S
sad
Forum Okuru
Bazen
Bazen, Bütün bildiklerimin yalan olduğunu düşünüp, Gerçekleri aynaların diğer taraflarında arıyorum. Gerçek anlamda, Kendimi bir kenara koyduktan sonra, İnandığım ve tanıdığım insanların birer şizofren olma ihtimalleri geliyor aklıma... Aklımdaki aykırı fikirler, beynimi kemiriyor. Çok fazla kan... ...ve her satırın altını çiziyorum artık... Yetmiyor... Bazen, Bütün duygularımın yalan olduğunu düşünüp, Gerçekleri aynaların diğer taraflarında arıyorum. Söylenilmemesi gerekenleri söylediğim zamanlar, Hayatımın kendisinden oluşuyor, içinde kayboluyorum. Sonra herkesin aslında "tek" olduğu aklıma geliyor. Herkes aynı ama farklı... Saçmalıklar beynimi dolduruyor. Sonra da, Hep aynı şeyleri işitmek, Hep aynı şeyleri görmek, Aynı şeylere dokunmak, Yara kapanana kadar aynı şeyleri yazmak... Bunlar ne kadar doğru olur bilemiyorum. Artık her şeyin altını çiziyorum. Çiziyorum... Sonra birden, Çizginin yeri değişiyor. "Gülmüyorum." diyorum... ...zaten anlaşılır ne demek istediğim... Üzerine yazmıyorum. Hatta çoğu zaman kesip atıyorum. Farklı birçok şeyi çağrıştırsa da, umursamıyorum. Bir çok şeyi Hatırlatsa da Eskiyi... "Yaşam" oyununda küçük açıklar bulduğum sürece seviniyorum ama bu açıklar ruhumda büyük yaralar açıyor. Bağırıyorum, Kendim bile duymuyorum sonra gereksiz şikayetlere giriyorum. Gözlerim yanıyor. ...çünkü aslında gördüklerimin istenmeyen olaylar üzerine geliştiği gerçeği beni korkutuyor. Gecenin bir yarısı, Aklıma hiç gelmemesi gereken fikirler doluşuyor, onları kovamıyorum. Böyle durumlarda beynim en büyük düşmanım haline geliyor, ondan kaçamıyorum. Söküp atamıyorum gözümün önündekileri, sürekli arkama bakıyorum. Gülemiyorum doyasıya, canımı acıtıyor, "Buradayım..." diye dürtüyor sürekli, yapamıyorum. Kahkahalar karanlık odamı aydınlatıyor, ...ve ben kendimi aynaların arkasında arıyorum... Gözlerim kapanıyor. Ellerim bağlı ve ben kollarımı kaldıramıyorum. Hiçbir şeyin eskisi gibi olamayacağını hatırladıkça burnum kanıyor, zaman kavramını sorguluyorum. Hepimizin hayatı yalan olabilir... O zaman, hiçbirimiz var olamayız. İşte ben de bundan korkuyorum.
