Azrail ve Hazreti Adem
Azrail ve Hz. Adem
Şöyle rivayet edilir
llah Hz. Adem’e hangi gün öleceğini haber verdi.Hz. Adem kendini ölüme hazırladı.Azrail yanına gelince ona şöyle söyledi:Canımı almadan önce bana en güzel amelim olacak bir dua öğret ki onunla Allah’a en iyi şekilde hamd-ü sena edeyim.
Azrail şu duayı öğretti:
“Şahadet ederim ki bir ve ortağı olmayan Allah’tan başka ilah yoktur.Yine şahadet ederim ki ben Onun kulu ve yeryüzündeki halifesiyim.Bana ihsanda bulundu ve kendi eliyle yarattı.Benden başkasını kendi elleriyle yaratmamıştır.Daha sonra bana kendi ruhundan üfledi ve en güzel hale getirdi.Benim suretimde hiç kimseyi yaratmadı.Bana melekleri secde ettirdi ve bütün isimleri öğretti.Daha sonra beni kendi cennetine aldı.Orası benim için ebedi bir yurt değildi.Şeytan için de menzil değildi.Beni yeryüzünde yaşamak üzere yarattı.Orada benim için takdir ve tedbirleri vardı.Bütün bunları daha beni yaratmadan önce takdir ett.Kudreti ve kazası benim hakkımda cari oldu ve emri işledi.Daha sonra benim o ağaçtan yememi yasakladı.Ama ben isyan ettim ve yedim.Daha sonra benim hatamı affedip suçumu bağışladı.O’nun tüm nimetlerine karşı, rızasını kemale erdirecek kadar hamd olsun.”
Daha sonra Azrail Hz. Adem’in canını aldı.Bu dua insanoğlunun ölüm vaktinde sünnet oldu.
(Mustedkrek’ul Vesail c.2 s.123)
Şöyle rivayet edilir
llah Hz. Adem’e hangi gün öleceğini haber verdi.Hz. Adem kendini ölüme hazırladı.Azrail yanına gelince ona şöyle söyledi:Canımı almadan önce bana en güzel amelim olacak bir dua öğret ki onunla Allah’a en iyi şekilde hamd-ü sena edeyim.Azrail şu duayı öğretti:
“Şahadet ederim ki bir ve ortağı olmayan Allah’tan başka ilah yoktur.Yine şahadet ederim ki ben Onun kulu ve yeryüzündeki halifesiyim.Bana ihsanda bulundu ve kendi eliyle yarattı.Benden başkasını kendi elleriyle yaratmamıştır.Daha sonra bana kendi ruhundan üfledi ve en güzel hale getirdi.Benim suretimde hiç kimseyi yaratmadı.Bana melekleri secde ettirdi ve bütün isimleri öğretti.Daha sonra beni kendi cennetine aldı.Orası benim için ebedi bir yurt değildi.Şeytan için de menzil değildi.Beni yeryüzünde yaşamak üzere yarattı.Orada benim için takdir ve tedbirleri vardı.Bütün bunları daha beni yaratmadan önce takdir ett.Kudreti ve kazası benim hakkımda cari oldu ve emri işledi.Daha sonra benim o ağaçtan yememi yasakladı.Ama ben isyan ettim ve yedim.Daha sonra benim hatamı affedip suçumu bağışladı.O’nun tüm nimetlerine karşı, rızasını kemale erdirecek kadar hamd olsun.”
Daha sonra Azrail Hz. Adem’in canını aldı.Bu dua insanoğlunun ölüm vaktinde sünnet oldu.
(Mustedkrek’ul Vesail c.2 s.123)
