nefret ettim,sırf sen haklı çık diye… Sen mutlu ol sen düşünme diye… Yüzleşme içindeki şeytanın sen tarafıyla, düşünme bana yaptıklarını ,kahrolma diye…
Ömrümün delisi,sen doluydu geride bıraktığım dünler..Hayatımın en güzel gerçeğiydin sen...Bir meleğin sessizce etrafımda hissettirmeden gezinişi gibi, o meleksi tavrınla, etrafımda, sağımda, solumda, her yanımda oluşunu sevmiştim senin...Beni kıskanmanı,gözlerinle konuşmanı,
gözlerinle sevişini,gözlerinle ömrüme ömür katışını ve bana ben gibi sarılmanı sevmiştim!Ben senin çevrendeki tüm o gürültü,patırdıya rağmen içini kaplayan kimsesizliğini, sahiplenmek isteğiyle yanıp, tutuştuğum sahipsizliğini, paylaşmaktan korktuğun yalnızlığını sevmiştim.
Ne kadar katlayıp katlayıp bir köşeye yığsamda hayalini ,anılarımızı,bir daha hiç kullanmak istemeyişim burkuyor yüreğimi...Sen de böyle özlüyorsan diye üzülüyorum bazen, bilirim acını hiç dillendirmezsin sen, sadece çevirip gözlerini gökyüzüne yutkunursun...Niye mi hala seni düşünüyorum..Çünkü sensiz hiç bir sevabımı senli günahlarım kadar sevmedim...Senden gelen ayrılığı mı sevmeyeyim..
Çünkü yüreğinden mermi yiyen bir yangının artığıyız ikimiz…Seni sevmem için sana ihtiyacım yok çünkü ben seni sana rağmen sevdim!
Bak birtanem,sonunu bildiğim aşkımıza tutanak yazdım yine….Bana yaptıklarını aklamak,yazgımı teselli etmek düştü yine bana...Sana kanamadan, sana doyamadan, ardımda cevapsız sorularla, kanı pıhtılaşmaz yaralarımla sol yanımda, gideceğim canmm…Yanındayken nasıl sevdiysem seni uzağında da öyle seveceğim… Dişlerimi sıkarak, nefesimi tutarak, için için yanarak seveceğim canımm seni…
Hiç bilmediğin gibi…
Hiç bilemeyeceğin gibi!
Çünkü sevgim yaralı,sevgim tutsak,sevgim suskun...
Artık bulutlar kadar güzel,yalnızlık kadar ağır.. Ben her gece yıldızlara bakarak yüzleşiyorum sırtıma mıhladığın ayrılığınla, sen ki suçunla baş edemez, kandırırken kendini…Sebebler aradım içimde ayrılığına neden... Kendimden nefret ettim,sırf sen haklı çık diye… Sen mutlu ol sen düşünme diye… Yüzleşme içindeki şeytanın sen tarafıyla, düşünme bana yaptıklarını ,kahrolma diye…
Ömrümün delisi,sen doluydu geride bıraktığım dünler..Hayatımın en güzel gerçeğiydin sen...Bir meleğin sessizce etrafımda hissettirmeden gezinişi gibi, o meleksi tavrınla, etrafımda, sağımda, solumda, her yanımda oluşunu sevmiştim senin...Beni kıskanmanı,gözlerinle konuşmanı,
gözlerinle sevişini,gözlerinle ömrüme ömür katışını ve bana ben gibi sarılmanı sevmiştim!Ben senin çevrendeki tüm o gürültü,patırdıya rağmen içini kaplayan kimsesizliğini, sahiplenmek isteğiyle yanıp, tutuştuğum sahipsizliğini, paylaşmaktan korktuğun yalnızlığını sevmiştim.
Ne kadar katlayıp katlayıp bir köşeye yığsamda hayalini ,anılarımızı,bir daha hiç kullanmak istemeyişim burkuyor yüreğimi...Sen de böyle özlüyorsan diye üzülüyorum bazen, bilirim acını hiç dillendirmezsin sen, sadece çevirip gözlerini gökyüzüne yutkunursun...Niye mi hala seni düşünüyorum..Çünkü sensiz hiç bir sevabımı senli günahlarım kadar sevmedim...Senden gelen ayrılığı mı sevmeyeyim..
Çünkü yüreğinden mermi yiyen bir yangının artığıyız ikimiz…Seni sevmem için sana ihtiyacım yok çünkü ben seni sana rağmen sevdim!
Bak birtanem,sonunu bildiğim aşkımıza tutanak yazdım yine….Bana yaptıklarını aklamak,yazgımı teselli etmek düştü yine bana...Sana kanamadan, sana doyamadan, ardımda cevapsız sorularla, kanı pıhtılaşmaz yaralarımla sol yanımda, gideceğim canmm…Yanındayken nasıl sevdiysem seni uzağında da öyle seveceğim… Dişlerimi sıkarak, nefesimi tutarak, için için yanarak seveceğim canımm seni…
Hiç bilmediğin gibi…
Hiç bilemeyeceğin gibi!
