Gittiğinden…
Sen gittiğinden beri
Senden bana kalan çiçekleri
Göz yaşlarımla suluyorum
Yalnızlığı mesken,
Sensizliği kuşların takılıp uçamadığı
Dikenli tel saydım kendime
Hani sen varken özgürdüm ya bende
Sen gittikten sonra
Tellere takılıp uçamayan kuşlar kadar,
Hırçın ve yorgunum artık
Ne yaşıyorum yada yaşamdan zevk alıyorum
Nede kuşlar kadar
Özgürüm artık
Yine bir gün gibi doğdun,
Bu sabah üzerime.
Yine seni düşünüp durdum,
Seni tüm herşeyinle.
Sen benim nazarımda
Açılmamış bir gül goncası,
hemde kıpkızıl bir karanfilin goncası.
Lanet okurum ona
Sana el uzatana
Seni dalından koparana
Canım sevgilim benim.
sen anlamazsın beni
anlayamazsın da
sevgimin büyüklüğünü
yüceliğini bilemezsin
çünkü sen duygusuzsun
duygun yok
saklanmış bağnazlığına
saklanmış tutarsız oluşuna
saklanmış duyguların
seni sevdiğimi göremeyecek kadar
körsün
gözlerin görmüyor bağnazlığının dışında kalanları
sana uzattığım yaralarla sarılı elimi
ama gözlerin öyle kör ki
o yaraların ardına saklanan sıcaklığı
mahsumluğu mutluluğu göremiyorsun
ve iğreniyorsun ellerimden
sana koşuyorum her şeye rağmen
bak bir gör gelmeyeceğim dediğim yere
yine geliyorum
sırf senin için
bak yine acılar çektiğim kentte kalıyorum
önüme çıkan onlarca kaçış yoluna rağmen
yine bu kentte kalmaya karar verdim
ve gelmeyeceğim dediğim yere tekrar geliyorum
sırf senin için bu acılara yine katlanacağım
anla be artık seni ne kadar çok sevdiğimi
gözlerindeki ışığı
yüzündeki mahsumluğu...
seni ne kadar çok sevdiğimi anla...
sana koşuyorum acılar çekmeye
razı olarak be güzelim
senin için bu kentte kalıyorum
sen beni sevmesen de
(bu gerçek değil belki de ama...)
Sen hiç sevdin sevildin mi?
Geceleri onu düşünüp göz yaşı döktünmü
Ve keşkelerle başlayıp acabalarla devam ettin mi
Sen aslında hiç sevmedin sevdiğini zannettin
Sen hiç sevdin sevildin mi?
Hiç ayrılmasaydık şimdi yanımda olsaydı
Yine eskisi gibi elele göz göze otursaydık dedin mi
Sen aslında hiç sevmedin sevdiğini zannetin
Sen hiç sevdin sevildin mi?
Telefonu her aldığında acaba şimdi ne yapıyor
Beni düşünüyor mu dedin mi
Sen aslında hiç sevmedin sevdiğini zannetin
Dilerim ki bundan sonra öyle birini bul ki
Seni seviyorum dediğinde için kıpır kıpır olsun
Ve gerçekten o kişiyi sev ama bu sefer
Sevdiğini zannetme delice sev ve vazgeçme
Tanımlı
Bambaşka gözlerin vardı senin
Bakmaya doyamazdım o gözlerine
İçim bir tuhaf olurdu işte
Sanki alıp götürürdü beni bambaşka diyarlara
Hiç ayrılmak istemezdim yanından
Hiç bitmesin isterdim bakışıp konuşmalarımız
Hele o soğuk ekim akşamlarında
Ellerimi tutardın ya
Hani yürürdük seninle caddelerde
Hiç unutamadım ellerimi tutuşunu
Yolda yürürken birbirimize sarılmamızı
Bambaşka saçların vardı hatırlar mısın?
Okşardım o güzel saçlarını, ellerim titreyerek
Sen her şeyinle bambaşkaydın
Ve ben hala seni unutamadım
Yıllar geçse de hep içimde bir umutla
Yalnız seni bekleyeceğim canım aşkım